SADİST KIZ (Düzenlemede)

▪3.BÖLÜM▪

Bölüm şarkısı: Hozier-Take Me To Cruch

3.Bölüm:"Kimsin sen?"

▪▪▪

Uyku sersemi bir şekilde,yerimde rahat etmek istercesine,sağa doğru kıvrıldım. Birden bire baş gösteren ağrıyla birlikte olduğum yerde iki büklüm oldum. Belimde inanılmaz bir sızı vardı.

Ağzımdan çıkan acı dolu inlemeye hakim olamazken,bilincim yeni yeni kendine geliyordu.

Olduğum yerde doğrulmaya çalıştım. Bir duvarın kenarındaydım. Yerden ve duvardan soğuk geliyordu. Soğuk resmen içime işlemiş olmalı ki tir tir titriyordum.

Sırtımı duvara yaslarken fazla ağır davranıyordum. Her an acıdan çığlık atabilirdim.

Diklenmeyi başardığımda elimi ağrıyan başıma yasladım. Ama elime bulaşan sıvıyla geri çekmem bir oldu.

Serçe parmağımdan bileğime kadar kan süzülüyordu.

İki elimle şakaklarımdan başlayarak zarar gören yeri bulmaya çalıştım. Çok geçmeden sol kaşımın üzerinde dokunmamla bulmuştum ama bağırmamada engel olamamıştım.

"Hay sikeyim!"

Etrafımda birden,yüksek bir kahkaha yankılandı.

Bakışlarım sesin sahibini ararken,yıkık dökük bir odada olduğumu yeni fark ediyordum. Sanırım inşaattaydım.

Adım sesleri gülme seslerine karıştı.

Dibimde duran,kenarlı çamurlanmış ayakkabılar hızını durdurmayıp üzerime gelmeye devam etti ve sağ taraftan ayak ucuyla belime dokundu.

Öyle bir çığlık atmıştım ki,sesim dönüp dolaşıp bana geri gelmişti.

"Halbuki,o kadar da hırpalamamıştım seni."

Yüzümü kaldırıp ona bakmakla uğraşmadan,konuştum."Kimsin sen?" Sesimin çıkıp çıkmadığından emin değildim.

Gri-en azından ilk giydiğimde gri-olan tişörtümün yakalarından tutarak tek hamlede,sırtımı duvara sürterek,beni ayaklarımın üzerinde duracak kadar havalandırdı.

"Hatırlayamadın mı hâlâ?"

Soğuktan titreyen dizlerim,olduğum yerde sallanmamı sağlarken onu net seçip yüzüne bakamıyordum.

"Kimsin sen!"

Eliyle çenemi kavrayıp sıktı,"Bana bağırma!" Zorlukla başımı dikleştirdim. Ellerimi göğüsüne koyup onu ittirmeye çalıştım.

Ama sadece çalışmakla kalmıştım.

Eline ters bir bakış attım,ellerinde sargı bezi vardı ve üzerinde kan damlaları benek benek oradan sırıtıyordu.

"Çek elini."

Suratında sinsi bir gülümseme peydahlandı,"Zevkle!"Eli çenemden kayıp,boğazımı kavradı.

"Beni tanıyamadığına inanamıyorum."

Nefes almam zorlaşırken,zorlukla gözlerine baktım. Açık maviden bozma gözleri tanıdık gelmiyordu."Tanımıyorum."

Eli sıkılaştı. "Yaptıklarının bedelini ödeyeceksin."

İki elimle el bileyine yapıştım."Okulda dövdüğüm k-kızlardan birinin ağabeyi mi-misin?"

Nefesim daralırken konuşma hızım yavaşlıyordu. "Hayır,daha yakınlar da ara beni."

Baş parmağı şah damarına olan baskısını arttırdı. O an ki can havliyle,dizimi erkekliğine iki üç kere geçirdim. Eli boğazımdan çekilirken,yere doğru yığıldı.

Sol elimi duvara koyarak destek aldım.

Yerde yatan bedene,çok güçlü oldumadığını bildiğim halde ayağımla karın boşluğuna tekme attım. Yüksek sesle bağırırken elleriyle karnını siper almıştı.

Vakit kaybetmeden buradan uzaklaşmalıydım.

Tek elimi cayır cayır yanan sağ bel boşluğuna koydum. Elimden geldiğince kapıyı bulup çıkışa yöneldim.

Koridor tarzı bir yere girmiştim.

Ayak sesleri geliyordu,ne taraftan geldiğini keşfedememiştim.

Koridorda ilerlerken demir bir kapuya ilişti gözlerim. Adımlarımı hızlandırdım ve kapıya ulaştım. Koluna asıldım ama kapı açılmadı.

Zorladım,hatta olduğum yerde bir iki tekme attım kapıya.

Ayak sesleri artmıştı.

Telaşlanarak daha fazla zorladım kapıyı.

"Nereye gittiğini sanıyorsun? Daha Yağız'ın ilettiği selamı almadın."

▪▪▪

Y/N: Aslında,düzenlemeden önce burada şiddet sahnesi vardı. Üzgünüm ama kaldırmak zorunda kaldım. Bir kıza,bir kadına karşı olan şiddeti okumak ve yazmak beni rahatsız etti.

Aynı fikirde olduğumuzu düşünüyorum,Minik Çete. Umarım öyleyizdir.

Evet şimdi ne yapıyoruz,yıldızları boyuyoruz,ah evet!

Sizleri seviyorum <3

~to be continued~