Two Life | Sasunaru

7

bool booll oy verıp yorum yapmayı unutmayın<3

———

İrislerim şaşkınlıkla açıldı, vücudum kaskatı kesildi ve üzerimde, elleri boynumu sarmaşık misali saran adamı uzaklaştıramadım. Yaşanılanlar, film şeridi gibi gözümün önünden geçerken şu anda etrafta bulunan herkesin bize bakması da cabasıydı.

Vücudumdan eksilen ağırlık, gözlerimden akan yaşlar ve sık nefes alış verişlerim, öksürüklerim ve birçok bilinç bulandırıcı şey üst üste gelirken beni bu durumdan kimin kurtardığını ya da nasıl bu hale geldiğimi çözmeye odaklanamadım.

Yalnızca havaalanından ayrılmak için bineceğim araca yaklaştığımda boynuma sarmaşık misali sarılan kollar, ben dahil çevremdeki herkesi şaşırtmıştı. Çevremde beliren korumalar bana su uzatırken, gözüm bana saldırmaya çalışan adama kaydı.

İri yarı birisi değildi, aksine cılız ve ortalama bir yapıya sahipti lakin bunca kişi arasında yakalanacağını bildiği halde neden bana saldırmıştı anlayamıyordum.

Gözümden akan yaşları elimin tersiyle sildim ve ardından kendime gelerek, nefesimi düzene sokmaya çalıştım. Çok fazla sıkamamıştı boğazımı lakin ben şokun etkisinde olduğumdan olsa gerek, çok büyük bi' darbe yemiş gibi hareket ediyordum.

"Naruto!"

Omuzlarımı sıkan kollar beni sertçe sarsarken, irislerim kaşları çatık bir şekilde bana bakan Sasuke'ye kaydı. Ne kadar bana çağırmıştı bilmiyordum lakin kendime gelmem için bana böyle bağırdığının da farkındaydım.

"Acelemiz var, gitmemiz gerekiyor." dedi ve sağ bileğimi tutarak beni büyük kalabalığın içerisinde çekiştirmeye başladı. Hala öksürüyordum, hala şoktaydım ve nereye gittiğimizi bilmiyordum. Birkaç defa daha öksürdüm, ardından ise büyük havaalanından çıktık.

Ciğerlerime nüfus eden soğuk hava ile anında yeniden öksürmeye başladım. Rusya'nın havasının bu kadar yakıcı olduğu gerçeğini makalelerde okuduğumdan biliyordum lakin böylesine deneyimlemek pek de hoş olmamıştı.

Pek fazla yürümedik ve öksürmek zorunda kalmadım çünkü hızlı hareket ediyorduk ve daha beş dakika daha olmadan içi oldukça geniş olan arabaya binmiştik. Yüzüme çarpan ılık hava vücudumun biraz gevşemesine neden olurken arkama yaslandım ve ellerim boğazıma gitti.

Sasuke de kaşları çatılı bir şekilde bana bakıyor ve "Buraya bir nedenden ötürü geldiğimizi biliyor olmalılar ki küçük bir göz dağı vermeye çalıştılar." diyerek homurdanıyordu.

Sesli bir şekilde nefes verdi ve ellerimi boğazımdan çekerek çenemi kaldırdı. Ardından ise merakla bakan koyu irislerini kızardığına emin olduğum boynumda gezdirdi.

"Acıyor mu?" diye sordu bakışlarını boynumdan çekmezken, çenemdeki elleri sıkılaşmıştı ve şu an boynumdan çok ellerinin canımı yaktığına yemin dahi edebilirdim. O yüzden ki, kendimi geri çekip tutuşundan kurtuldum.

"Acımıyor lakin böyle bir şeyi beklemediğimden ötürü olsa gerek hala şoktayım."

Başını anladığını belli eder bir biçimde salladı ve irislerini yüzüme çıkartarak, bir süre beni izledi; gerildim. Koyu ve ruhsuz bakışları, yüzümü delip geçercesine incelerken vücudumun ufak ufak karıncalandığını, hissizleştiğini lakin mideme sert yumruklar yediğimi hissettim. Ta ki o, bakışlarını benim üzerimden çekip çalan telefonuyla ilgilenmeye başlayana kadar.