Two Life | Sasunaru

6

bölüm çok geç geldıgı ıcın uzgunum🥺

———

Zihnimde dönüp duran mide bulandırıcı görüntüler, keyfimin kaçmasındaki temel sebepti. Tabii bunun dışında da birçok sebep vardı keyfimi kaçıran lakin oralara hiç girmek istemiyordum. Özellikle şu an, Sasuke'nin bakışları arabaya yaslanmış bedenimde olurken hiç düşünmek istemiyordum.

"Bana bunları neden yaptığına anlam veremiyorum." dedim dudağımı elimin tersiyle silip yutkunurken. Ağzıma iğrenç bir tat gelmişti, yüzümü buruşturdum. O ise kaygısız duruşundan ödün vermeyerek beni bir defa daha süzmüş ve "Alışmana," demişti oldukça sakin bir ses tonuyla "görmene" diye devam etmiş ve bana biraz daha yaklaşarak, işaret parmağını göğsümün üzerine bastırıp "hissizleşmene yardımcı oluyorum."

Kaşlarım çatıldı, elimin tersiyle işaret parmağını ittirerek "Senden yardımını istemedim," dedim sinirle "aksine benden yardım isteyen sensin."

"Anlamıyorsun." diyerek parmağıyla gözümün önüne gelen saçı kenara itmiş ve geri çekilerek "Dava zor ve senin neyin nasıl işlediğini öğrenmen gerek, o grubun yanında ben olduğumu gördüğünde nasıl da sindiklerini görmedin mi?"

Kaşlarımın çatıklığı bir an olsun düzelmezken "Sen nasıl?" diyebildim yaşadığım şaşkınlıkla birlikte. Dakikalar içerisinde yaşadığım bir olaydı yalnızca, bunu nasıl bilebilirdi?

"Gücümün, bilebileceklerimin ve bildiklerimin farkında değilsin," demişti alayla gülümseyerek "olayın ciddiyetinin farkında değilsin,"

"Sen benim farkımda değilsin."

Söyledikleri gerilmeme neden olurken "Ben her şeyin farkındayım lakin senin karşındaki insana nasıl davranılacağına dair bir farkındalığın yok." dedim bir hışımla, ondan aşağı kalmak istemiyordum.

"Sana kötü davrandığımı mı düşünüyorsun?" dedi, alaylı tonu hala üzerindeydi ve oldukça sinir bozucuydu "Sana kötü davransaydım şayet şu an karşımda olmazdın, birkaç saat önce gördüğün kişiyle aynı kaderi paylaşıyor olurdun."

Dudaklarımı birbirine bastırdım, ondan aşağı kalmak istemiyordum lakin her konuda zaten o beni alaşağı ediyordu. Omuzlarımı indirdim, sesli bir nefes verdim ve "Dosyaları incelemem gerekiyor." diyerek araba ise Sasuke'nin arasından sıyrıldım.

On dakika süren baygınlığımın ardından büyük köşke gelmiş, orada hızmetliler tarafından temizlendirildikten sonra -itiraz etsem dahi umursanmamıştım- bahçeye çıkmış, arabanın yanına gelmiştim. Ondan sonra ise olanlar olmuş, Sasuke ile karşılaşmıştık işte. Şimdi ise bana verilen ayrı odaya gidiyordum.

Tüm hayatıma karıştıkları yetmiyormuş gibi, bugün beni gördükleri için artık köşkte yaşanmam istenmişti. Tabi buna karşı çıksam dahi nafileydi, kukla gibiydim ve vücudumun her yanına bağlanan ipler tarafından, kontrol ediyordum.

İplerimin sahibi ise Sasuke'nin ta kendisiydi.

Yanımda beliren silüet düşüncelerimden ayrılıp, bakışlarımla zihnimin eş zamanlı olarak ona kaymasına neden olurken "Neden beni takip ediyorsun?" diye sordum oldukça sakin bir ses tonuyla.

"Gideceğin yerin çalışma odam olduğunun farkındasın öyle değil mi?"

Gözlerimi devirdim "Lakin bana ayrılmış bir alan." diyerek tepkisini ölçmek adına saniyelik de olsa ona baktım. "Sana dosyaları incelemen konusunda yardım edeceğim." dediğinde, şaşırsam da omuzlarımı silktim ve "İhtiyacım yok." dedim.