Two Life | Sasunaru

9

geç gelen bölümün sebebi depremdi, o yuzden atmak ıstemedım. basımız sagolsun ❤️

bölüm oy sınırı +30, bol bol yorum yaparsanız da sevinirim 🙆🏻‍♀️

⚠️: Kan

———

"Evet onlarla da konuştum." demişti Sasuke elindeki belgeleri Itachi'nin masasına bırakırken. Üzerime düşen birçok görevi yerine getirdiğim ve hızlıca hallettiğim için anlık olarak rahatlama gelse dahi, belgeleri incelemem de gerektiği için rahatlayamıyordum.

Itachi düşünceli bir şekilde belgeleri inceleyip "Düşündüğümüzden çok daha karışık," diye mırıldanmıştı "daha dikkatli adımlar atmalıyız, bu arada avukat birkaç hafta buradan çıkmaman senin için iyi olur."

Kaşlarım çatıldı ve "Neden?" diye sordum. Sürekli olarak kısıtlanmak, bir şeyler yapmaya zorlanmak cidden sinirlerimi bozmaya yetiyordu ve bunların ardı arkası katiyen kesilmiyordu.

"Rusya'da kimsenin seni görmediğini ya da birçok kişinin senin peşinde olduğunu bilmiyor musun? Bize çalıştığın için ilk fırsatta öldüreceklerdir seni, burası daha güvenli."

Yanaklarımı şişirdim, itiraz edip her şeyi dağıtmak istiyordum lakin bunu yapsam bile işe yaramazdı ki ayriyeten yorgundum, o yüzden itiraz etmedim.

"Anlıyorum lakin şimdi gidip dinlenmem gerekiyor." dedim oturduğum yerden kalkarak, Itachı de kafasını olumlu anlamda sallamış ve "Yeni odana seni yardımcılar götüreceklerdir. Sasuke'nin odasının direkt yanında." demişti.

Dudaklarımı bazı şeylere itiraz etmek amacıyla açtım fakat her zaman olduğu gibi ezileceğim aklıma geldi. Sesli bir şekilde nefes verdim ve "Pekala." diyerek arkamı dönüp, odadan çıktım.

Sasuke de peşimden gelip elini beline atarak "Benim katımda kimse olmaz, kendime arkadaş buldum desene." demişti alaylı ses tonuyla. Kaşlarım çatıldı ve kendimi ondan uzaklaştırmak adına hareketlenerek "Arkadaşın değilim, her şeyi çabuk bi' şekilde bitirip buradan kurtulmak istiyorum." dedim.

Büyük kemikli elleri belimden kalçama kayıp sıkarken "Tabii arkadaşın değilim lakin yatakta arkadaşın olmak isterim." demişti. Dudaklarım aralanıp gözlerim yuvalarından çıkarcasına büyürken kendimi hızla ondan uzaklaştırıp "Sapık," diye bağırdım "ne dediğinin farkında mısın? Birini becermek istiyorsan eğer size ait olanlardan birini seçebilirsin." dedim hışımla.

Yanaklarım kızarmıştı ve yaptığı imayla birlikte zihnimin dört köşesinde, nedenini bilmediğim bi' şekilde onunla olan yakışmalarımız ve fazlaca uygunsuz sahneler dönüp dolaşıyordu. Bilincim bana ufak çaplı bi' oyun oynuyordu ve bu hiç hoş değildi. Öyleki Sasuke'nin neden böyle davrandığını da anlayamıyordum.

"Böyle şeyleri çok ciddiye alıyorsun." demişti oldukça gevşek bi tavırla. Sinirlendiğimi, sinirin tüm vücudumu sarmaşık misali sarıp sarmaladığını hissettim. "Almamalı mıyım?" dedim hızla "normal bi' insan, sevdiği insanla birlikte olmak ister. Anlıyorumki yakuzalar için bu durum oldukça farklı."

Gülümsedi, gülüşü oldukça rahatsız ediciydi ve gerildim. Kafamı önüme çevirerek yanımıza gelen yardımcıları takip etmek için hareketlendim lakin Sasuke "İşinizin başına dönün, ben götüreceğim." diyerek onları kovdu ve yeniden elini belime atarak beni kendisine çekti.