Nereden Nereye!

Tanıtım.

08.02.2021

Şubat ayıda gelip çattı, bugünde karlarla kaplandı Bolu, genç erkek çocuğu hızlıca saatte baktı öğlen saatleri dükkan kapatmak üzeriydi.

Yusuf daha çok hızlandı, hatta hızını alamayıp koşmaya başladı. Dükkana vardığında derin nefesler almaya başladı.

Kendini toparladıktan sonra dükkana girdi, otuzlu yaşlara yakın bir amcaydı buranın sahibi.

Yusuf'u gördüğünde önünde durdu "Giremezsin evlat kapatıyorum." Yusuf'un omuzları düştü "Ya abi sadece küçük bir şey alıp çıkacağım çok vaktini de almam hem." Dedi.

Karşısında ki adam bu bahaneyi kabul etmedi, Yusuf en sonunda mazlum mazlum bakmaya başladı.

Belki bir işe yarardı diye düşündü.

O sırada kapı hızlıca açılıp esmer kocaman mavi gözleri olan erkek çocuğu telaşla konuşmaya başladı.

"Abi bu araba senin mi?"

Adam biraz yaklaşıp arabaya baktı "evet benim noldu?" Dedi.

Çocuk konuşmaya devam etti "Abi koş arabana kocaman kar atmışlar aynan kırılmış olabilir." 

Adam bunu duyar duymaz hızlıca arabasına doğru koşmaya başladı, dükkandan çıkınca çocuk Yusuf'a döndü.

"Emre'yle Efe adamı oyalayacak sende al hemen parayı bırakırsın buraya."

Yusuf güldü "Ulan Arda nasıl insanlarınız siz ya."

Evet Arda Yusuf'un en yakın arkadaşı, bu yoldada yalnız bırakmamışlardı.

Yusuf vakit kaybetmeden rafların oraya doğru yürüdü hızlıca etrafa bakmaya başladı.

Arda kapıda gözcülük yapmaya başlamıştı bile, Yusuf aradığı şeyi bulduğunda zaferle gülümsedi.

Arda'nın sesi kulaklarına ulaştı "aman Yusufi hadi az hızlı." dedi.

Yusuf koşarak yanına geldi, cebinden parayı çıkartıp masanın üstüne koydu, Yusuf'un gözleri kağıda ve yanında ki kaleme takıldı.

Kalemi ve küçük kağıdı alıp yazmaya başladı.

Abi valla çalmadım, önemli olmasa böyle bir şey de yapmazdım bak paranı bıraktım başka hiçbir şeyine dokunmadım hakkını helal et saygılarla.

~ İsimsizim ben.

Kağıdı paranın yanına bırakıp dükkandan hemen çıktılar koşarak Emrelerin yanına gittiler.

Yanlarına vardığında Efe "Aldın mı?"

Yusuf kafasını salladı elinde tuttuğu kar küresini onalara doğru uzattı, Emre "Burda ki kişiler kim?"

Yusuf kar küresine baktı aldığı kar küresinde kız ve erkek vardı düğmesine basında ışıkları yanıyordu.

Yusuf omzu silkti "Tabi ki ben ve Zeynep."

Arda kaşlarını çattı "aman sende ne romantik adamsın."

Yusuf gözlerini devirdi "Sen ne anlarsın be."

Efe güldü "Annen hâlâ onlarda mı?"

Yusuf  "bilmiyorum dur sorayım."  Telefonu çıkartıp rehberden annesini bulup kulağına götürdü telefonu.

"Efendim oğlum"

"Anne sen nerdesin evde misin?"

"Yok anneciğim Süreyya teyzenlerdeyim."

"Tamam başka kim var."

"Başka kimse yok birazdan bende eve geçicem."

"Tamam bende geleyim beraber geçeriz olur mu?"

"Tamam olur gel." Telefonu kapatıp arkadaşlarına döndü.

Yusuf "Hadi ben gidiyorum sonra konuşuruz yine."

Emre "Tamam gitte kendini sakin tut heyecanlanma sonra eline yüzüne bulaştırırsın."

Yusuf elini alnına koyup "Tamamdır komutanım."

Emre kafasını salladı "Marş marş asker!"

Yusuf yine koşarak gitmeye başladı, neyse ki alışık olduğu bir durumdu, Yusuf Zeynep'in evine her zaman koşarak gidiyordu.

Evin önüne vardığında derin nefes alıp kendini toparladı, yavaşça kapıyı yaklaşıp zili çaldı.

Süreyya teyzesi kapıyı açtığında gülümsedi "Hoşgeldin Yusufçuğum."

"Hoşbulduk Süreyya teyzeciğim."  Yusuf içeri girip annesinin yanına gitti. Biraz orda oturup muhabbette dahil oldu.

Gizlice montunun cebinde tuttuğu kar küresini sıkı sıkı sarıldı, Zeynep gelmeden odasına koymalıydı.

Yusuf lavaboya gitme bahanesiyle yanlarından ayrıldı, Süreyya teyzenin evini çok iyi biliyordu anneleri uzun zamandır arkadaşdı.

Oturma odasından kalem kağıt alıp Zeynep'e notunu yazmaya başladı.

Notunu yazdıktan sonra cebine koyup kimseye görmemeye dikkat ederek Zeynep'in odasına girdi.

Kar küresini ve notu çalışma masasının üzerine bırakıp hemen çıktı, kimsede onu görmemişti.

Annesi'nin yanına gidip biraz daha oturdu belki Zeynep gelirde onu görürüm diye bekledi.

Bekledi, bekledi ancak Zeynep gelmedi.

En sonda Annesi kalkmak için müsade istedi, Yusuf'un morali bozulmuştu ancak çaktırmadı en azından kar küresini koymuştu.

İnşallah yazdığını dikkatte alırdı Zeynep yada dikkate almaz yırtar atardı ne yapacağını bilmiyordu.

Notta aynı şunlar yazıyordu.

"Biliyorum sen kar küresi seversin hatta o kadar çok seversin ki her gittiğin dükkanda bir kar küresi bakarsın nasıl olduysa gözünden bunu kaçırmışsın.

Bu kar küresi benden sana bir hediye bunu hep sakla olur mu Zeynep'im? Eğer kader bizi bir araya getirirse o zaman da okuyalım.

Canımın canını benim güzel Zeynep'im bu kar küresi de sana yakışırdı."

~ İsimsizim ben.

Yusuf elini cebine attığında notun altını yazıp Cesaret edemediği ve o yüzden yırttığı kağıt parçasına baktı, orda da şöyle yazıyordu.

"Allahım Zeynep'imi bana nasip et, ondan uzak olduğum her an kalbim sızlıyor."

**

Selamın aleyküm birtenelerim nasılsınız? Ben mükemmelim aslında kurguyu şimdi atmayacaktım da işte sağdan sağdan fısıltılar yükselti bende attım.

Öncelikle kurgu hakkında düşüncelerinizi merak ediyorum o yüzden yorumlarınızı esirgemeyin hepsini bekliyorum..

Şarkıya gelince çok şey etmeyin çünkü aklıma takıldı ve bence yakıştı ya...

Neysem oy vermeyi unutmayın takip etmeyi de unutmayın!!

ÖNEMLİ: bölümlerimiz haziranda başlayacaktır!

Şimdi şöyle ⬇️
- Kurgudan beklentileriniz neler?

Instagram: yazarologg_

Instagram çok aktif değilim farkındayım inşallah bir gün aktif olacağım iancğwfmğwfm

Allah'a emanet olun canlarım ❤️