Protecting the Royalties in Our Hearts (#1 - SY)

CHAPTER 7

★☆★

"It's good to see you, Dr. Axriddeon," my father shook hands with the doctor. "Here's my daugther. I assume Wayne has already explained why we're here?"

Wayne smirked a bit. "He already knows."

"Ah. Yes..." Tumango-tango ang doktor na 'yon at sumulyap sa akin.

Lumapit sila. Maliit na ngiti ang binigay ko sa doktor kahit na may iba akong nararamdaman. I'm sure I've seen him somewhere! Back in the Philippines!

"Meet my daugther here. Stawnzell. She's recovering... I'm glad she's recovering."

"Good day, Stawnzell. How are you feeling?"

I smiled a bit. "I'm... feeling better." 'Yon lang ang nasabi ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko.

"I'm really thankful for his family. Sabay kaming lumapag no'n sa Pilipinas... noong..." Hindi madugtungan ni Mr. Rustavo ang sinasabi niya sa akin.

He cleared his throat. It's like he realized something so he stopped before finishing his sentence. Ano kaya 'yon? Noong ano?

"You were with us that night, we were on the same plane but I haven't seen you there. At umalis ka agad no'n," sambit ng Axriddeon na 'yon na para bang may nakakatuwa. Nagtatagalog pala siya. Hindi halata.

"That explains why I didn't see you there!" It sounds like my father found it amusing too.

Wala akong alam sa mga pinag-uusapan nila. Tinitigan ko ang mukha ng doktor. People out there don't know how frustrating and confusing it is to wake up without remembering the reason why you were asleep for long. Pero 'yon lang ang alam kong nakalimutan ko... siguro. Alam ko ring dahil sa kalagayan ko ay nahihirapan akong alalahanin ang ibang mga bagay pa.

I gave up and just sighed. Ayoko na nga. Nagkatinginan kami ni Wayne. Seryoso siya. Sumasabat-sabat siya sa mga pinag-uusapan nila at napapatingin sa akin minsan.

"I would like to see you all after this, Mr. Garde. I would like to also talk to your Stawnzell," Axriddeon said.

Nagulat yata si Mr. Rustavo sa panghuling narinig kaya natagalan siya bago nakasagot. Bahagya ring tumaas ang kilay ko. Pagkatapos no'n ay pumasok na ang dalawang nurse para sa routine nila kaya lumabas na ang tatlo. Why would he want to talk to me? Hindi naman siya ang doktor ko at hindi ko siya... kilala. Unless he wants to tell me something.

"I heard them! Do you want me to go out and be an eavesdropper?"

"Stop it, Hale. Hayaan mo na."

"Pero siya ba talaga 'yon?"

Kumunot ang noo ko at napabaling ng tingin sa living area. Medyo malayo nga 'yon sa kama ko pero nakikita ko sila at mukhang hindi sila nakita ng bisita kanina dahil lagpas ang pintuan sa living room na nasa dulo pa ng kuwartong 'to. Abala naman ang dalawang nurse sa mga machine sa gilid ko.

Narinig ko ang tawa ni Hale. Ate Staynzell covered her face with her palms like she's so problematic. Ano kaya ang nangyayari sa kanila?

"You don't need to answer, Ate. Siya nga talaga."

"Shut up!"

Binalewala ko nalang 'yon. Nanood ako ng TV at hinayaan ang sariling mawili sa mga palabas hanggang lumipas ang mga oras. Naalimpungatan nalang ako at nakita sa salamin na madilim na. Nakapatay na ang TV at nakatulog ako.

Walang tao kahit sa living room. Mag-isa lang ako. Somehow, it felt weird to be alone. Hindi ko maipaliwanag ang pakiramdam na 'yon lalo na't nasa ibang bansa kami. Parang nanuyo ang lalamunan ko na hindi ko maintindihan... I tried to reach for a glass of water on the side table but I couldn't. Saktong bumukas ang pintuan. Akala ko si Hale o Wayne na 'yon pero nagkamali ako.