YARGI | Tanıdık Bi' Melodi

Umutlar ve Kaygılar

Çekirdek ailenin büyümesi, devam hikayesi.

******

Ceylin hissettiği bulantıyla bir kez daha gözlerini açar oflayarak. Yatakta soluna döner. Başucundaki telefondan saate bakar. 04.06

Hamileliğinde dördüncü ayını geride bırakmıştır Ceylin. Buna rağmen hala devam eden mide bulantıları vardır. Çoğu zaman, şimdi olduğu gibi, uykusundan uyandırıyordur onu. Bazı yiyeceklere karşı hassasiyeti geliştiğinden ve fazla da iştahı olmadığı için ilk aylarda biraz kilo kaybetmiştir Ceylin. Bu süreçte tabii ki Ilgaz onu gerektiğinde zorla, elleriyle beslemiştir. Bir aydır kilo almaya başlamışken şuan hamilelik öncesi kilosuna anca gelebilmiştir.

Bebeklerinin ise durumu gayet iyidir. Geçtiğimiz hafta gittikleri son doktor kontrolünde de cinsiyeti öğrenmişlerdir. Ilgaz'ın ısrarlı tahminleri doğru çıkmış, bir kızları olacaktır. Ceylin'in hisleriyse başından beri erkek olacağı yönündeydi. Ceylin Ilgaz'a nasıl bu kadar emin olduğunu sorduğundaysa, her şeyiyle sana benzeyen bir kızımız oldun diye hep çok diledim, cevabını almıştır. Hamileliği öğrendikleri andan beri emindir Ilgaz bu hislerinde. Ceylin'le devamlı tartışma konuları da bu olmuştur.

Bir diğer rutinleri de Ilgaz'ın hamileliği öğrendiklerinden beri her akşam, eve geldiklerinde başını Ceylin'in karnına yaslayıp bebekleriyle yaptığı uzun konuşmalardır. O anlar dört aydır Ceylin'in günün en sevdiği anlarıdır. Bazen o gün neler yaptıklarını, bazen izledikleri bir filmi veya okudukları bir kitabı, çoğu zaman da karısıyla ilişkilerinin hikayesini anlatıyordur. Ilgaz konuşurken de Ceylin çoğunlukla uyuyakalıyordur tabii.

Ceylin Ilgaz'ı uyandırmamaya dikkat ederek yataktan kalkar. Ilgaz'ın açılan üstünü örtüp sessiz adımlarla odadan çıkar. Önce banyoya gidip yüzünü yıkar kendine gelmek için. Daha sonra da üzerine Ilgaz'ın kapüşonlu hırkasını alarak balkona çıkar. Etraf karanlık ve sessizdir. Havada mart aynının hafif serinliği vardır. Ceylin kar yağmasını çok istese de bu kış bekledikleri kadar sert geçmemiştir ne yazık ki.

Ceylin balkondaki koltuklara oturur. Gözlerini kapatarak temiz havayı içine çeker. Elini hafif belirgin karnına götürür. Karnında gezdirir elini. Huzursuzluğunun ve bulantısının geçmesini bekler sessizliği dinlerken. Az sonra adının seslenilmesiyle hızla gözlerini açar yerinde sıçrayarak. Ilgaz uyanmış, balkon kapısında duruyordur.

"Özür dilerim, korkutmak istemezdim." Ceylin'in yanına yaklaşırken konuşur. Ceylin ona sorun yok der gibi gülümser. "Bulantın mı var yine? Neden uyuyamadınız?"

"Evet. Uykumdan uyandırdı yine."

"Tahmin etmiştim. Al bakalım bunu. Sıcak sıcak, iyi gelir." Ceylin o zaman fark eder Ilgaz'ın getirdiği çayı.

"Ne ara yaptın sen bunu? Teşekkür ederim." sıcacık gülümser Ilgaz'a. Ilgaz şakağından öper onu sarılarak. Ceylin fincanı eline alıp arkasına yaslanır. Ilgaz'ın kolunu açmasıyla ona doğru sokulur. Sırtını göğsüne yaslar. Ilgaz kolunu belinden dolayarak karnına koyar elini. Ceylin çayını yudumlarken usul usul parmaklarını gezdirir karnında. Ceylin Ilgaz'ın dokunuşlarıyla sakinleştiklerini hisseder. Sanki az önceki tüm sıkıntılı hali bir anda yok olmuştur. Ceylin çayını bitirene kadar aynı pozisyonda kalırlar. Gecenin sessizliğinde birbirlerinin huzurlu nefes alış verişlerini, rüzgarda savrulan yaprakların sesini dinlerler.

"Bazen hayatımızın bu kadar huzurlu olmasını yadırgıyorum biliyo musun? Bir sürü şey yaşadık çünkü." hemen ardından kulağını çekip parmağıyla masaya vurur. Ilgaz güler.

"Haklısın. Çok zorluk yaşadık. Ve şuan yaşadığımız hayat da o zorlukların mükafatı bence. Hep istediğimiz bir şeydi bu." Ceylin başını sallayarak onaylar onu. Aralarında geçen kısa sessizlikten sonra yine Ceylin konuşmaya başlar.