MADEN SEMTİ SAKİNLERİ +18

Bölüm 1&YÜZLEŞME&

                                                                   BİR SÜRE SONRASI

Bir elimde ki silaha birde yanımda diz çöktürülmüş elleri arkadan bağlı kadına baktım karşımda babam olan adam arkamızda ise korumalar vardı. kadın biraz sonra öldürüleceğini biliyor olmasına rağmen hiç umurun da değilmiş gibi karşısında ki adama gülümseyerek bakıyordu.

-her şeyi ailem ve çocuklarım için yaptım bunu biliyorsun. Dedi kadın.

Adam kadının bu umursamaz tavrına daha da öfkelenip bağırdı.

-sen ne ailesinden bahsediyorsun be? Ne ailesi orta da bir aile yok hiç bir zaman da olmadı zaten. Sen her zaman ve her koşulda sadece kendini düşündün. Dedi adam.

Bense kadının sözlerine takılı kalmıştım.

- Çocukların mı? Bildiğim kadarıyla sen yektayı da yani oğullarından birini de öldürmekle tehdit etmiştin bizi? Yekta senin oğlun değil mi sadece melih mi senin için önemli olan oğlun? Dedim sinirimi öfkemi bastırmaya gayret gösterdiğim sesimle sakince konuştum.

Kadın kahkaha attı. Sinir bozucuydu. Birden gülmeyi kesip bakışlarını bana çevirdi. Sözleri zehirli bir yılanın tıslaması gibiydi.

-sen kimsin de ben seni tehdit edeyim haa sen kimsin kocamın evlilik dışı piçisin! Kendinden başka umursadığın tek şey Yekta onu sadece kullandım sana karşı senin gibi bir piç için evladımdan vazgeçebileceğimi nasıl düşündün ki?

Bana piç demesinden çok yalan söylemesine öfkelenmiştim. göz göre göre yalandı bu kendi gözlerimle görmüştüm beni babam olan kişiyi ve yektayı öldürtmek için birini ayarlamaya çalıştığını. Sinirle ayağımı yere vurdum.

-sus artık sus tek kelime daha etme sen anne falan olamazsın sen insan bile olamazsın.

-baban bunu senin yapmanı istiyor miracığım beni senin öldürmeni istiyor, babanın intikamını alabilmen için. Yap hadi öldür beni. İlk değil mi senin için? Birini öldürmek yani. Merak etme mira bu ailenin bir parçası olduğun için son olmayacak. Dedi ve yine küçük bir kahkaha attı.

Elimde ki silahın emniyetini açıp mermiyi sürdüm. Silahı şakağına dayadım.

-merak etme ilk değilsin ve evet haklısın sonda olmayacak. Dedim

Kadının yüzünde ki gülümseme donup şaşkınlık ifadesi çöktü. Daha önce kimi öldürdüğümü merak etmişti. Tam o an tetiği çektim. Silah öyle yüksek patlamıştı ki tüm madenden duyulmuş olabilirdi sesi. Kadın yana doğru düşmüştü bu kadar yakından vurmuş olduğum için beyni dağılmış etrafa kan ve beyin parçacıkları dağılmıştı. Elime ve koluma sıçrayan kan lekelerini korumanın uzattığı mendille sildim. Silahı da mendille silip korumanın eline verdim. Karşımda ki adama baktım kadının yüzünde ki o şaşkın ifade adamın da yüzünde vardı. Sonunda konuşabildi adam ;

-ilk değilsin mi dedin ona? Daha önce kimi öldürdün sen? Dedi adam şaşkınlık ve hiddet karışımı bir sesle.

-Seni öldürdüm.... Zihnimde seni defalarca kez öldürdüm. Dedim. Yanından geçip gittim arkamdan baktığını biliyordum ama umursamadım. Evet o benim babamdı affetmiştim onu ama hala bu yaşananların sorumlusu olduğunu bilmek ona olan kızgınlığımı harlıyordu.

GÜNÜMÜZ

Sabah uyanmam için beni selamlayan güneş ışıklarıyla uyandım. Bugün karne günüydü. Karne pek umurumda değildi açıkçası her notun ortalaması 5 olunca birde her sene böyle olunca artık heyecanlandırmıyordu. Yataktan kalkıp banyoda elimi yüzümü yıkadım. Aynada yüzüme baktım. Dağılmış saçlarımı açıp duşa geçtim. Ilık su bedenime akınca sanki dertlerimde akıp gitmiş gibi hissetmiştim. Yaz tatili gelmişti İstanbul'a gidecektik. Her ne kadar bundan hoşnut olmasam da babamla vakit geçirebileceğim için mutluydum. Neden mi İstanbul gidecek olma fikri beni rahatsız ediyordu? Yakında anlarsınız.