Abilerim [Devam Edecek]

6 Bölüm

Oy ve yorum yapmayı unutmayın✨️

Medya:MirzaKaya

_________________________________________

Ece'den

Agahla birlikte arabaya binip okula doğru ilerlemeye başladık.Arabada garip bir sessizlik vardı.Agah boğazını temizleyip konuşmaya başladı.
"Ee dersler nasıl gidiyor?"
diye sordu.Kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalktı.Benimle konuşmaya çalışıyordu.Şaşkınlığımı bir tarafa atıp
"Eh işte iyi gidiyor.Ama bazen biraz zor oluyor.Hem ders hem iş çok zor.Ama alışmak lazım gelecekte daha zorlu zamanlarda olucak."
diye konuştum.Bana bakıp yine kafasını yola çevirdi ve
"Çok güçlü bir kızsın.Yaşıtlarına göre zeki ve güçlü.Bu huyunu benden almış olmalısın.Bende senin yaşındayken evdekilerden habersiz çalışıyordum ve okuyordum."
diye konuştu.Yine şaşkınlıkla ona bakıp konuştum
"Ama siz zenginsiniz , neden çalışmaya ihtiyaç duydunki?"
gülümsedi ve
"Senin yaşındayken evdekilerle hep kavga ederdim.Ergenlik çağlarında evdekilerle hep kavga ederdim.Bundan dolayıda havaya girerdim parada almazdım.1 yıl böyle kendim hem çalıştım hemde okudum.Ama sen çok olgun birisin.Ve seni seven annen , baban abilerin ve kardeşlerin var.Çalışmaya ihtiyacın yok.Bir şeylere ihtiyacın oldukta bize diye bilirsin."
Diye konuştu.Artık okulun önüne gelmiştik.Ona dönerek konuşmaya başladım
"Beni seven anne ve babam var evet.Ama abi ve kardeşlerim yok.Beni sevmiyorsunuz.Sadece anne ve babamızın hatrına iyi davranmaya çalışıyorsunuz.Zaten sen ve Yaman bana iyi davranıyor diğerleri benden nefret ediyolar.Ve çalışmaya ihtiyacım var.Bir gün beni atıp gide bilirainiz.Yadaki 18 oldukta ben sizin yanınızdan çıkıp giderim.O günler için para biriktirmeliyim ve eskiden kaldığım evin her ay kirasın ödemeliyim.Yoksa başkasına vere bilir evi.Neyse okula bıraktığın için teşekkür ederim.Görüşmek üzere"
diye uzun bir konuşma yapıp arabadan hızlıca indim.Arkama bakmadan okula doğru yürümeye başladım.

Sınıfa vardığımda bir kaç öğrencinin olduğunu gördüm.Sessizce arka sıraya geçip oturdum.Çantamdan kitap defterimi çıkartdım.Bu sırada içeri öğretmen girmişti.İlk ders Matamatikdi.

Okul çıkışı

Okuldan çıkmıştım.Burdan eve gidip evdende işe gidicektim.Eve doğru yürümeye başladım.Yarım saat sonra evin olduğu sokağa girmiştim.Eve doğru irelilemeye başlamıştımki.Yolun ortasında gördüğüm beyaz şeyle duraksadım.Dikkatli bakınca bunun kedi olduğu anladım.Yolun ortasında olması çok tehlikeliydi.Hemen ona taraf yürüyüp eğildim.Küçük beyaz bir kediydi.Sanırım bacağı kırılmıştı.Bu haline istemsizce gözlerim doldu.

Ben kediye üzgünce bakarken kulaklarıma gelen motor sesiyle başımı ses gelen tarafa çevirdim.Ve üzerime gelen bir motorsiklet görmeyi beklemiyordum.Şoktan hareket edemiyordum.Elimde tutduğum yavru kediye sıkıca sarıldım.Bari ona bir şey olmasın.

Motorsikletin yanımda geçmesiyle derin bir nefes bırakıp kendimi arkaya doğru bıraktım.Korkudan kalbim yerinden çıkacaktı.Dolmuş gözlerimi tutmayıp ağlamaya başladım.

Kedinin hali , üzerime gelen motor , okul , iş , aile problemleri.Sanırım hepsinin hıncını şimdi çıkartıyordum.Bir taraftan hıçkırarak ağlıyordum , bir tarafdan elimdeki kediyi sıkıca tutuyordum.

Omzuma konulan elle kafamı geriye çevirdim.Karşımda duran adamı göremiyordum.Ağladığım için kipriklerim bir birine yapışmıştı ve gözüm buğulanmıştı.

Gözlerimi bir kaç kere kırpıştırdım ve karşımdaki adama dikkatle baktım.Can yaşlarında kumral saçlı , yeşil gözlü , ve neredeyse 1.85+ boylu bir çocuktu.