Oy ve yorum vermeyi unutmayın ✨
Medya:Can Kaya
İyi okumalar 💓
___________________________________________Ece'den
İşten çıkmıştım.Beni bekleyen araca doğru ilerledim.Kapıyı açıp içeri girdim.Sürücü koltuğunda oturan Mirza'nı beklemiyordum.Bana dönerek
"Hoşgeldin , işten bu kadar geç saatlerde çıktığını bilmiyordum."
diye konuştu ve arabayı çalıştırıp yola koyuldu.Bende ona hitaben
"Evet bazen geç saatlere çıkıyorum işten.Mesala geçen hafta saat 3 te işten çıkmıştım."
"Hangi işte çalışıyorsun?"
diye sordu Mirza.
"Okuldan sonra kafede çalışıyorum.Akşamda bar da çalışıyorum.Barda bulaşık yıkayıp yerleri temizliyorum.Bazen karson yetmediğinde karson olarak çalışıyorum.İş sonundada günlük paramı veriyorlar.Kafede haftalık olarak , barda ise günlük olarak paramı alıyorum."
diye uzunca konuştum.
"Anladım , ama bence artık barda çalışmama gerek yok.Sonuçta biz varız artık.Yani tamam çalışmayı seviyorsun ve inat ediyorsun.Ama hiç olmazsa bir işte çalış."
diye konuştu.Konuşurken bazen aynadan bana bakıyor daha sonra yola dönüyorduBen şaşırarak ona bakıyordum.Nasıl ya bunlar düne kadar benimle kedi köpek gibi kavga etmiyordularmı.Hem beni düşünmesine hemde bana karşı kötü davranan onlar değilmiş gibi konuşmasına çok şaşırıyorum.
"Düşüneceğim bu konuyu."
diye konuşup kafamı cama yasladım.Kafamda bin bir düşünce vardı.Düşünüyordum acaba bu ailede mutlu olabileceğimmi.Birden aklıma gelen şeyle şaşırdım.Geçen gece barda bana yardım eden adam Poyrazdı.Evet evet hatırladım.Ona benzeyen adamda ikizi yani Polatdı.
Flash Back
İşe varmıştım.İçeride çok insan vardı.Diğer günlere nisbeten daha çok insan vardı.Hemen giyinme odasına girdim üzerimi değişmeye başlicaktımki içeri Nur hanım girdi ve
"Ece üzerini giyinme , bu gün çok adam var ve 2 garson hasta.Bugünlük seninle ben 2 garsonun yerine çalışıcağız."
diye söyledi ve giysileri bana verip odadan çıktı.Hemen üzerimi giyinip bende odadan çıktım.Çok fazla insan vardı.Hemen içkileri dağıtmaya başladım.2 katlı bir bardı.2 ci kata çıkıp içkileri verdim.O sırada Nur hanım yanıma geldi
"Ece 6 numaralı masaya 5 viski."
diye söyledi.Kafamı tamam anlamında sallayıp hemen içkileri alıp 6 numaralı masaya doğru irelilemeye başladım. Birden birinin bana çarpmasıyla geriye doğru sendelendim ve masaya çarpıp yere düştüm.Ayağım sanırsam burkulmuştu.Masada oturanlardan bir adam yanıma gelip ayağa kalkmama yardım etdi.Yardım eden adam
"İyimisiniz?"
diye sordu.İyi değildim , çünki düştüğümden dolayı ayağım burkulmuştu ve ayağım çok ağrıyordu.Ama bunu göz ardı etdim.Kafamı kaldırıp adama baktım ve
"Evet teşekkür ederim"dedim.Ama adam hiç oralı değildi.Çünki dikkatle yüzüme bakıyordu.Yüzümü masadakılara doğru çevirdim ve
"Çok özür dilerim.Masanıza istemeden çarptım.Afedersiniz."
diye ozür dileyip oradan uzaklaştım.Ama bir şey dikkatimi çekmişti.Bana yardım eden adamla masada oturan adam bir-birine çok benziyordular.Aklımdaki düşünceleri savurup işime geri döndüm.
Flash Back Son
Ben Abilerim Polat ve Poyrazla ilk o gün karşılaşmıştım.Polata karşı kırgınım.Aslında Ebeveynlerim ve Yaman hariç hepsine kırgınım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abilerim [Devam Edecek]
ChickLitBeni kimse pek sevmez.Sevmez değil de görmez yani.Öyle kenarda dururum.Kimsenin yüreğinde yer etmem. Kimse için önemli olmamanın ne demek olduğunu biliyor musunuz? Ben ezberledim... Ben Ece Kaya kimsenin sevmediği yüreğinde yer etmediği o insanım...