4

708 136 15
                                    

Scroll Down For Zawgyi

'' တွေ့လား... ရှောင်းကျန့်
ဝမ်ရိပေါ်က မင်းထင်သလို တစ်ယောက်တည်း မဟုတ်ဘူး ''

သောကြာနေ့ရဲ့ နေ့လည်စာစားချိန်။ ကန်တင်းမှာ ရှောင်းကျန့်က ကောင်းယွီတို့နဲ့အတူရှိနေတယ်။ သူတို့အကုန်လုံးက ခပ်လှမ်းလှမ်းနေရာက စားပွဲမှာရှိနေတဲ့ ဝမ်ရိပေါ်ကိုကြည့်ပြီး ထင်မြင်ချက်တွေအမျိုးမျိုးပြောနေကြတယ်။ ရှောင်းကျန့်ကတော့ လှမ်းကြည့်ပြီးသာ ဘာမှပြန်မပြောပဲနေတယ်။

သူတို့ကြည့်နေကြတဲ့ ဝမ်ရိပေါ်က ဘတ်စကတ်ဘောအသင်းက ကျောင်းသားတွေနဲ့ အတူရှိနေတာ ဖြစ်တယ်။ လှမ်းကြည့်လာတဲ့ ဝမ်ရိပေါ်နဲ့ အကြည့်ချင်းဆုံမိတော့ သူကပဲ အရင်ဆုံး အကြည့်လွှဲပစ်လိုက်တယ်။

'' သူက တစ်​ယောက်တည်းလို့ ဘယ်သူပြောတာလဲ''

ပိုင်ရယ်ရဲ့ စကားကို ရှန်းယုံက ချက်ချင်းကို အလိုမကျစွာ တုံ့ပြန်တယ်။

'' မင်းလေ... မင်းပြောတာလေ
ဂျယ်လီငါးလား မင်းက ''

'' ငါလား ဘယ်တုန်းက ပြောလို့လဲ! ''

'' မင်းတို့ ဆက်ငြင်းခုန်နေဦးမယ်ဆို သေချာတယ်
မင်းတို့ရဲ့နေ့လည်စာကို အတန်းထဲသယ်သွားရမယ်ဆိုတာ ''

အတန်းခေါင်းဆောင်ပီပီ ဟန်လုက ဝင်ဖြေရှင်းပေးတော့ သူတို့ဝိုင်းက တိတ်ဆိတ်သွားပြန်တယ်။ သောက်နေကျ စတော်ပယ်ရီနို့ဘူးဆီ အာရုံရောက်သွားတဲ့ ရှောင်းကျန့်ကိုတော့ ရှန်းယုံက တိတ်တဆိတ်စိုက်ကြည့်နေပြီး ခဏကြာတော့မှ

'' ပြီးခဲ့တဲ့ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့က မင်းဘာလို့ငါတို့နဲ့စာအတူလုပ်ဖို့ မလာခဲ့တာလဲ ''

'' ငါ မားခိုင်းထားတာ လုပ်စရာရှိနေလို့ ''

ရှန်းယုံက ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ မတ်တပ်ထရပ်တော့ အကုန်လုံးက ဝိုင်းမော့မိကြည့်မိကြတယ်။

'' ငါ စာကြည့်တိုက်သွားရဦးမှာ သွားနှင့်တော့မယ် ''

ပြောပြီးပြီးချင်း ထွက်သွားတဲ့ ရှန်းယုံက ဒီနေ့မှာ စိတ်သိပ်မကြည်လင်ပုံပဲမို့ သူတို့ အလိုလိုနားလည်ပေးဖြစ်လိုက်ကြတယ်။

So This Is Love!Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang