~Aesthetic της Gemma παραγωγής Μάνας Βασίλως~
Η Τρίτη εκείνη στο ημερολόγιο της Τζέμμα σήμανε την πρώτη επίσημη ημέρα στη νέα της εργασία, μια δουλειά που είχε επιλέξει απολύτως συνειδητά κι ήταν αποφασισμένη να μην εγκαταλείψει. Αποφασισμένη· σε αυτήν ακριβώς τη σθεναρή θέληση βασιζόταν.
Ανάλαφρα, η δουλειά χαρακτηριζόταν απαιτητική και κυνικά, εφιαλτική. Εκτός της μεγάλης ευθύνης που είχε επωμιστεί ως Γραμματέας του Διευθυντή του Δημιουργικού, είχε κληθεί να αντιμετωπίσει την πλέον θεόρατη πρόκληση· τον ίδιο τον Διευθυντή του Δημιουργικού. Μόνο και μόνο ότι είχε περάσει όλη την πρώτη ημέρα της καθαρίζοντας και τακτοποιώντας το γραφείο του αποτελούσε τον πιο ακλόνητο λόγο ότι δεν επρόκειτο ούτε για συμβατικό εργοδότη, αυτόν που ανήκε στο μέσο, αλλά ούτε και για εύκολο άνθρωπο, εφόσον της έκανε διαρκώς υποδείξεις.
Πρόσεξε αυτή τη στοίβα με τους φακέλους, είναι από την πρώτη μου καμπάνια το 1990 και τη θεωρώ τυχερή.
Δώσε μου αυτό· μα είναι το βινύλιο των Queen, το έψαχνα τρία χρόνια!
Δε νομίζω να είσαι από αυτές τις κολλημένες με την Τζέιν Ώστεν! Μας φτάνει ο Έντουαρντ, δε θα αντέξω κι άλλο κρούσμα!
Πρόσεξε εκεί· σου ξέφυγε σκόνη και θα πρέπει αύριο να καθαρίσεις ξανά!
Κι αυτά ήταν μόνο λίγα από τα απίστευτα σχόλια που είχε ακούσει την προηγούμενη ημέρα. Κούνησε το κεφάλι και τα απομάκρυνε από τις σκέψεις της, για να αφιερωθεί στο πρωινό και να απολαύσει το τσάι με το φρυγανισμένο ψωμί.
Κοίταξε την άδεια καρέκλα απεναντί της. Η Λορέιν έλειπε και πάλι. Τον τελευταίο μήνα έλειπε σχεδόν πάντα στο πατρικό της, στο μακρινό Κίνσειλ της Ιρλανδίας, στο πλευρό της αδελφής της που βίωνε ένα δύσκολο διαζύγιο. Όσο κι αν καταλάβαινε και επαινούσε τη φίλη και συγκάτοικό της για τη στάση αγάπης και συμπαράστασης, δεν μπορούσε να αρνηθεί ότι της έλειπε τρομερά. Αν βρισκόταν εκεί, θα της έδινε συμβουλές με νηφαλιότητα και αντικειμενικότητα, όπως έπραττε από όταν ήταν παιδιά.
Αυτόματα, άρπαξε το τηλέφωνο της και την κάλεσε, ελπίζοντας να μιλήσουν, έστω και σύντομα. Μάταια· βγήκε ο τηλεφωνητής και κατακρήμνισε κάθε προσμονή. Πέταξε νευρικά το τηλέφωνο πέρα, χτυπώντας το πόδι σαν παιδάκι. Δαγκώνοντας τα νύχια, αισθανόταν την ανησυχία να φουντώνει, ανησυχία για το άγνωστο και ταυτόχρονα το τόσο περιπετειώδες, εκείνο που θα της προσέφερε την καριέρα που επιθυμούσε, όπως την επιθυμούσε. Μέσα στην αγωνία της, μειδίασε.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
The Heel Poll {Cover by -truesoul}
MizahΜια Αγγλική εταιρεία γκάλοπ στέλνει σε όλα τα μεγάλα γραφεία του Λονδίνου μια έρευνα με της εξής ερώτηση: «Πρέπει τα ψηλοτάκουνα παπούτσια να γίνουν υποχρεωτικά για τους εργαζόμενους;» Το 78% των θετικών απαντήσεων ανήκε σε άνδρες και το 22% σε γυ...
