ထေနာင္းက ကဿပကိုယ္ေတာ္ႀကီးရဲဝဋ္ေႂကြးတင္ရွိခဲ့ပံုအေၾကာင္းကိုရွင္းျပသည္။ထေနာင္းကေတာင္ေျခလ်ိဳထဲကေနေတာင္ထြတ္ဖ်ားဆီ
လက္ညွိဳးထိုးျပသည္။
“ဒီေနရာကေတာင္သံုးလံုးရဲ႕ေတာင္ထြတ္ေတြဖိုခေနာင့္ဆိုင္ၿပီးတည္ရွိေနတဲ့ေနရာ။ကဿပကိုယ္ေတာ္ႀကီ္းကဒီေနရာကိုဝဋ္ေႂကြးဆပ္ဖို႔ေရာက္
လာခဲ့ရတာ။
ကဿပကိုယ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕အတိတ္ဘဝကိုျပန္
ျပီးၾကည့္မယ္ဆိုရင္ကိုယ္ေတာ္ႀကီးကအတိတ္
ဘဝတုန္းကဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားေလးျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။သူေနတဲ့ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာဘုန္းႀကီးေတြကေက်းသားေလးတစ္ေကာင္ကိုေမြးထားတယ္"
“ေက်းသားေလး"
“ၾကက္တူေရြးကိုေျပာတာကြာ”
“ေၾသာ္အဲလိုရွင္းရွင္းေျပာ”
“ေအး…အဲဒီေက်းသားေလးကစကားသင္ေပးလို႔ရေတာ့ဘုန္းႀကီးေတြကသူ႔ကိုသရဏဂံုရြတ္
ဆိုတတ္ေအာင္သင္ေပးထားတယ္။တစ္ေန႔က်
ေတာ့အဲဒီေက်းသားေလးကေသသြားတယ္။
ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီးကေက်ာင္းသားေလးကိုေခၚၿပီးေျပာတယ္။ဒီေက်းသားေလးကတိရစာၦန္ျဖစ္ေပမဲ့လည္းသရဏဂံုတည္ထားတာမို႔ေကာင္း
ေကာင္းမြန္မြန္သၿဂႋဳဟ္ေပးလိုက္ပါလို႔ေျပာခဲ့တယ္။ဒါေပမဲ့ေက်ာင္းသားေလးကေက်းသားေလးအေလာင္းကိုေျမျမႇဳပ္မေပးဘဲနဲ႔ေဆာ့ကစားေနခဲ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာဘုန္းႀကီးေရာက္လာေတာ့ေက်ာင္းသားေလးကဘုန္းႀကီးဆူမွာစိုးလို႔ေက်းသားေလးအေလာင္းကိုမီးဖိုရဲ႕ဖိုခေနာင့္ေအာက္ကိုထိုးထည့္ၿပီးဖြက္ထားလိုက္တယ္။ဘုန္းႀကီးကေက်ာင္းသားေလးကိုေက်းသားေလးအေလာင္းေျမျမႇဳပ္ၿပီးၿပီလားလို႔ေမးေတာ့ျမႇဳပ္ၿပီးၿပီလို႔ေျဖလိုက္တယ္။
အဲဒါကသူ႔အတြက္ဝဋ္ေႂကြးတစ္ခုျဖစ္သြားတယ္။ၾကက္တူေရြးကတိရစာၦန္ျဖစ္ေပမဲ့သရဏဂံု
ရြတ္ဆိုႏိုင္ေတာ့သရဏဂံုတည္တယ္။အဲေတာ့အျပစ္ကပိုႀကီးတယ္။
အဲဒီေက်ာင္းသားေလးကေဂါတမဘုရားရွင္လက္ထက္မွာရွင္မဟာကဿပကိုယ္ေတာ္ႀကီးျဖစ္လာတယ္။ရဟႏၲာျဖစ္သြားတဲ့ေနာက္ဆံုးဘဝမွာအဲဒီဝဋ္ေႂကြးကိုေပးဆပ္ဖို႔ဖိုခေနာင့္ဆိုင္ေနတဲ့ေတာင္သံုးလံုးေအာက္ကိုဝင္ၿပီးပရိနိဗၺာန္ျပဳရတယ္။ဒါေပမဲ့ကိုယ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕႐ုပ္ကလာပ္ကအခုထိပကတိအတိုင္းရွိေနတုန္းပဲ။ကတိစကားတစ္ခုက်န္ေနေသးလို႔ခုထိသၿဂႋဳဟ္လို႔မရေသးဘူး"
VOUS LISEZ
ေတာင္တိုင္းမွာကားပတၱျမားမရွိ...တောင်တိုင်းမှာကားပတ္တမြားမရှိ(completed)
Fiction généraleအညာမြေ fic ကိုအရင်ဖတ်ပါလို့အကြံပြုပါတယ်။အညာေျမ fic ကိုအရင္ဖတ္ပါလို႔အၾကံျပဳပါတယ္။အညာေျမ fic ရဲ႕ book-2 ပါ။
