Two weeks have passed when I let myself lock on my room. Kahit anong pilit ng magulang ko na lumabas ay hindi ko magawang makinig. Ghon parents visit me five days ago and they already know about my miscarriage. Wize tell them what happened and I feel their disappointment to their son. They fell sorry to me and it's make me hurt more than I thought.
Gayong pamilya na nito ang kaharap ko ay lalo lang akong nasasaktan. Then I told them about the annulment. Nakita ko ang gulat nila. Hindi sila sang-ayon sa gusto ko at iyon ang naging dahilan kung bakit nagalit din si Daddy.
“You can't change my decision, Tita.” Matigas akong umiling sa kanila saka tumayo. “K-Kung kayo ang nasa posisyon ko ngayon I'm sure gagawin niyo din ang bagay na ito. Ina din kayo Tita, pero hindi niyo naranasan mawalan ng anak dahil sa lalaking mahal niyo. Ang hirap po, ang hirap hirap ng ganito. Pakiramdam ko ay lunod na lunod ako, sobrang hirap makaahon pa. Staying at this marriage make me broke and hurt. Masakit pa ito sa naramdaman ko noong mawala si Ghon. Masakit kaysa sa inaakala niyo.”
“Rain hija, baka pwede niyo pang maayos ni Ghon—”
“I don't know, Tita. Dahil ang gusto ko lang ngayon ay ang maging malaya at buoin muli ang sarili ko. I want myself to be better again. At habang kasal ako sa anak niyo, hindi ko magagawang maging maayos.” Pilit akong ngumiti at pinunasan ang mga luha. “Hindi rin naman kami magiging okay kung mananatili pa akong asawa niya. Lalo lang lalala ang sitwasyon, Tita. And I know Ghon wanted this too, he'll agreed being annulled to me.” Para mapakasalan na niya ang babae niya. Gusto ko sanang idugto pa ito ngunit pigilan ko ang sarili ko. After that day nagkulong na ulit ako sa kwarto ko.
Tiningnan ko ang sarili ko sa salamin. Napanguso ako nang makitang pamamaga ang mga mata ko. I put some make up to look okay. I ponytail my hair saka lumabas ng bahay. Agad akong sinalubong ni Wize nang makababa ako.
“Let's go?” Tumango lang ako sa kanya.
Pero bago kami makalabas ng bahay ay pinigilan ako ni Mommy. Wala ulit si Daddy, simula nang pumunta dito ang magulang ni Ghon ay naging busy na din ito. Mom said may konting problema ang kompanya kaya inaayos iyon ni Daddy.
“Anak, are you really sure about this?” She's talking again about that annulment.
Walang gana lang akong tumango ulit. I know she like Ghon for me but she can't change my decision about filling an annulment.
“Yes, Mommy. Please don't stop me from doing this. Can you just support me like what dad did? Alam niyo ang pinagdaanan ko... sana maintindihan niyo ako.” Umalis na kami agad ni Wize pagkatapos no'n.
Mabuti na lang at tahimik lang ang kasama ko. Kung magsasalita man siya ay magtatanong lang kung nagugutom ba ako or anything that not related about my situation. Makikipagkita kami ngayon sa abugado ko.
We discussed everything para mapadali ang proseso. Dahil na din sa mga koniksiyon ni Daddy ay mabilis na natapos iyon. Nakapirma na ako, kailangan na lang namin ng pirma ni Ghon. After that I am free, we're free to each other. Pwede na siyang magpakasal ulit.
“Napadala mo na sa kanya?” I asked Wize while folding my clothes and put it in suitcase. Ang annulment paper ang tinutukoy ko. Siya kasi ang inatasan kong magdala no'n kay Ghon.
“Yeah.” Tinulugan niya ako sa pag-aayos. “Sino ang kasama mo doon? Isama mo si Hanna.” He's referring to one of our maid.
Aalis ako bukas patungong Italy. I'll stay there until I heal myself. Hanggang mabuo ko ulit ang sarili ko. Gusto sanang sumama ni Wize ngunit hindi ako pumayag. Gusto kong buoin ang sarili ko ng mag-isa. Hindi ko kailangan ng tulong ng kahit na sino. I can heal myself without someone's help. Ayokong dumepende sa kanila.
BINABASA MO ANG
Wife Series: His Devoted Wife [COMPLETED]
General FictionWIFE SERIES UNDER PAPERINK IMPRINTS Rainnance Verdadero & Ghon Angeles