INJURY ( completed )

part -29//

Part -29//

မောင်!

ဗျာ

သွားမယ်လို့
ချယ်ယောင်းရေ

ဗျာ
ပီးပီ ကိုကို

အိုခေ

တဗျာထဲ ဗျာနေကျတဲ့နှစ်ယောက်အား နားရီကိုကြည့်ကာ ဂျီမင်းရပ်စောင့်နေလိုက်သည်။
ကျောင်းဝတ်စုံလေးနဲ့ ချယ်ယောင်းက ကျောလွယ်အိတ် တစ်လုံးလွယ်ထားကာ အိမ်ပေါ်ထပ်ကနေ ပြေးဆင်းလာခဲ့ပီး ချယ်ယောင်းနောက်က အပေတေလေးဟာလည်း လွယ်အိတ်စလွယ်သိုင်းကာ ဆင်းလာတော့သည်။

လေကားထိပ်မှာ ရှေ့ဆက်နောက်ဆက်ရပ်နေတဲ့ ခလေးနှစ်ယောက်ကို ရှပ်အပြည့်ဝတ်ထားတဲ့ နှင်းဆီဖြူလေးဟာ ပြုံးစစဖြင့် ကြ့ည့်နေလိုက်တော့သည်။

ဘာလို့အဲလောက် ကြည့်နေတာလဲအချစ်

အဟင်း မင်းတို့နှစ်ယောက် အဟား

ဘာဖြစ်လို့လဲ

ဟားဟားဟား

ကျောခိုင်းသွားကာ တဟားဟားအော်ရယ်နေတဲ့ နှင်းဆီဖြူလေးကို ဘာကြောင့်ရယ်နေမှန်းမသိတဲ့ ခလေးနှစ်ယောက်ဟာ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းတို့ဖြင့် ပြူးကြောင်ကြောင်လေး ကြည့်နေကျသည်။

သွားမယ် သွားမယ် ဟားဟား

အချစ် ဘာလို့ရယ်တာလဲ

ဟင်

ဘာလို့ရယ်တာလဲဆို

ဟားဟား

အိမ်ပြင်သို့ထွက်သွားတဲ့ နှင်းဆီဖြူလေးနောက်ကို တကောက်ကောက်လိုက်ကာ အပေတေလေးမေးနေပေမယ့် အဖြေစကားတို့မရှိပါပဲ နှင်းဆီဖြူလေးတဟားဟားနဲ့ အော်ရယ်နေတုန်းပင်။

အချစ်နော်

ဘားမဟုတ်ဘူး ဟား ဟူးးးးးး

ကားပေါ်ရောက်သည်အထိ အဖြေစကားတို့မရှိပါပဲ နှင်းဆီဖြူလေးက ကားမောင်သူနေရာ ဝင်ယူလိုက်ပီး မောင့်ကို lover seat မှာ ထိုင်​စေကာ ချယ်ယောင်းကိုတော့ နောက်ခန်းမှာထိုင်စေသည်။

ထိုနောက် အထက်တန်း ကျောင်းရှိရာသို့ ကားကိုဦးတည် မောင်းနှင်လိုက်သည်။
ဂျီမင်းဘာကြောင့်ရယ်လဲဆိုတာ ဂျီမင်းကိုယ်တိုင်သာ သိပါလိမ့််မည်။