The Queen's Charm

Chapter 5

Amore's POV

I was strolling around the garden, it's been a week na din simula mangyari ang lahat ng iyon. And fuck that bastard!

Dahil sa nangyaring ay mas lalong humigpit pa ang mga magulang ko sakin. Agad ko namang nilingon ang kanina pang sumusunod sa akin, bwesit parang mga asong sumusunod. I have 10 knights and 5 maids are with me, how annoying!

Agad naman nagsiyuko ang lahat ng makita nila ang matatalim na tingin ko. I hate this set-up! Mas lalong nawalan ako ng kalayaan sa lagay na'to eh. I was fucking followed around by 15 people just to fucking make sure that I'm safe?!

I furiously look back to the flowers na tinitignan ko kanina at bumuntong hininga. Wala na rin naman akong magagawa pa, nangyari na ang nangyari. I sighed.

Kung sana kumain lang ako noong nga oras na iyon baka nakalaban pa ako sa bwesit na assassin na 'yon, edi sana hindi ako nasaksak at wala 'tong mga asong sunod ng sunod sa'n man ako magpunta. But anyway, wala na talaga akong magawa kundi tanggapin ang lahat ng ito.

Inilipat ko naman ang tingin ko sa mga ulap, the weather is good. Hindi gaano kainit ang panahon ngayon. And three days from now mangyayari na ang dapat mangyari, magluluksa ang lahat at isang sanggol ang mabubuhay at kasabay ng kanyang pagkamatay ay ang naging udlot para ang sanggol ay itataboy.

She will be abandoned again.

But 5 years will be enough, hindi ko na hahayaan na maranas niya pa iyon hanggang sa mawalan na naman ito ng buhay. I won't never let it happen. Never.

Third Person POV

Sa isang magarbong silid ay isang babaeng may taglay na ganda ang ngayo'y nababalot ng sariling dugo. She was in pain, sweat is all over her face. Physicians we're trying their best to deliver the child of their queen safely and keeping their queen's safety as well.

"Sige pa mahal na reyna, konti nalang po!"

The queen shouted and a loud cry filled the room, a princess is born. Ngunit kasabay ng iyak na ito ang pangamba ng mga manggagamot ng biglang nawalan ng malay ang reyna.

"Mahal na Reyna?"

Mas lalong kinabahan ang lahat ng wala ng pulso ang reyna. They tried their best to save the queen. Lahat na ata na alam nilang paraan ay ginawa na nila upang mailigtas ang reyna ngunit alam din nila na wala na talaga ang reyna. Takot man sa galit ng hari ay dapat pa rin nitong malaman ang kalagayan ng reyna. She's ready for the consequences for not saving the queen even if she losses her head.

Inutusan niya ang ibang manggagamot na asikasuhin ang prinsesa bago lumabas ng silid para salubungin ang haring kanina pa hindi mapakali. Bumuntong hininga muna ito bago magsalita.

"Mahal na Hari, nailabas po ng mahal ng reyna ang prinsesa ng ligtas ngunit ikinalulungkot kong ibalita sa inyo na hindi ito nakayanan ng reyna. Patawarin niyo po ako na hindi ko maliligtas ang reyna" sabi pa nito sabay luhod at handang tanggapin ang parusang kamatayan. Ngunit makalipas ng ilang minuto ay hindi pa rin kumikibo ang hari kaya mas lalong kinabahan ang mga taong nakarinig ng balita.

After some minute, the king entered the room where his daughter and wife is. Mabigat ang bawat hakbang nito, alam ng lahat kung gaano kamahal ng hari ang kanilang reyna kaya alam din nila kung ano ang kahahantungan ng kanilang mga buhay at tanggap na nila iyon kahit labag sa kanilang kalooban. The king was known for being merciless.

The room was filled with a uncomfortable silence.

Nasa bisig na din ng hari ang reyna at nakatulala lamang ito habang tinitignan ang mukha ng reyna. But the quiet room was again filled with a cry from the princess. Agad naman namuo ang galit sa puso ng hari at ramdam ito ng isa sa tapat niyang kanang kamay. Tumayo naman ang hari na nagpabahala sa lahat dahil kinuha nito ang espada sa lalagyan na nasa kilid niya nakasabit at akma na sanang kikitilan ng buhay ang sanggol ng may sumangga dito.

"Umalis ka d'yan." matigas na ani ng hari. Ngunit nanatili pa rin ang kanang kamay nito at prinotektahan ang prinsesa sa hari.

"Sabi ko, umalis ka!"

"Mahal na hari, gugustuhin niyo bang kasuklaman ka ng reyna?"

"Wala akong pake, dahil sa walang hiyang iyan ay nawala si Yana!"

"Ngunit alam mo na mahal ng reyna ang prinsesa kahit nasa sinapupunan niya pa ito, mahal na hari. Kaya kung papatayin mo ang prinsesa ngayon ay sasayangin mo ang sakrispisyong ginawa ng reyna mabuhay lamang ang mahal na prinsesa."

Ilang minuto rin bago bitawan ng hari ang sandata at lumapit at niyakap muli ang reyna.

"Get the fucking child out of my sight at baka hindi ko na mapigilan ang sarili kong patayin ang sarili kong anak." malamig at maawtoridad niyang ani.

Yumuko naman ang katulong tanda ng paggalang at pagpapaalam nito ngunit hindi pa naman ito nakakalabas ay muling nagsalita ang hari.

"Bring that child in the East Palace."

Nakakalungkot man pero walang magawa ang lady-in-waiting ng reyna kung hindi gawin ang utos ng hari na dalhin ang prinsesa sa sira-sirang palasyong iyon.