Hava baya kararmıştı ve genç adam sanki üstünden koca bir tır geçmiş gibi yorgun ve halsiz kalmıştı.İlk iş günü olduğu için ve bu duruma bünyesinin alışık olmadığından her yeri ağrıyordu ki şu an çalıştığı yer çok kısıtlıydı.Taeyung ise yıllardır bu işi yaptığı için alışıktı geç saatelere kadar çalısmaya.Kafasını kaldırıp jungkook'a baktı çok yorgun gözükuyordu.Tam çıkmasını söyliycekti ki kapının tıklanmasıyla 'gir' komutunu verdi.İçeriye giren jimin ilk önce jungkook'a bakıp daha sonrada patronuna bakmıştı.
"Bay kim jungkook'un odasın bitti ve izninizle çıkıyorum"
"Çıkabilirsin jimin"
"Bay kim benim de dosyalarım bitti bende çikabilir miyim?"
"Çık jungkook"
"Ah size iyi akşamlar o zaman"
"İyi akşamlar jungkook"
Sonunda evine gideceği için mutluluktan ressmen havalara uçup, dans edecek olan genç adam hızla odadan çıkmıştı.Toparlanıp bir kaç kişiye veda edip şirketten çıkmıştı ki sevinci kursağında kalıştı sanki hayat ona kıçıyla gülüyormuşçasına birde yağmurun yağması eksikti. Eliyle kafasına koruma yapıp hızla yürümeye başladı.Cebinde ki telefon çalınca ellerini indirip hızla telefona bakmıştı.Annesi arıyordu.
"Alo"
"Nerde kaldın kook "
"Şirketin önündeyim hemen geliyorum anne"
"Hava kötü dikkatli ol bebeğim"
"Tamam anne kapatıyorum hoşçakal"
Telefonu kapatıp cebine attıktan sonra yürüycekti ki genç adama doğru hızla gelen arabayla korkup olduğu yere çakılmıştı .Dona kalmıştı hareket edemiyordu ve araba hâlâ üstüne geliyordu.Korkuyla sıkıca gözlerini kapatıp resmen arabanın ona çarpmasını bekledi.Şoktaydı yürüyemiyor,bağıramıyor, kaçamıyordu.Beline sarılan kollarla geriye doğru hızla atıldı .Kurtulmuştu yada öyle zannediyordu.Sıkıca kapatığı gözlerini yavaşça açtı.Karşısında hiç tahmin edemeyeceği birini görmüştü kalbinin neden bu kadar hızlı attığını da bilmiyordu ya ölümden döndüğü içindi ya da şu an her yerinin temas ettiğ ve dip dibe olduğu adam yüzündendi çünkü o adam temastan nefret ederdi.Ve o adam PATRONUYDU.
"Neden yolun ortasında dikiliyorsun ya bir şey olsaydı jungkook?!"
"B-ben korkt-tum"
"Ya ölseydin!"
"Ö-özür dilerim"
Genç adam patronunun kollarından ayrılıcaktı ama Taehyung bırakmaya hiç niyetli değildi çok sıkı tutuyordu ve bu temas olayı sanırım jiminin uydurduğu bir saçmalıktı.
"İyiyim ben"
"Eminmisin?"
"Hı hı"
Bakışlarını yere çeviren genç adam tekrar Bay kim'in kollarından ayrılmaya çalışmıştı.
"Evine bırakmamı istermisin?"
"Teklif için teşekür ederim ama kendim gidebilirim"
"Eminmisin"
"Evet"
Yanlarına gelen koruma jungkook'la gözgöze gelince başta şaşırıp duraksamıştı tekrar onlara doğru ilerleyip konuşmaya başldı.
"İyi misiniz? efendim"
"Evet"
"İsterseniz genç adamla özel olarak ilgilenebilirim?"
"Ne? özel olarak derken"
"jungkook-"
"Bir dakika Bay Kim, siz kimsinizde benimle böyle konuşuyorsunuz"
"Asıl sen kimsin hepinizin amacını biliyorum "
"Neymiş benim amacım?"
"Bay Kime yanaşmaya çalışıy-"
"Kes Sesini!"
"Peki efendim"
Sinirden saçlarını yolmak isteyen genç adam, patronunun kollarından hızla kurtulup arksına döndüğü gibi yürümeye başladı.
"Jungkook!"
Arkasından seslenen patronunu duymamazlıktan gelip hızlı adımlarla onlarda uzaklaşmaya başladı.Ressmen yavşak ve para avcısı damgası yemişti az önce.Düşündükçe daha çok sinirlenen genç adam bu saatte otobüs bulamıyacağı için adımlarını olabildiğince daha fazla hızlandırarak bir iki saate yürüyeceği ev mesafesini yarım saate indirmişti.Eve gelir gelmez elbiselerini çıkarıp kendini banyoya atmıştı.
