Yeni bölümle
Merhabalar
♧
8 Ay Sonra
~Sevgilime~
180 gün oldu ama hâlâ yoksun.Seni o kadar çok özledim ki .O kadar canım yanıyor ki sanki nefes alamıyormuşum gibi sanki biri elleri ile boğazıma yapışmış nefes almamı engelliyormuş gibi hissediyorum.Herkes senin artık gelmeyeceğini düşünüyor geldiğinde hiçbirini affetme tamam mı?.Biliyormusun sevgilim hergün evine gidip çiçeklerini suluyorum onlarda benim gibi solmasınlar diye.Ev demişken artık senin gibi kokmuyor Taehyung canımı yakan o kadar şey var ki artık dönmen gerek bunlar bana çok fazla geliyor tek başıma mücadele edemiyorum.Ah neyse bugün üzülmek yok. Biliyormusun iki kilo aldım hepsi annemin zoruyla tabi.Belki kızarsın ama sen yokken hiçbir şey yapmak istemiyorum.Dün yine polise gittim tekrar aramaya başladılar onlara çok sinirliyim aramayı bırakmasaydılar seni daha erken bulabilirdim.Acaba şu anda ne yapıyorsun.Umarım aç değilsindir umarım canın yanmıyordur gerçi bunu hissederdim. Dur bir dakika hâlâ sana çok sinirliyim geldiğinde bir hafta yüzüne bakmıycam.Tamam üç gün bakmıycam,konuşmycamda .Şey hani espirisine gecenin bir köründe gelip başına dikilip seni izliycem demiştim ya sende gülüp gecenin bir köründe başımda dikileceğine yanıma gelip uyursun demiştin. Her gece yatağının ucunda dikiliyorum öylece ama sen yoksun yanına gidip uzanacağım sıkı sıkı sarılacağım sen yoksun.Neden yoksun? Kim Taehyung umarım bu sekiz ay için iyi bir bahanen vardır.Yoksa kalp kırıklılığımın o kadar kolay geçeceğini hiç zannetmiyorum.
Sevgilerle
Sevgilin~
Göz yaşları yazdıklarını silmesin diye hızla defteri kapatıp çekmecesine sıkıştırmıştı.Gözünün önüne gelen uzamış saçlarını da hızla bileğindeki tokayla bağlayıp dolabına ilerlemişti.Daha sevgilisinin evine gidicekti.Dolabından salaş bir t-shirt ve siyah bir kot çıkarıp giydikten sonra evden çıkmıştı.Taksi çağırdığı için oraya gitmesi kısa sürmüştü.Eve doğru ilereyip siyah kapının açılmasını beklemişti kısa bir süre.Bir zamanlar bu evden çıkmak için uğruşatığını hatırlayınca üzülmüştü.Şimdi ise günün çoğunu bu evde geçiriyordu yanlız başına.Cebindeki anahtarlıkları çıkarıp kildi açtı.Hızla içeri girip ardından kapıyı iki defa kilitlemişti.Evi dolaşıp bir sorun olup olmadığını kontrol ettikten sonra mutfağa ilerleyip bir bardak su içmişti.Sonra her zaman yaptığı gibi çiçeklerle uğraşmaya başldı.
Kim Taehyung
"Oruspu çocuğu!"
"Korkak herifin tekisin lan!"
Karnına yediği darbeyle iki üç adım gerilemişti.Sekiz aydır bu dört duvar arasında kalmıştı.Bazen günlerce kollarından zincirlenip dövülürdü.Bazen de aç bırakılırdı.
"Yerinde olsaydım sesimi çıkartmazdım."
"Yerimde olucaksın zaten bunların bedelini misliyle ödiyceksin"
"Ah hadi ama aylardır ellerimdesin kimse seni bulamıyor bile ve sen beni tehdit ediyorsun.Sencede garip değil mi?"
"Kendi ellerimle öldürücem seni!"
"Ah hayır hayır hergün seninle bu muhabbeti yapmaktan sıkıldım, sen sıkılmadın mı?"
"Çöz beni sıkıntını gidericem senin oruspu çocuğu!"
"Hadi başka konular konuşalım"
"Siktir git!"
"Biliyormusun birkaç gündür evini gözetlemesi için bir adamımı gönderdim ve bana ne gösterdi biliyor musun?"
"Genç bir çocuk hergün evine geliyormuş.Biraz şaşırdım aslında senin gibi bir canavarın yanında böylesine güze-"
"KES SESİNİ O DİLİNİ KOPARIRIM LAN SENİN ORUSPU ÇOCUĞU!"
"Hey kes sesini Kim Taehyung daha sözümü bitirmedim"
