Chapter - 6

251 45 3
                                    

[Unicode Version]

" မင်း တမင်ကန်လိုက်တာမလား? "

ဂီယောင်ဟွန်းသည် ထိုအဖြစ်အပျက်ဖြစ်ပွါးစဉ်က အင်ဒယ်ဟန် သူ့အား စကားပြောလာလိမ့်မည်ဆိုတာ မထင်ခဲ့သည့်အပြင် ထိုအချိန်ကာလကိုပါ မှတ်မိနေခဲ့လိမ့်မည်ဟု မတွေးခဲ့ဖူးပေ။ 

အင်ဒယ်ဟန်က ခေါင်းတစ်ချက်ခါပြပေမယ့် ထပ်ပြောလာသောစကားများက ဂီယောင်ဟွန်းအား ဒေါပွစေခဲ့သည်။

" ငါ တမင်လုပ်လိုက်တာမဟုတ်ဘူး ၊ သတိမထားမိပဲ ကန်မိသွားတာ "

" အဲ့တာ တမင်လုပ်တာပဲလေ! သူများတွေ အင်္ကျီချွတ်နေတာကို မင်း ဘာလို့လိုက်ကြည့်နေသေးလဲ? "

" ဒီတိုင်းမြင်နေရတာကို .. ဘယ်လိုလုပ်ပေးရမှာလဲ "

" မင်းပြောတော့ မင်းပဲငါ့ကိုတစ်ချိန်လုံး လိုက်ကြည့်နေတာဆို! "

နှာဘူးကောင်။

ဒယ်ဟန့်မျက်လုံးများက သူ့တီးတိုးစကားကြောင့် ဝိုင်းစက်သွားခဲ့သည်။ သို့သော် နောက်ဆုံးမှာတော့ သူရော အင်ဒယ်ဟန်ရော တစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောဖြစ်ပေ။

အတန်ငယ်ကြာမြင့်သည်အထိ သူတို့ဆက်လျှောက်လာခဲ့ကြသည်။ အင်ဒယ်ဟန်က သူတို့နှစ်ယောက်ကြားက ဤနေရခက်နေသည့်လေထုအခြေအနေကို အပြောင်းအလဲဖြစ်လိုဖြစ်ငြား စကားစပြောလာ၏။

" အဲ့မတိုင်ခင်ထဲက ငါမင်းကို သိခဲ့တာ "

" ငါလည်း မင်းကိုသိတယ် "

ဂျယ်ချွန်းဒုံမှာနေတဲ့သူ၏သားဖြစ်ကာ အထက်စီးဆန်ဆန်နှင့် ဟိတ်ဟန်များပြီး အနိုင်ကျင့်ကြသော ကျောင်းတွင်းလူမိုက်များထဲတွင်လည်း နာမည်အကြီးဆုံးဖြစ်သည်။ 

အမှန်အတိုင်းပြောရလျှင် အင်ဒယ်ဟန့်ကို ပထမဆုံးစတွေ့တဲ့အချိန်တုန်းက ဂီယောင်ဟွန်း တွေးမိသည်မှာ

'အာ.. သူကအရမ်းချောတာပဲ'။

ထိုသူ၏ အရပ်ရှည်ရှည်နှင့် တောင့်တင်းခိုင်မာသော ကိုယ်လုံးကြောင့် ထူးဆန်းသည်ဟုခံစားရသည်။ ပို၍ ရယ်စရာကောင်းသည့်အချက်မှာ အင်ဒယ်ဟန်က အခြားကျောင်းတွင်းလူမိုက်များနှင့်မတူခြင်းပင်။

ဇီးချိုသီး ချိုမြမြအချစ် (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now