ဆယ့်သုံးနှစ်တာ မင်းနဲ့အတူ(ဘာသာပြန်)✔️✔️✔️

အခန်း(၁၃):တေရဒသမနှစ်

[Unicode]

ဟိုင်ရုန်:

ဒီဟာကိုမြင်တာနဲ့ မင်းထူးထူးဆန်းဆန်းခံစားသွားရမှာပဲ။ ဒါပေမဲ့ ဒါကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်းလုပ်ထားရအောင်...ဒီဟာက မမျှော်လင့်ဘဲ ရုတ်တရက်ပေါ်လာတဲ့ နောက်ပြောင်မှုတစ်ခုမဟုတ်သလို မင်းစိတ်ထင်နေတာရော အမြင်မှားနေတာရော မဟုတ်ဘူး။ ဒီစာရွက်အပိုင်းအစနဲ့ သူ့ပေါ်ကစာလုံးတွေက ကိုယ်ပြောချင်တဲ့ စကားတွေပါပဲ။

ဒီနေ့ကိုယ်နေလို့သိပ်မကောင်းချင်ဘူး...မင်းအစားအသောက်တွေ သွားထွက်ဝယ်နေတဲ့အချိန်ကိုအသုံးချပြီး ကိုယ်ဒါကိုကွန်ပျူတာကနေ ပရင့်ထုတ်နေခဲ့တာ...ဟုတ်တာပေါ့...ဒီစာကြောင်းအနည်းငယ်က ကိုယ်အခုလေးတင် ထပ်ရေးလိုက်တာလေ။ ကိုယ်အရှေ့မှာရေးခဲ့တဲ့စာတွေပြီးဖို့ တစ်လလောက်ကြာသွားခဲ့တယ်...ပြောရရင် ကြောင်တစ်ကောင်ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်က စာရိုက်ဖို့အဆင်မှမပြေတာ...အခုထိ ကြောင်တစ်ကောင်အတွက် သင့်တော်မဲ့ကီးဘုတ်တစ်ခုကို မထွင်ပေးတဲ့သူတွေကိုပဲ အပြစ်တင်ရမယ်။

ကိုယ့်စကားတွေက မင်းကိုရယ်စေမလားတော့ မသိဘူး...အကယ်၍ မရယ်စေခဲ့ဘူးဆိုရင်တော့ ကိုယ်က အရင်လို ဆက်ဆံရေးမကောင်းကြောင်း ဒါကသက်သေပြသွားတာပဲ။

ကိုယ်လူသားဖြစ်တုန်းကလိုပဲ ဆိုးရွားနေတုန်း...

ဟုတ်တယ်...ကိုယ်လူဖြစ်ခဲ့ဖူးတယ်...ကိုယ်သေသွားတဲ့အချိန်တုန်းက တကယ်ပဲဘာဖြစ်သွားလဲတော့မသိပေမဲ့ ကိုယ်ဒီကြောင်သားလေးရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို လွှဲ‌ပြောင်းယူပြီးအသက်ရှင်နိုင်ခဲ့တယ်။ ကိုယ့်မျက်လုံးတွေကိုဖွင့်လိုက်တာနဲ့ မင်းကိုတွေ့ခဲ့တာ...အဲ့အချိန်တုန်းက တစ်ပတ်သားအရွယ်ပဲရှိသေးတဲ့ ကြောင်ပေါက်လေးဖြစ်တဲ့ကိုယ့်ကို ပျိုးထောင်ပေးပြီး ကိုယ်အသက်ဆက်ရှင်ဖို့ကူညီခဲ့တဲ့အတွက် ကိုယ်တကယ်ကျေးဇူးတင်မိတယ်။

ကိုယ်မင်းကို အရမ်းယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး ပြောစရာမလိုဘူးဆိုတာသိပေမဲ့ ကိုယ်လည်း ဘာကိုသေသေချာချာပြောရမလဲမသိဘူး။

အဲ့ဒီမရေမတွက်နိုင်တဲ့အချိန်အတွင်းမှာ‌တော့ ကိုယ့်မှာပြောစရာစကားအများကြီးရှိတယ်....ဒါပေမဲ့ အခုကျတော့ ဘာပြောလို့ပြောရမှန်းမသိတော့ဘူး။ ကိုယ်လူဖြစ်နေတုန်းကတော့ ကိုယ်ကအမြဲအချိုးမပြေ၊လူမှုဆက်ဆံရေးကမကောင်းဘူး ပြီးတော့ နှစ်ပေါင်းများစွာစကားမပြောလာရတော့ ကိုယ့်စကားလုံးတွေက မရှင်းမလင်းဖြစ်နေခဲ့တယ်။