Κεφάλαιο πέμπτο

159 2 0
                                    

Ο Ραιλ είχε δίκαιο. Χρειάστηκαν μόνο μερικές μέρες για να γίνει καλύτερα ο αστράγαλος μου  και να  μπορέσω να περπατήσω.Ωστόσο περίμενα να περάσει μια ολόκληρη εβδομάδα για να βγω από το σπίτι. Το τελευταίο πράγμα που ήθελα ήταν να τον τραυματίσω ξανά.

Και βέβαια το πρώτο μέρος στο οποίο πήγα ήταν το ανθοπω- λείο μου. Η Αλίσα ήταν εκεί όταν έφτασα και το να πω ότι σοκα ρίστηκα μπαίνοντας είναι λίγο. Ήταν ένα εντελώς διαφορετικό κτίριο από αυτό που είχα αγοράσει. Χρειάζεται ακόμα πολλή δου λειά, όμως εκείνη και ο Μάρσαλ ξεφορτώθηκαν όλη τη σαβούρα Όλα τα υπόλοιπα ήταν χωρισμένα σε στοίβες. Τα παράθυρα ήταν καθαρά και το πάτωμα σφουγγαρισμένο. Είχε καθαρίσει ακόμα και τον χώρο όπου σκόπευα να βάλω το γραφείο μου.

Τη βοήθησα για μερικές ώρες, αλλά στην αρχή δεν με άφηνε να κάνω ό,τι απαιτούσε περπάτημα, έτσι έκανα κυρίως σχέδια για το μαγαζί.

Διαλέξαμε χρώματα και βάλαμε στόχο να ανοίξουμε σε περί που πενήντα πέντε μέρες από σήμερα. Όταν έφυγε, πέρασα με ρικές ώρες κάνοντας όσα δεν με είχε αφήσει να κάνω. Ένιωσε καλά που επέστρεψα. Αλλά είμαι φοβερά κουρασμένη.Γι' αυτό δεν μπορώ να αποφασίσω αν πρέπει να σηκωθώ και να ανοίξω την πόρτα ή όχι. Η Λούσι θα μείνει πάλι στον Άλεξ απόψε και μίλησα με τη μητέρα μου στο τηλέφωνο πριν από πέντε λε πτά, άρα δεν είναι καμία από τις δυο τους.

Πηγαίνω στην πόρτα και κοιτάζω από το ματάκι πριν ανοίξω. Δεν τον αναγνωρίζω αμέσως γιατί είναι σκυμμένος, αλλά όταν σηκώνει το κεφάλι του και κοιτάζει δεξιά, νιώθω την καρδιά μου να τρελαίνεται! Τι κάνει εδώ;

Ο Ράιλ χτυπάει ξανά και προσπαθώ να απομακρύνω τα μαλ λιά μου από το πρόσωπό μου και να τα χτενίσω με τα δάχτυλά μου, αλλά είναι μάταιο. Δούλεψα σκληρά σήμερα και είμαι χά- λια. Και αφού δεν έχω στη διάθεσή μου ένα μισάωρο για να κάνω ντους, να βαφτώ και να ντυθώ πριν ανοίξω, θα πρέπει να με ανε χτεί όπως είμαι.

Ανοίγω την πόρτα και η άμεση αντίδρασή του με μπερδεύει. «Χριστέ μου», λέει ακουμπώντας το κεφάλι του στην κάσα

της πόρτας. Είναι λαχανιασμένος σαν να έκανε γυμναστική κι εκείνη τη στιγμή παρατηρώ ότι δεν δείχνει πιο καθαρός ή ξεκού ραστος από εμένα. Έχει γένια δύο ημερών –δεν τον έχω ξανα- δεί έτσι- και τα μαλλιά του δεν είναι χτενισμένα όπως συνήθως. Είναι κάπως μπερδεμένα, όπως και το βλέμμα του. «Έχεις ιδέα πόσες πόρτες χτύπησα μέχρι να σε βρω;»

It ends with us (greek)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora