Κεφαλαιο δωδεκα

9 1 0
                                    

«Τι κανείς στα καημένα τα λουλούδια;» Ακούω να λέει η Αλίσα πίσω μου.
Πιάνω άλλη μία ασημένια ροδέλα και την περνάω στον μίσχο. «Τους δίνω ύφος Steampunk».

Κάνουμε και οι δύο πίσω και θαυμάζουμε την ανθοδέσμη. Τουλάχιστον... ελπίζω πως την κοιτάζει με θαυμασμό. Έγινε και λύτερη από ό,τι περίμενα. Χρησιμοποίησα βαφή ανθοκομικής για να δώσω σε κάποια από τα λευκά τριαντάφυλλα ένα βαθύ μοβ χρώμα. Μετά πρόσθεσα διακοσμητικά στοιχεία στους μί- σχους, όπως μικροσκοπικά μεταλλικά δαχτυλίδια και γρανάζια, και έδεσα το μπουκέτο με μια καφέ δερμάτινη λωρίδα πάνω στην οποία κόλλησα ένα ρολογάκι.

<<Steampunk;>>>

«Είναι ένα στιλ. Ένα υποείδος επιστημονικής φαντασίας με επιρροή σε πολλές τέχνες. Ζωγραφική. Μουσική». Γυρίζω και χαμογελάω κρατώντας την ανθοδέσμη. «Και τώρα... και στα λουλούδια».

Η Αλίσα παίρνει το μπουκέτο και το κρατάει μπροστά της. «Είναι τόσο... παράξενο. Μου αρέσει πάρα πολύ». Αγκαλιάζει το μπουκέτο. «Μπορώ να το κρατήσω;»

Της το αρπάζω. «Όχι, είναι για τα εγκαίνια. Δεν είναι προς πώληση». Παίρνω τα λουλούδια και πιάνω το βάζο που έφτιαξα χτες. Την περασμένη εβδομάδα βρήκα σε μια υπαίθρια αγορά ένα ζευγάρι παλιομοδίτικα γυναικεία μποτάκια με κουμπιά. Μου θύμισαν το συγκεκριμένο στιλ και έτσι μου ήρθε η ιδέα για την ανθοδέσμη. Έπλυνα τις μπότες, τις στέγνωσα και τους κόλλησα κομμάτια από μέταλλο. Μετά τις πέρασα με υλικό για ντεκουπάζ ώστε να φτιάξω στο εσωτερικό τους ένα βάζο για να μπαίνει το νερό.

«Αλίσα;» Τοποθετώ τα λουλούδια στο κεντρικό τραπέζι. «Εί- μαι σίγουρη ότι αυτός είναι ο προορισμός μου στη ζωή».

<<To Steampunk;» ρωτάει.

Γυρίζω γελώντας. «Να δημιουργώ!» λέω. Και βάζω την τα- μπέλα στο Ανοιχτά δεκαπέντε λεπτά νωρίτερα.

Είμαστε και οι δύο πολύ απασχολημένες όλη τη μέρα. Λόγω των τηλεφωνικών και των διαδικτυακών παραγγελιών και των πελατών που έμπαιναν στο μαγαζί, καμία μας δεν μπόρεσε να κάνει διάλειμμα για φαγητό.

«Χρειάζεσαι κι άλλους υπαλλήλους», λέει η Αλίσα καθώς περνάει από δίπλα μου κρατώντας δύο μπουκέτα. Αυτό συνέβη στη μία.

«Χρειάζεσαι κι άλλους υπαλλήλους», μου ξαναλέει στις δύο έχοντας το τηλέφωνο στο αφτί και σημειώνοντας μία παραγγελία ενώ συγχρόνως χτυπάει μια απόδειξη στην ταμειακή.

It ends with us (greek)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora