taehyung pov
ესს ნუთუ... ჯანდაბა ახლა მინდოდა იმდენად დავპატარავებულიყავი რომ ვერავის დავენახე, რატომ მაქ მაინც და მაინც მე ასეთი ბედი?
- საიდანღაც მეცნობი
ჰოუპის ხმაზე გამოვფხიზლდი და თავი ავწიე
-ალბათ ვინმეში გეშლები.
ვუთხარი და გუქს ავეტმასნე. აქ უფრო დაცულად ვგრძნიბდი თავს. ღმერთო ასეთი რა დაგიშავე რომ ის ადამიანი რომელსაც სიცოცხლეზე მეტად ვერ ვიტანდი სკოლაში ჩემი მეწყვილის ძმა აღმოჩნდა? ამ ფსიქოპატთან ერთად უნდა ვიცხოვრო?
- არა ნამდვილად მეცნობი.
ცოტა ხნით დაფიქრდა მაგრამ ჩემთვის ზედმეტად გაიწელა ეს დრო.
-გამახსენდი! ის ბიჭი ხარ სკოლიდან უსახლკარო!
გადაიხარხარა მე კი გუკს ავხედე მხვეწნარე სახით რომ აქედან გავეყვანე, მანაც თითქოს გამიგო და ოთახში გამიყვანა.
jungkook pov
თეჰი ისეთი თვალებით მიყურებდა თითქოს მევედრებოდა წამეყვანა მეც მაშინვე ავიყვანე ოთახში და დავსვი.
-კარგად ხარ ნაპერწკალო?
ტანზე მომებოჭა უპასუხოთ და აქვითინდა. მეც მჭიდროდ შემოვხვიე წელის გარშემო ცალი ხელი, მეორე ხელით კი დამამშვიდებლად ვეფერებოდი ლამაზ ლურჯ თმაში.
-მიყვარს როცა თმაზე მეფერები
გამიღიმა, ეს კი სრულიად საკმარისი აღმოჩნდა დამევიწყებინა ყოველივე. მაგრამ ამ სიტყვებისთვის ჰოსოკს კარგ დღეს არ დავაყენებდი.
თეჰიონს მალევე ჩაეძინა ჩემ მკლავებში მეც ჩვენ ლოგინზე მივაწვინე და ავდექი როდესაც მისი პატარა ხელებით მაისურზე ჩამჭიდა და არ გამიშვა. გვერდით მივუწექი "ჩემი პატარა რა სიცოცხლეა" ვუყურებდი საათზე მეტხანს მერე მეც მომერია ძილი და მასთან ერთად მივწექი.
როგორც კი გამეღვიძა მაშინვე ავდექი ისე რომ თეჰის არ გაღვიძა და დაბლა ჩავრდი, ჰოუპი წასული დამხვდა მაგრამ ამის გამო მაინც ვაზღვევინებდი.
სამზარეულოში შევედი რომ თეჰისთვის საჭმელი მომრმზადებინა მაგრამ იქ ისეთი სუნი დგას თითქოს მთელი ღამე ვიღაც სვავდა, მაგიდას ვუვლი და გათიშულ ჰოუპს ვხედავ რომეციც სასმლის სუნად ყარდა ფეხით გავატოკე.
- ადექი
-მმმ ორი წუთიც კაია ცივი
-ჰოუპ!- უკვე განრისხებული სახით დავუყვირე ცოტა მოგონიერდა და წამოხტა. გაკვირვებით ამათვალიერა.
