Tanrılar Okulu

her şeyi iğreniyorum

BÖLÜM ÜÇ

her şeyi öğreniyorum

Gözlerimi açtığımda bilmediğim bir evdeydim yatakta etrafa bakınmaya başladım oturma odasında çift kişilik koltukta uzanıyordum. Yattığım yerden kalktim ve oturdum etrafa bakınıyordum ama hiç kimse yoktu iki kişinin bir şeyler konuştuğunu duydum kalktım ve seslerin geldiği yere doğru ilerledim william ve george mutfakta oturmuş fısır fısır bir şeyler konuşuyordu kapının ardında durdum ve dinlemeye başladım william, şöyle diyordu.

William:Onu daha fazla burada tutamayız artık onun kim olduğunu öğrendiler burada durursa hem ona zarar verirler hem de yakındaki herkese onu derhal ait olduğu yere götürmeliyiz.

George:Bunun için henüz erken olabilir? Eğer ona her şeyi anlatırsak
akıl sağlığını yitirebilir... Biliyorsun, daha önce böyle şeyler olmuştu bunu tekrardan göze alamayız her kişi bunun üstesinden kalkamayabilir. Bu yüzden sakince düşünüp olanı bitenleri iyice bir düşünmeliyiz ondan sonra müdüre, haber verip her şeyi anlatıp onun da ne düşündüğünü bilmeliyiz.

William:Hayır,hayır. Kesinlikle böyle bir şey mümkün olamaz onu daha fazla burada tutamayız eğer tutursak canından olabilir!. Sadece o değil annesi de tehlikede!.

George:Emin ol biz onu annesinden daha çok düşünüyoruz annesi bugünün geleceğini biliyordu ama hiçbir şey yapmadı gelip bizimle konuşmak yerine onu üvey evladıymış gibi büyüttü annesine bu olanları anlatırsak onu derhal ait olduğu yere götürmemizi söyler.

Zaten ondan nefret ediyor ondan kurtulmaya yer alıyor. Şimdilik sakin olacağız eğer bir şeyler olacağından korkuyorsan onu burada benim yanımda kalması için ikna ederiz ben, onu korurum gücümün yettiğince ben, onu korurum merak etme işte de yanımda olur burada da yanımda olur yeter ki sen sakin ol ve ona bunları yansıtmamaya çalış.

William:Ona bunları yansıtmamaya mı?...

William, sesini yükseltti.

William:Sen ne dediğinin farkında mısın?.Onu az kalsın öldürüyorlardı! Uyandığında ona ne diyeceğiz?  Hepsi bir rüya mıydı diyeceğiz?.
Bunu ona nasıl anlatacağız?.

William:Evet, aynen hepsi bir rüyaydı diyeceğiz seni o sokakta baygın şekilde bulduk deriz sonra da burayı getirdik hepsi bu kadar fazla uzatmaya da gerek yok.

William:Aferin sana böyle devam.

George: Söylesene william, neden bu kadar ısrar ediyorsun bu çocukla ilgili?.

William:Çünkü o benim arkadaşim.

Ben, ne anlattıklarını hiçbir şekilde anlamadım ama içimde bir korku başlamıştı george'u daha yeni tanımıştım ama william'ı yıllardır tanıyordum bana kötü bir şey yapmayacağını biliyordum ama yine de içimde bir tereddüt oluştu.

Sakin adımlarla kapıya doğru ilerledim ilk önce çantamı aradım onu kapının yanına koymuşlardı diye baktım çantam hemen kapının yanin da duruyordu onu aldım ve ayakkabılarımın giymeden kapıyı açmaya çalıştım ama kapı kilitliydi, şimdi ne yapacaktım bilmiyordum oturma odasına geçip tekrardan hiçbir şey duymamış gibi mi davranacaktım? Yoksa Mutfağa gidip onlara ne konuştuklarını sormalı mıydım?.

Ya dedikleri gibi tehlikedeysem? ya biri beni öldürmeye çalışıyorsa? Bu kapıdan çıktığımda ya tekrardan bir saldırı ya uğrarsam? Diye düşündüm çantamı ve ayakkabılar mı bulduğum yere bıraktım ve derin bir nefes aldım mutfağa doğru girdim İkisi de bir şeyler içiyorlardı masada oturmuşlardı beni gördüklerinde ellerindeki fincanları bıraktılar ve bana bakmaya başladılar.