Luna Piena

4

İyi okumalar!~

Devrilen bir şeyin sesiyle uykumda kaşlarım çatıldı. Sonra gözlerim güçlükle açılıp sorunun ne olduğunu görmeye çalıştı.

"Özür dilerim. Seni uyandırmak istememiştim." Kris aceleyle ceketini giyerken söyledi.

"Nereye?" dedim.

Sesim hala etkisinde olduğum uykudan dolayı boğuk çıkmıştı. Uyanmamı dert etmemiş ama Kris'in bu saatte uyanmış nereye gidiyor olduğunu merak etmiştim. Yere düşen parfüm şişesine baktım. Uykumu bölen suçlu yerde yatıyordu.

"Toplantım var ve geç bile kaldım. Tamamen unutmuşum."

Kris yere düşen parfüm şişesini alıp kenara fırlamış kapağını görmezden gelerek odayı parfümün kokusuyla doldurdu. Parfümü komedinin üstüne bırakıp uzanmış olduğum yatağa üstüme eğildi. Alnımı öpüp geri çekildi.

"Sen uyumaya devam et. Seni gün içinde ararım."

Kafamı sallayıp onayladım. Kapıdan çıkmak üzereyken geri döndü.

"Unutmadan kahvaltı etmeden çıkmak yok."

"Tamam, anneğğğ~" diye dalga geçip kafamı yastığa gömdüm.

Ayak sesleri uzaklaşırken Kris'in kahkaha sesleri de uzaklaşmıştı. Son duyduğum kapanan kapı sesiydi.

***

"Kris kapı~"

Kafamı yastığın altına gömmeye çalışırken seslenmiştim ama ısrarla çalan kapıya bakan yoktu.

Salak Luhan Kris evde değil ki!

Kafama aniden dank etmesiyle beraber kafamın üstüne bastırdığım yastığı fırlatıp kendim de yataktan aynı hızla fırladım. Yalpalayarak dış kapıya ulaştım. Kapıyı açtığımda Sehun zile basmaktan vazgeçmiş sırtını dönmüş gidiyordu. Kapının açıldığını fark etmeyince arkasından seslendim.

"Sehun?"

Sesimle beraber elleri cebinde kapıya doğru döndü. Açılan kapıyı ve beni görünce eve doğru yürümeye başladı.

"Evde olmadığınızı düşünmeye başlamıştım," dedi yanıma vardığında.

"Aslında Kris yok ve ben de uyuyordum."

"Belli oluyor."

Sırıtarak söylediğinde yataktan kalktığımda hiç aynaya bakmadan kapıya fırladığım aklıma gelmişti.

Kesinlikle berbat görünüyordum.

"Üzgünüm, böyle karşılamak istemezdim."

"Sadece takılıyorum. Her neyse Kris nerede?"

"Toplantısı olduğu için çok erken bir saatte gitti."

"Aradım ama açmadı. Demek ki hala toplantıda. Pekala, gideyim ben görüşürüz."

"Seni içeri davet etmem gerekir miydi?" dedim ne yapmam gerektiğini bilmeyerek.

"Davet etsen de gelemezdim. Kris'le görüşmem gereken bazı önemli işler var. Evde olmadığına göre şirkete gitmem gerekiyor."

"Anlıyorum, görüşürüz."

"Güle güle, Luhan."

Sehun gittikten sonra soluğu aynanın karşısında almıştım. Gerçekten beni gördüğünde kaçmadığı için şanslıydım. Korkunç görüntümden sıyrıldıktan sonra Kris'i aradım. Toplantısı bitmemiş olacak ki cevap vermedi. Ben de bana yapmamı söylediği kahvaltıyı yapıp biraz evini toparladım. Yapacak bir şeyim yoktu ve Kris'in beni aramasını beklerken sıkılmış evime gitmeye karar vermiştim.