Danerie's POV
di ko alam kung ano tong nararamdaman ko, at bakit ko to nararamdaman sa isang multo! sa daming buhay na babaeng nakilala ko bat sa multo pa titibok tong puso ko?
"lalim ng iniisip mo ah" tanong ni venus sakin shet andito nga pala sya
"ah wala, iniisip ko lang san mag sisimula regarding sayo ni isang lead wala tayo" sabi ko sa kanya, nakita ko namang parang nalungkot sya sa sinabe ko well totoo naman diba?
"alam mo ikaw, mapanakit ka eh no?" reklamo nya sakin
"hahahahaa speaking facts lang" pagyayabang ko sa kanya. pero ang hirap talaga ng sitwasyon nya.
"anu yun danerie?" sabi ni venus at may tinuturo dun sa baba
nilapitan ko naman sya at tinignan kung ano yung sinasabi nya. " perya"
"pwede bang pumunta tayo don?" tanong nya sakin
"eh bakit gusto mo namang pumunta dyan? maraming tao dyan baka mamaya sumanib ka pa sa iba" sabi ko naman sa kanya
"ah ganun ba? sabagay." malungkot na sabi nya.
umalis sya sa harap ko at umupo sa terrace pinag masdan ko lang sya at malungkot talaga sya. hays ano ba yan danerie nag papaiyak ka pa ng babae.
"matutunaw ako nyan" masungit nyang sabi
"tara na nga" sabi ko sa kanya
agad naman syang tumayo at sumunod sakin sa pinto. di na kami nag motor at malapit lang rin naman walking distance lang sa condo.
"wowwww! ang ganda" ang unang sabi nya pagkapasok na pagkapasok namin sa peryahan
nung una di kami sumumasakay sa mga rides pero namilit sya kaya ayun dalawang ticket lagi binibili ko kahit wala akong katabi nag tataka na nga yung iba sabi ko lang ayoko ng katabi ahhahaha iniisip na siguro nila na broken ako
pero grabe sobrang gandang pagmasdan ng mga ngiti nya, parang walang problema walang dapat isipin. bakit ka ba namatay agad?
"danerie laro ka ng color game tapos kung san ka tataya gagalawin ko yung dice para mapunta sa taya mo" masaya nyang sabi
"mandaraya" sabi ko naman ayoko syang kausapin totally kasi baka masabihan akong baliw dito dami pa naman ng tao.
pero syempre sinunod ko sya magagalit eh nung sinabi ko kasing mandaraya sya sinungitan ako hahaha para tuloy syang networking one hundred ko naging 1 k hahahhaaha
"oh diba nag ten times pera mo wala bang thankyou dyan?" pagyayabang nya
"wala dun tayo" sabi ko sa kanya, may tumingin na bata sakin at nginitian ako
"bagay po kayo" wika nung bata di na narinig ni venus kasi nauna na sakin
grabe pati bata gandang ganda sa kanya, totoo naman kasing maganda sya. andito na nga kami sa ferris wheel. nauna syang sumakay at sumunod ako. as usual dalawang ticket binili ko para wala akong katabi.
"woahh ang taas natin" sabi ni venus
"hahhaaha ganda no?" sabi ko sa kanya
"uum. nga pala matagal ko ng gustong itanong sayo to pero lagi kong nakakalimutan, bakit pala dun sa bus di mo pinaupo yung babae talaga bang bag mo pinapaupo mo?" tanong nya sakin haahaaha
"hahahaaha edi naupuan ka nya? binili ko yung ticket na yun para sayo" sabi ko naman sa kanya napangiti naman sya at iniwas ko agad ang tingin ko nakakasilaw talaga mga ngiti mo venus.
"wow ha para sa taong ayaw mamansin ikaw yung caring" sabi nya natawa lang ako sa sinabe nya
tinignan ko lang sya at nginitian.
"thank you danerie ah." sabi nya at hinawakan nya kamay ko
"thank you rin" sabi ko sa kanya.
natapos rin ang ride at pagbaba na pagbaba ko may lumapit sakin na babae.
"okay ka lang kuya? may kausap ka knina sa taas eh wala ka naman kasama" pag aalala nung babae. tinignan ko si venus at tawang tawa sya
"ahhh ano etong watch ko ano to eh uhm smart watch may kacall ako kanina" sabi ko dun sa babae tumango naman sya at umalis na rin
"grabe ah marites si ate ah hahahahahaa" tawang tawang sabi ni venus
paano mo nagagawa yun venus? yung pasayahin ang puso ko ? punong puno na puso ko. parang ayaw na kitang tulungan para dito ka lang sa tabi ko.
(a/n: hi guys thank you at nagugustuhan nyo ynug gawa ko, sana suportahan nyo lang po please comment, like and share the story thankyou so much!)
YOU ARE READING
The Glimmer of You
Fanfictiontakot ka ba sa multo? o mas takot ka mag mahal? pero mas nakakatakot sigurong mag mahal ng multo...
