ÜVEY |Gay|

4. bölüm

Merhabalar.
Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.

Oy ve yorum yapmayı unutmayın lütfen.

İYİ OKUMALAR

..Öğretmenin anlık tiz sesiyle irkildim. Daldığımı yeni farkediyordum. Pencereye bakıp hayallere dalmıştım yine. Yağmur yağıyordu ve ben şemsiye getirmemiştim. Şimdi sonuncu dersti ve ıslanmak istemeyeceğim kesindi.

Yaklaşık beş altı dakika sonra zil çaldı, bununla da herkes toparlanmaya başladı. Ben de ayağa kalkıp toparlanmaya koyuldum.

Kitaplarımı çantaya koymuştum ki, telefonum çaldı. Elimi atıp cebimden telefonumu çıkardım ve arayanın kim olduğuna baktım. Arayan abimdi. Anlık olarak garip bir şekilde titredim. Lakin kafaya takmayıp terlemiş ellerimle telefonu açtım.

"Aydın abi "

"Karan, bebeğim. Okulda mısın?"

"Evet, abi, dersim yeni bitti, eve geleceğim. Bir şey mi oldu?"

Bu arada kafamı çevirip penreceye baktım. Yağmur iyice şiddetini artırmıştı.

" Karanım, babamlar tatile gitmiş, beni arayıp söylediler anlık kararmış. Yani evde yoklar bir kaç gün."

"Hmm, anladım abi, tamam"

" Bu arada güzelim, gelip seni almak isterdim ama Süleymanın çok acil işi çıktı onunla uğraşıyorum bebeğim. Yoksa gelirdim, çok şiddetli yağmur yağıyor."

" Sorun değil abi, arkadaşlarla geliyorum zaten"

" Tamam güzelim. Gelirim birazdan bende, elimdeki şu işi bitireyim bir"

" Tamam, abi"

"Peki güzelim"

Telefonu kapatıp cebime yerleştirdim. Arkadaşlarıma yetişip onlarla yola koyuldum bu yağmurun altında.

..Sırılsıklam bir halde evin kapısını açıp içeri girdim. Saç diplerimden bile su damlıyordu. Kapıyı kapatıp ayakkabımı çıkarmaya başladım. Aynı zamanda içeri doğru seslendim.

"Abiii, evde misin?"

Bir cevap bekledim ama bir yanıt almadığım için gelmediğini anlayıp odaya doğru adımladım.

Odaya girer girmez acele bir biçimde kıyafetlerimi değişip hafif kalın bir şeyler giydim hava soğuk diye ve açlığımı yatıştırmak için mutfağa yöneldim.

İlk olarak ocakta hazır yemek olmadığını görüp ofladım ve kendime üşendiğim için senvdiç hazırlamaya koyuldum. Neredeyse 10-15 dakikalık atıştırmalıktan sonra üstüme garip bir halsizliğin çöktüğünü hissetim. Uyursam belki geçer diye odaya geçip uyuma kararı aldım.

..Kulağıma sesler geliyordu ama göz kapaklarım o kadar ağırlaşmıştı ki açamıyordum bile.

" Karan, Karan.. Duyuyor musun beni?"

Gözlerimden alev fışkırıyormuş gibi hissediyordum. Gözlerim resmen yanıyordu ve açamıyordum. Abimin adımı yine bir kaç defa seslenmesinden sonra zorlukla gözlerimi açtım. Kuruyan boğazımın acısıyla

"Abi, su" dedim.

"Karan yanıyorsun sen. Ateşin çıkmış."

Bir yandan bardaktaki suyu bana uzatırken bir yandan da bunu söylüyordu. Suyu içer içmez hemen yorganıma sarılıp uyumak istedim. Ama abim izin vermedi.

"Karan yanıyorsun diyorum ne yapıyorsun. Hadi gel ılık bir duş al da ateşin insin. Hadiii"

"Abi, hiç halim yok, nolursun izin ver yatayım bak elimi kaldıracak takatim yok lüftenn" diye sözlerimi sıraladım.