Olivia's Point of View
Isang buwan na ang nakakalipas simula ng mag break kami ni Conrad, nakakaasar kasi. Sana kung di siya guilty sa ginawa niya gumawa siya ng madaming effort para mapapayag niya akong makipag usap sa kanya. E, hindi e! Nung sinabi ko'ng tapos na kami hindi na siya nagpakita. Di na din siya gumagamit ng social media accounts, wala tuloy ma-stalk. Pero sa lahat ng galit at pag tatampo ko sa kanya, aminado akong miss na miss ko na siya. Yung pag lamas niya. Yung pag pasok niya sa loob ko. Tangina lang. Habang iniisip ko yun naalala ko yung halikan nila nung babae niya. Bullshit.
"Olivia! Huy. Tulala ka na naman, kiss kita dyan." sabi ni Xavier at nag pout pa, siya yung manliligaw ko'ng half German half sherperd. Ang yummy yummy niya mygad.
Loyal ako kay Conrad kahit di siya loyal sa akin. Anyway, di ko siya pinayagang manligaw dahil umaasa pa akong hahabulin ako ni Conrad. Siya lang to'ng nag volunteer.
"No id no kiss." pabiro ko'ng sabi. Di niya kasi gawaaing magsuot ng ID kaya palagi siyang nahuhuli ng guard.
"Paano kung may ID ako? Bibigyan mo ako ng kiss?" seryoso niyang tanong habang nakatingin sakin at parang atat na atat na akong halikan. Inilapag ko din sa lamesa yung mga braso ko at tinitigan siya.
"Sige, deal. Wala ka naman ID e, you will not taste the sweetest lips, Xavier." seductive ko'ng sabi at nag lipbite pa.
May kinuha siya sa bag niya at inilabas, "Yes, I will, baby."
"Anong ID yan? Madaya ka!"
"Anong madaya? Wala ka naman sinabing ID lang sa school eh! Sabi mo lang ID." dahan dahan siyang lumapit sakin at ako naman lumayo ng lumayo.
"Nasa canteen tayo Xavier ano ba! Atsaka joke lang yun, please ayoko." pag mamakaawa ko. Hinila niya yung kamay ko at hinila ako sabay kiss. Yung torrid. Hinawakan niya pa yung ulo ko para lumalim pa yung paghahalikan namin.
Tumigil na lang kami ng may biglang humila sa kanya at itinulak siya sa lamesa bago pagsusuntukin.
"Tigilan niyo yan, please!" inaawat ko sila pero tinulak lang ako ni Conrad kaya nasaktan din ako ng bahagya. Naawa na ako kay Xavier kasi puro dugo na yung mukha niya. Susuntukin pa sana siya ni Conrad ng sumigaw na ako. "Stop it!"
Binitiwan niya na si Xavier at hinila niya ako. Ayokong sumama pero mas malakas siya sakin at parang kinakaladkad niya na ako. "Conrad, let me go!"
"No, Olivia. We need to talk!" Ipinasok niya ako sa office ng principal at sinarado ng maigi yung pintuan at pati na din ang mga bintana.
"Ano ba'ng problema mo! Isang buwan ka'ng nawala tapos manununtok ka na lang bigla bigla?" sigaw ko sa kanya, ngayon ko lang nakita na ganito kagalit si Conrad. Palagi kasi siyang nakangiti pag kasama ako.
Nagbago na din yung hitsura niya. Pumayat siya, lalo na yung mukha niya, tapos ang lalim na din ng mga eyebags niya para na siyang panda. Nakaramdam ako ng awa habang tinitignan ko siya, feeling ko nagkakasakit na siya.
