Under The City Lights Of Chicago

Chapter 09

Hindi ko alam kung anong oras man natulog si Zaiden. He was on the library with his books the whole time! Akala ko ba pabaya yan sa academics niya?

Kuya Zeus told me that he always cutting his classes at puro bisyo lang ang ina-antupag. And Him on the library, imposible.

But I guess... People change.

Naka upo lang ako at nakatulala. Isip isip pa rin ang ginawa ng chaka na Mitch na iyon!

I was staring nowhere. Many thoughts were wandering on my mind. I was overthinking. Ano kaya ang naging reaskiyon ng pamilya niya? Will they going to think negative about me?

"Okay ka lang?" Ken asked.

Napapikit ako ng mariin at marahang hinaplos ang noo ko. Agh! Damn it!

Hindi ko alam kung ano ang isasagot!

"Girl? What happened? Parang stress na stress ka diyan ah?" I just shrugged and didn't  answer her questions.

Buong araw lang akong para bang nakalutang hanggang pag-uwi ay gano'on padin.

"Nakakainis naman si Zaiden," I whispered out of nowhere.

Nagkita kami ni Ryle at tinanong ko siya kung nasaan ang kaibigan. He said na may pinuntahan daw na meeting ang lalaki at mukhang bad mood the whole time! Sinabihan pa akong nagkasagutan pa raw sila sa maliit na bagay dahil sa hindi magandang modo ng lalaki.

I don't have his number! Kaya paano ko siya matatawagan? I was fighting with myself kung e d-dm ko siya sa ig. Pero wag na.

Nakakainis!

Kumain lang ako ng yogurt pang hapunan ko kahit hindi naman yon panghapunan. I tried to keep myself busy. I was tired, but to be able to stopped myself on thingking of him I tried to do things that will make me busy.

Sapo sapo ko ang sintido dahil sa dami dami ng inaaral ko. Uminom muna ako ng tubig sa Tumbler ko. Muntik ko pang mabitawan ang tumbler nan napabaling ako sa labas ng pinto at nakita si Zaiden na naka tayo doon at nakatitig sakin. The door was slightly ajar kaya ng nagtama ang tingin namin ay mabilis naman siyang umalis.

Shit! He's home.

Mabilis akong lumabas nang may narinig ako na kung ano sa may kusina.

"Zaiden!" I tried reaching him. But he just walked passed me.

"I-Im sorry..." I said kahit labag sa loob ko.

He looked at me. I chewed my lips. Strong liquor filled my nostrils pero iniwanan niya lang ako!

Napanguso ako. Ang hirap niya namang suyuin!

Kinabukasan ay hindi niya parin ako pinansin, kaya hindi ko din siya pinansin. Eme.

Gumising pa ako ng maaga para makita lang siya na paalis na. Napabuntong hininga ako. Pakalmahin ko lang siguro muna ang ulo no'n, may topak din ang lalaki na yon minsan. 

Nasa likuran lang ako nina Ken at Charity. Hindi umiimik. Dahil wala naman akong gana mag-usap sa kanilang dalawa.

"Ken!" Rinig ko pa ang pagtaas ng boses ni Charity.

Ano ba ang pinagsisigaw nito? Nasa harapan niya lang naman si Ken.

"Gusto mo, Iced coffee muna tayo? Para naman malamig-lamigan ang ating mood, and! Para na rin ma refresh ang ating minds! Diba? Ken!"

Napairap ako dahil halatang hindi naman si Ken ang kinakausap niya kundi ako.

We headed to the café shop and I just ordered a bubble Iced tea.  Umupo lang kami muna sa isa sa mga vacant doon sa loob ng café. At tama nga si Charity parang na refresh ang akin mind.