Chapter 38

25 2 3
                                    

"Grabe naman! Ang sipag naman ng hardinero namin dito!" I laughed as I teased Zaiden while shoveling.

He just looked at me with a smug expression and flexed his biceps. Na ikinairap ko naman! Sus! Itong lalaki talaga! He's wearing a farmers hat paired with jeans  and boots down there. But the whole view made it better dahil naka topless lang siya! Na may kaunting putik iyong balat.

Akala mo may time mag work out talaga! Eh nakakapag work out lang yan kapag nasa kama kami! Uy! Eme.

I saw how my Papa laughed. We're just meeters away sa palayan sa harap ng bahay. Binabantayan sila galing sa balkonahe.

"Gusto ko siya para sayo anak. Ang layo layo saakin." He chuckled.

I smirked.

"Syempre, mas gwapo siya kaysa sayo."

I saw how my Papa looked at me. Napailing ako dahil sa naging reaksiyon niya!

"Parang sinasabihan mo lang iyong sarili mo na pangit ka. Mana mo pa naman iyong ilong mong matangos sakin."

Ay, grabe naman si Papa! Gwapong gwapo din  'to sa sarili! I rolled my eyes.

"Karlo huwag ka ngang lumapit kay Kuya mo Zaiden. Parang pinagmumukha sayo na ang pangit mo talaga!" I heard Karla said making us all laughed. As Karlo were also took off his clothes obviously ginagaya din si Zaiden.

"Mommy! It's a snail oh!" Zee hurriedly came towards me us he showed us the snail. "Look, lolo. It's eating the grass!"

Zee said at mabilis na tumakbo papunta sa direksiyon ng tatay niya!

"Sumakit ilong ko sa English niya. Marunong ba iyong magtagalog iyong apo ko?" Papa asked.

I chuckled. "Syempre naman po."

He scoffed. "Marunong naman pala! Eh! Pinahirapan pa ako sa English!"

Kahit dito kami sa labas rinig ko padin iyong tawa ni Karla galing sa loob dahil sa sinabi ng tatay.

We stayed for three days there. Minsan na pa punta pa kami sa paboritong tambayan na may isang tulay sa likuran ng bahay. It's a provincial life that I also like more.

"You can't attend our wedding, Papa?" Rinig kong sabi ni Zaiden.

Wow, nakiki papa?

Papa shook his head. "Matanda na ako anak, mahihirapan ako sa pag lalakbay."

I just bit my lips and nod. I understand. Ataska mabuti naman at nag poprose si Zaiden dito mas okay na 'yon.

"Bibisita rin kayo uli dito, diba?" Papa held my hand. I nod.

"Opo pa, busy kasi kami ni Zaiden. But we will make time to visit you."

Pero hindi ko padin maiwasan mapabaling kay tita na ang rami niyang pinadala saamin! Dios ko po! Saan niya yan kaya pinamili?

Napailing na lang ako. I gave them a handful of money para sa expenses nila.

"Huwag na Koleen! Ano ka ba! Nagtatrabaho na si Karla para saamin. Huwag kang mag alala!"

Pero nag maang maangan parin ako ma wala akong may narinig. At inilagay iyong pera sa bulsa ni Tita. And success! Dahil wala na siyang may nagawa.

I sighed when we arrived at airport. This is what I am waiting for. To fixed all the things that happened and leave them from behind. I was zoning out, thingking in so much deep when Zaiden's warm body embraced me.

I averted my eyes at him and slowly leaned my back at hos sturdy body.

"Is something bothering my baby?" He whispered on my ear. As his hot breath tickle me. Napailing lang ako.

Under The City Lights Of Chicago Where stories live. Discover now