Chapter 14

25 4 0
                                    

"Wake up." Kumunot ang noo ko ng narinig ko naman ang boses niya na pilit na akong ginigising. I changed in so many positions and everytime I try to get the blanket to cover me up ay yon naman ang hila niya.

Bucket list ko ngayong Holiday Break ay matulog ng mataimtim ngunit parang ayaw naman ni Zaiden n'on.

"Oh come on, wake up sleepy head!" Pagod niyang pakiusap.

Minulat ko ang isa kong mata. Umaga na pala? Parang ilang minuto palang akong nakahiga ah. Ngunit iyon na nga may kaunting liwanag na ang tumatama sakin, binuksan pa ng hinayupak ang kurtina.

"Just give me five more—"

"Minutes? I already gave you more than an hour. I'm so hungry already. It's already 11:00 A.M. If I already knew much earlier that you just want to sleep all day maybe we just stayed in your Aunt's house."

Napairap ako at dahan dahang minulat ang aking mga mata. I gave him a middle finger. Ang ingay ingay niya kasi— but shit! I yelped when he suddenly took off the blanket and held me on my legs, nagulat ako sa ginawa niya ng mabilis iyon hinila.

I muttered a curse. Paano kung nabalian ako! Hindi naman sa maarte ako pero tangina naman kakagising ko lang. Mabilis akong tumayo at kinuha ang tsinelas ko dahil sa irita at itinapon ko iyon sa kaniya. He was laughing so damn fucking hard!

Ang aga pa pero kumukulo naman ang dugo ko sa lalaking ito.

"Okay! Sorry!" He was laughing so hard, pero nang nakita niya akong palapit sa kaniya ay mabilis siyang umatras at itinaas ang dalawang kamay, surrendering.

"Umalis ka nga diyan! Ang aga aga pa, kumukulo nanaman ang dugo ko sayo!"

Mabilis siyang umalis sa harapan ko dahil binuksan ko na ang pinto. I took a shower to lessen the tension that building up. Mabilis akong nag-ayos at lumabas na. He's already dressed up. Maaga siguro siyang nagising kaya naka-ligo na ang kuto.

"Brunch?" Tanong niya.

He head out first then wait for me. Dinala niya ako sa restaurant dito sa Hotel. Masarap daw kasi dito ang pag-kain nila at at infairness nang natikman ko kahapon ay totoo ngang masarap.

Pag-pasok palang namin ay naka display na agad ang madaming fruits at marami pang ibang klaseng pag-kain at desserts. And every table has its own Spring flowers. Parang celebrating our Anniversary of being together ang vibes kahit we're just going to have our brunch.

He even ordered me some smoothie and coffee. Nang dumating na ang pag-kain ay para bang na alimpungatan ako, hindi ako umimik at tinitigan ko lang siya.

"Don't tell me that I have to fed you." He chuckled and got a spoonful of his Ricotta Pancake.

Walang ako choice kaya nag-umpisa nang kumain.

"Busog pa ako eh..." I said as I eat my pancakes.

He just chuckled. Kakagising ko lang kasi at parang wala pa akong gana, few minutes after nauna niyang maubos ang kaniyang pagkain. He was just staring at me, at hindi lang yan dahil dinadagdagan niya pa ang pag-kain ko!

"Zaiden, can you please stop. How can I finish kung dagdagan mo pa?"

"So Now are you complaining that you can't finish all of it? Eh look! You almost finished all of the foods that I ordered, even my own dessert."

I look at him like a hungry hamster. The hell! Hindi ko na malayan na ang dami ko na palang nakain.

"So... Busog?" He mocked me. "It looks like—"

He was cutted off when I dropped my spoon accidentally on my plate. He looked at me like. I made a face and rolled my eyes at him. Ang kapal ah.

"Sige, ubusin mo na ngayan nakakairita ka."

Under The City Lights Of Chicago Where stories live. Discover now