APPROACH•TAEKOOK+18

~Final~

Her kese merhaba<3
Bu ficim final olduğunu hissettirdi. O yüzden son oldu. Bu ficimi bitiriyorum. Çok sevdiğim ficdi. Ama birden bire soğudum. O yüzden final yapıyorum. Benimle bu fici keşfedenlere kocaman teşekkür ediyorum iyi varsınız:D
Neyse artık iyi okumalar<333

**
Jungkook'la artık tamamen sevgiliydik. Hâlâ o günde kaldım. Ne kadar da güzeldi. Bu gün her kes vampir avına çıktığı için Jungkook'u evine davet etmiştim. İlk kez bir insan evimizdeydi. Biraz ürküyordu ama itiraz ediyordu. Yine de ne olursa olsun onu korurdum. O benim tavşan sevgilimdi. İlk kez aşık oldum o da bir insana..

Eve girdiğimiz gibi muhafızlar yolumuzu kapattı. Jungkook arkama saklanırken onlara bir şey yok anlamında elimi salladım. Kaşlarımı çatıp izin verdiler. Biz ilerlerken ikisinin fısıltısını duyduk. "Galiba yem" dediler ve kahkaha attılar. Jungkook korktuğu için iç çekip başımı omzumun üzerinden çevirip onlara baktım. "Evet. Siz ola bilirsiniz" dedim ve göz kırptım.

Yutkundular ve önlerine döndüler. Jungkook'un elini tutup bir birine kenetledim. İlerledik merdivenleri çıkarken Jungkook çok korkuyordu. Odanın kapısının yanında durduk ve elimizi bıraktım. "Jungkook iyi misin?" Dediğimde korkarak gözlerime baktı. Çok korkuyordu tavşanım..

"Korkmana gerek yok seni yem olarak görmediğimi biliyorsun" dediğimde yere bakarak başını olumlu anlamda salladı. "Evet ama-" sesi titrediği için yüzünü avuçlarım arasına alıp bana bakmasını sağladım. "Sana aşığım. Sevgiliyiz biz. Korkmana gerek yok çünkü sevgilin seni her kesten korur" dediğimde yutkundu. Dudakları titrediği için dudaklarını kaptım.

Yavaşca onu öperken kalçasından tutup onu kendime çektim. Geri çekildiğimde çok masum bakışlarıyla bana baktı. Gülümsedim ve burnuna öpücük kondurdum. "Seni seviyorum" dediğimde öksürük sesiyle ikimiz de o tarafa baktık. Yoongi elinde bardakla bize şaşkın gözlerle bakıyordu. "Taehyung?" Dediğinde içimden küfürler savurdum. Jungkook arkama saklandı. Minicikti yaa...

"Sen ava gitmedin mi?" Dediğimde gözlerini kırpıştırdı. Ben seni bekledim. İkimiz gideriz sandım" dediğinde ellerimi yumruk yaptım. "Ama ava gitmemiz yok yemek getirmişsin" dedi ve dudaklarını yaladı. Jungkook çok korktu. Onu tuttum ve bağırdım. "Hayır o yemek değil aptal!" Dediğimde kaşlarını çattı. "Bu insan farkındaysan!?" Başımı salladım.

"Biliyorum bu insan yemek değil sevgilim" dediğimde Jungkook arkadan bana sarıldı sıkıca. Ellerini karnımda kenetledi. Başını sırtıma yasladı. Hıçkırdığında karnımdakı ellerinin üstüne elimi koydum. "Lan Taehyung! Bu insan sana hipnoz mu yaptı!? Ne dediğinin farkında mısın!? Zayıf bir cesede aşık oldun!!" Sinirle dediğinde bende çok sinirlendim.

"Afedersin ama bende vampir gibi kendimi hissettmiyorum!" Dediğimde alnına vurdu. "İnanamıyorum sana!" Dediğinde kapı sesi duyduk. Jin ve Namjoon gelmişti. Yoongi'ye kocaman gözlerle baktığımda o da korkmuş gözlerle bakıyordu. "Şimdi ne bok yicez!?" Kısık sesle fısıldadı. "Yoongi?" Seslendiklerinde yutkundum. Jungkook tır tir titriyordu.

"Korkma bebeğim" dediğimde Yoongi sinirle fısıldadı. "Nasıl korkmasın aptal!" Dediğinde gözlerimi devirdim. "Kaçın saklanın ben oyalarım" dediğinde başımı salladım. Jungkook'un elinden tuttuğum gibi çektim. Yoongi koşarak basamakları düştü. Bizde odaya girdiğimiz gibi dolabı açtım. Kocaman dolabımız vardı. Açtığım gibi içeriye girip Jungkook'da karnından tutup kendime çektim.

"Ses çıkarma" dedim kısık sesle ve onu sıkıca tuttum. "Şimdi kendini bana it" dediğimde gözleri irileşti. "Ne!?" Dediğinde 'shh' dedim ve ensesinden öptüm. Bedeni titredi. "Jungkook'um lütfen kendini bana itmen gerek arkadakı yeri kırmamız gerek. Başka odaya düşeceğiz. Hepsi senin sağlığın için lütfen tavşanım" dediğimde iç geçirdi.

Kendini bana ittiğinde sevindim. Ama biraz garipti evet. "Daha hızlı daha sert kırmamız lazım!" Dedim endişeli sesimle hemen gele bilirler çünkü. Dişlerini sıkıp çox sert itti kendini durmadan. Hassiktirr! Alt dudağımı ısırdım ve birden arkadakı kapı kırıldı. Yere düştüğümüzde sırtım yere sertçe kapandı. Jungkook'da üstümde sarılı halde. "Başardık tavşanım başardık!" Dedim sevinçle.

Kapı yeniden kapandı. Kimse burda olduğumuzu bilemezdi. Jungkook'un kulağının arkasından öptüm. Jungkook rahatlamış şekilde kendini saldı. "Başardık.." dedi soluk soluğa ve gözlerini kapatıp başını omzuma yasladı. Saçları arkaya düştüğü için bunu fırsat bilerek saçlarını koklayıp öptüm.

**
Jungkook uyuya kalmıştı ve ben zor durumda kalmıştım. İttiğinden sonra bir de üstümde uyumuştu. Onu öpücüklerle boğarken o huzur bulup uyuyakalmıştı. Çok tatlıydı.. Onu koruduğum için çok mutluydum. Yoongi'nin bize haber vermesini beklemek kaldı.

Jungkook'u uyandırmadan yavaşca yere bırakıp acı çekerek odanın diğer köşesine geçip kendimi rahatlamam gerekiyordu. Karanlık bir yere girip işimi hallettim. Rahatlamış şekilde güleryüzle geri geldim. "Uyandın mı Jungkook?" Dedim ve onu yerde görmeyince telaşlandım. "Jungkook? Jungkook!?" Bağırırken sesini duydum. "Taehyung!!" Hayır yaa Koşarak ses gelen tarafa gittim.

**
"Jungkook!" Soluk soluğa seslendim ve onu sandalyede kolları bacakları bağlı gördüm. Ağzını kapattılar bile. Ağlayarak çırpındı. "Kim yaptı bunu!?" Yanına gidip ağzını açtım. "Taehyung!" Çaresizce adımı dediğinde ağlamak istedim. Telaşla kollarını ve bacaklarını açtım. Ayağa kalktığında ona sarıldım. O da karşılıklı satıldı. "Burdayım burdayım sakin ol" dediğimde burnunu çekti.

"Vay vay vay!" Dedi Namjoon. "Sikeyim!" Dedim sıktığım dişlerimin arasından. Geri çekilip Jungkook'u arkama aldım. "Yoongi nerede?" Dedim sinirle. Yoongi arkasından çıkıp yanında durdu. Yere bakıyordu. Yüzü darmadağındı. Ve hepsi benim yüzümden. Ava gitmemişlerdi mi ya!?

"Demek senin değerlin bu insandı" dediğinde kızgın şekilde baktım. "Biz gidiyoruz aç şu kapıyı!" Dediğimde kahkaha attı. Jungkook'u kucağıma kaldırdım. Biraz şaşırdı sonra kollarını boynuma doladı. Bacaklarından ve belinden tutmuş Namjoon'a ciddi yüzümle bakıp arkamı döndüm. "Bir daha dönmeyeceğime emin ola bilirsin" dedim ona bakmadan ve kapıya arka arkaya tekme attım.

Kapı açılınca arkamdan geliyordular. Vampir hızımla koştum. Jungkook benim her şeyim. Evsiz kalsam bile umrumda değil. O benim hayatımın anlamı. Ev bulup yaşaya bilirim.
Vampirim ben. Bir şeyler bulurum. Önemli olan tavşanım.

**
Son~~
Bu ficim sona erdii. Artık gidiyor. Benimle olan her kese teşekkür ederim. Hoşçakalın!! Diğer ficlerde görüşürüz<333

-ZeynepXx