Küçük Dora ve Patiayak

Hogwarts

Sevgili Sirius Black,

Bugün arkadaşlarımla Hogwarts'ta gezinirken Quidditch kupalarının olduğu yerde durduk. Orada James Potter'ın kazandığı madalyayı gördüm. Diğer kupalara bakarken Regulus Dayımın ismini de gördüm. Baktım, uzunca baktım. Onu özledim. Onu çok özledim. Seni özledim ama sanırım sen beni özlemedin.
Olsun dert değil. Regulus Dayım beni özledi. Eminim.
Yanımda (bizim binadan) Gwen diye bir kız vardı. (Annesi Nottlardanmış) Regulus Dayımı gösterdi ve dedi ki
"Regulus Black Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'in destekçilerindendi. Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen onu çok severmiş sözde. En iyi Ölüm Yiyenlerden birisiymiş, yazık oldu ona"
Çok sinirlendim. İnsanların dayımı Ölüm Yiyen diye adlandırmasını sinir bozucu.
"Nereden biliyorsun yanında mıydın?" diye sordum.
"Anlamadım" dedi.
"Nereden biliyorsun dedim" dedim tekrardan.
"Hey neden bu kadar sinirlendin?" dedi Percy.
"Sinirlenmedim. Bir soru sordum"
"Regulus Black zamanında bir Ölüm Yiyen olabilir, yanlış karar vermiş olabilir ama Ölüm Yiyen olaral ölmedi. O bir kahraman. Bilip bilmeden sakın onun adına leke sürmeyin, sakın!"
Sinirle hızlı adımlarla yanlarından ayrıldım ama arkamdan konuştuklarını hissediyordum.
"O onun dayısı"
"Onun anne tarafı hepsi Ölüm Yiyen"
"Sirius Black'te Azkabanda"
Sesler mısıltı halinde geliyordu ama emindim ne dediklerine. Kavga çıkartamazdım. Ben gerçeği biliyorum ve herkes bir gün öğrenecek.

Geçen gün beraber çizdiğimiz resimlere baktım. Kendimi mükemmel çizip Regulus dayımı sadece bir çöp adam olarak çizmişsin. Senden beklenecek bir hareket.
Başka bir resimde de ikimiz Quidditch oynuyoruz Regulus dayımda Quaffle. Onu görünce kahkahalarıma engel olamadım ve masama astım. Her gece bakıp bakıp gülüyorum. Yatakhane arkadaşlarım böbürlensede gülmeme umrumda değil.

Babam geçen gün mektup gönderdi. Annem Regulus Dayımın mezarına gitmiş ve çiçekleri düzeltmiş. Onu da kendime inandırtacağım, ve seni de.
Regulus Dayım bir kahraman olarak öldü. Onu tanıyorum. Yani pek tanımaya fırsatım olmadı ama tanıyorum. O bir kahraman, adına leke sürüldü. Tıpkı senin gibi. Herkes senin Kim-Olduğunu-Bilirsin-Sen'in destekçisi olduğunu düşünüyor ama değilsin.
Regulus dayım bir Ölüm Yiyen'di ama gerçeği gördü ve kahraman olarak öldü. İster inan ister inanma. Regulus Dayımı çok özlüyorum. O benim, hepimizin kahramanı.
Hogwarts'ta olan başka da bir şey yok. Dumbledore'u görünce biraz utanmıyor değilim ama neyse.
Saygılarımla

Dora

.
.
.

Helü uzun zaman oldu ... 2 yıl olmuş lan hikayeyi yazmaya başlamamdan bu yana...