Küçük Dora ve Patiayak

Sevgili Sirius Amca

Sevgili Sirius Amca,

Rüyamda seni gördüm. Regulus Dayımda vardı.
Annem, babam ve Remus.
Sen beni bakmaya gelmişsin her zamanki gibi. Regulus Dayım daha ölüm yiyen olmamış. Öğle saatine doğru o da geliyor ve bana bir sürprizi olduğunu söylüyor. Kucağına alıp bahçeye çıkartıyor, sen böbürlenip camdan bakıyorsun bize.
Bahçede kocaman bir hediye paketi var. Paketi görünce ağzım kulaklarıma varıyor ve Regulus dayımın kucağından inip pakete koşuyorum. Paketi açıyorum ve o koskocaman paketin içinden çıka çıka bir kolye çıkıyor. Böyle süslü püslü gösterişli bir kolye. Yeşil. E haliyle yüzüm düşüyor benim hayallerim bir sürü hediye ya da kocaman bi ayıcık. Regulus dayıma dönüyorum. O elimdeki kolyeye bakıyor.
"Sarı olsaydı daha iyi olurdu"
"Slytherin olursun belki de" dedi. "Merlin korusun!"
Regulus dayım kolyeye bakarak konuşuyordu.
"Nereden buldun bu kolyeyi" dedim ona. Küçük olmama rağmen çok net ve anlaşılır konuşuyordum. Regulus dayım cevap vermedi.
Tam kolyeyi takacaktım ki bir hışımla kolyeyi aldı. Regulus dayıma baktığımda kaşları çatılı kolyeye bakıyordu ve sonra kayboldu. Bahçede kalakaldım.
Annem mutfak camından bana seslendi ama annem evde değildi. Küçük değildim artık. Yani küçüktüm de hani öyle aman aman değildim. 7 8 yaşında falanımdır artık.
Annem kızarttığı patatesleri masaya koydu. Sen boş gözlerle masaya bakıyorsun, babamda senin sırtını sıvazlıyordu. Remus bizdeydi. Kapı eşiğinde kollarını birleştirmiş bakıyordu. Annem onu masaya çağırdı, yavaşça geldi ve soluna oturdu.
"Patiayak" dedi. İfadesiz ona baktın.
"Böyle olacağı belliydi" dedin tiksinir gibi. "Hakettiğini buldu"
"Öyle deme o senin kardeşin" dedi babam.
"Ne kardeşi!" diye bağırdın.
"O karanlık tarafa geçtiği gün bitti benim için!"
"Bağırma Dora korkacak!" diye sakinleştirmeye çalıştı Remus.
Annem sandalyeyi tutunup kafasını dışarı çevirip omzuna yasladı. Sanırım ağlıyordu.
"Regulus dayım gelmeyecek mi?" diye sordum gözlerim hepsini tararken. Annemden küçük bir hıçkırık geldi, sen öfkeyle baktın, babamla Remus ise yüzleri bin parça baktılar.
"Hayır" dedi annem. "Sen ye yemeğini sonra da doğru odana beni bekle"
Denileni yaptım ve odama çıktım. Sonrasında da uyandım.
O günü hatırlıyordum. Regulus Dayımın öldüğünü öğrendiğimiz gün.
Doğrusu kolye meselesini anlamadım, herhalde ölmeden önce kolyesini bana verecekti ya da bu aralar onu çok düşündüğüm için beynim bana oyunlar oynadı.
Her neyse. Galiba hayatımın bok olduğu gündü o gün. Oysa bir önceki gün ve önceleri ne güzeldi, değil mi Sirius dayı?
Sevgilerimle.

~Dora

.
.
.

Herkese selam. Hepimizin başı sağolsun demekten başka ne diyeceğimi bilmiyorum. Umarım herkes sağ salim kurtarılır Allah hepsine yardım etsin, hepimizi korusun. Hiç tanımadığım insanlar için bu kadar üzüleceğimi sanmazdım ama haberleri izlerken gözyaşlarımı tutamıyorum. Keşke Mimar Sinan'ın fikirlerine sahip çıkmayı başarabilseydik binlerce canı da kurtarabilirdik. Umarım bir an önce önlem almaya başlarlar ve sonrakileri kurtarmayı başarırlar.