Küçük Dora ve Patiayak

İyi Geceler Dora'm

Sirius elindeki mektubu yavaşça yere bıraktı ve o küçük pencereye çevirdi kafasını. Deniz bugün sakindi. Dolunay vardı. Dolunay'ın ışığı etrafı aydınlatmıştı. Gözlerini dolunaya çevirdi, burnunu penceren çıkardı ve denizin kokusunu içine çekip gözlerini ağzından nefes verdi.
"Çok aptalsın Sirius!"
Başını penceredeki demirlere yasladı, burnu hala dışarıdaydı. Azkaban'ın etrafından birkaç Ruh Emici geçti. Sövdü. Gözlerini tekrardan açtı ve dolunaya baktı.
"Siyus ayda yaşayan vay mı?"
"Bilmem daha önce aya hiç gitmedim"
"Keşke ayda yaşaşak Siyus"
"Soğuktur orası be"
"Ama çok güzey. Bakşana kooocaaaamaaaaannnn"
"O kocaaamaaaannn ayda seni kaybederiz bir metre"
"Sensin bir metre!"
Gözlerini ayın ışığıyla aydınlanmış denize çevirdi.
"Şiyus ben buyda boğuluyum"
"Boğulmazsın yürü"
"Yeguyus dayım gelşin"
"Ben gelirim seninle"
"Hayıy Yeguyuş dayım!"
"Ağlama Sirius beni istiyor"
"Ağlama Şiyus Yeguyus dayımı istiyorum"
"Iyi seni Yeguyuş dayın baksın bundan sonra"
Sirius istemsiz gülümsedi. Gülümsemesiyle Ruh Emici o küçük pencerede belirdi. Sirius insifini bozmadı ve gözlerini aya çevirdi. Birkaç saniye sonra Ruh Emici uzaklaştı.
"Dora'm" diye seslendi. "Senin bu Şiyus'un çok salak, lütfen affet beni Dora'm. Lütfen"
Birkaç Ruh Emici geldi tekrardan. Sirius içeri çekildi ve Dora'dan gelen mektuplara baktı. Binlerce mektup. Gözünden birkaç yaş aktı, hemen sildi. Tekrardan pencereye gitti ve aya baktı.

Dora'm,
İnan seni düşünmeden geçirdiğim tek bir gün bile yok. Çok haklısın, benim için dediğin her şey için çok haklısın. O an düşünemedim Dora, düşünemedim. Ayrı yerlerde olsakta sen hep yanımdaymışsın gibi Dora. Sen hep kalbimdesin benim. O an ilk sizi sormam gerekiyordu ama Peter'ın ihaneti sonrasında Harry'nin durumu hep aklımı kurcaladı. Gerçekten çok özür dilerim Dora'm. Ne dersen haklısın. Ama şunu bil Dora seni çok seviyorum, sen benim için her şeyden herkesten değerlisin. Çok özür dilerim Dora'm. Keşke beni duyabilsen, beni affetsen. Herkesin beni suçladığı bir konuda bana inanan tek sensin, sen benim içimi biliyorsun, patavatsız, düşüncesizim ben Dora'm. Senin bendeki yerini hiç kimse dolduramaz. Düşüncesiz Sirius işte. Düşünemedi o an. Ama sen beni biliyorsun, sen beni tanıyorsun Dora'm. Affet beni. Seni çok ama çok seviyorum. Seni her zamanda seveceğim, şimdi ve sonsuza dek. Sen beni burada hayatta tutan kişisin. Keşke beni duysan Dora. Tüm mektuplarını okuduğumu ama sana maalesef ki cevap gönderemediğimi bilsen. Tekrardan görüşmemiz mahşere kaldı Dora'm.
Sevgilerimle,

Seni çok ama çok seven Şiyus

Sirius yazamadığı mektubunu aya mırıldandı.
"Bunu Dora'ma gönder" diye yalvaran gözlerle aya baktı. Gözlerini kapadı. Tuzlu koku burun deliklerini yakıyordu ama alışmıştı. Kenara çekildi ve bir mektup aldı. Dora'nın çizimlerinden. Pembe saçlı Dora, mükemmel saçlı Sirius ve eşek Regulus.
"Canım Regulus dayım değil eşek Regulus" diye mırıldandı Sirius. Resime baktı. Sirius Dora'yı kucağına alıyor, Regulus da ikisine sarılıyor.
"Bize bunu neden yaptın be Regulus" dedi fotoğrafa bakıp. "Hadi kendini, beni boşver, Dora'yı da mı düşünmedin Regulus?"
Başını soğuk duvara yasladı ve resimi göğüsüne bastırdı. Gözleri geldiği günden beri duvara attığı çentiklerdeydi. Bir sürü çentik. Binlerce çentik. Sahi ne kadar oldu?  Ne kadar süredir Peter yüzünden buradaydı? Neden suçlu olan değilde suçsuz olan buradaydı?
Remus ne yapıyordu? Nasıl kaldırmıştı üç arkadaşını kaybedişini? Doğrusu bir tanesi arkadaş bile değilmiş... Ama Remus bunu bilmiyordu. Belki de o şerefsiz için hala yas tutuyordu! En yakın arkadaşını öldüren kişi için yas tutuyordu. Sirius iç çekti ve gözlerini kapattı.
"İyi geceler Dora'm."
.
.
.
ay sanırım ağlıcam
doğrusu zihnimdeki daha duygusaldı ama neyse kurgulayın siz sizde de çok duygusal olucak bak