Özledim seni dayı

274 22 23
                                    

En kutsal gün bugün. 7 Ağustos 1988.
İşte Sirius, geliyorum seni görmeye. Azkaban denen o lanet yere, seni görmek için geliyorum dayı.
Seni ne kadar özlediğimi dile getirsemde kalbimdeki özlemi asla yazıya aktaramayacağım. Her gece rüyalarımdasın dayı. 7 yıllık hasret sonunda bitecek dayı.
Seni sonunda göreceğim.
Sonunda annem senin suçsuz olduğunu kabullendi dayı... o yapmaz dedi yine. O yapmaz.
Sen yapmazsın dayı. Sen asla kötülük yapmazsın.
"Nesi oluyorsunuz mahkumun?" diye sordu yabani ruhsuz çirkin şey.
"Baba tarafından kuzeni." dedi annem tam bir Slytherin havasıyla.
"Andromeda Druella Tonks. Cygnus Black'in ikinci kızı. Orion Black'in yeğeni. Kan haini." diye sordu yabani ruhsuz çirkin şey.
Annem kafa salladı.
"Yanındaki?"
Asasını bileğime uzattı.
"Nymphadora Vulpecula Tonks. Edward Tonks'un kızı. Bir kan haini Black'in kızı."
Korktum Sirius. Ama belli etmedim. Annem buradaki Ruh Emicilerden bahsetti. Seni düşündüm hep Sirius.
Yavaşça kafa salladım.
"Sirius Orion Black'i getirin." dedi ve bize geçmemiz için işaret etti.
Kalbim dayı... kalbim çok hızlı atıyor.
Bir odaya geçtik. Temiz sayılırdı. Ortada bir masa vardı. Duvarların dört bir yanında ise gaz lambaları. Cidden bu büyücüler neden bu kadar geri kalmıştı?
Kapı açıldı.
Ruh Emiciyle geldin sen dayı.
Tanıdığım o adam.
Babamdan sonraki ilk aşkım.
Her şeyinle aynıydın yine.
O siyah saçların, dövmelerin, duruşun, bakışın.
Sadece zayıflamışsın dayı.
"Dayı?"
Başını kaldırıp baktın bana. Gördüm o küçükken kaşlarım çatılı baktığım siyah gözlere.
"Dora?"
Belki eski paytak yürüyen ben koşmuyordu sana ama o eski Dora'ydım ben yine.
"Anne Şiyus geydi mi?" diye soran Dora'ydım ben.
"Ambutey!" diye tutturan Dora'ydım. Su birikintisine basma dediğinde basan Dora'ydım.
Sarıldım sana dayı. Yılların ardından. O anki kalp çarpıntım dayı. Sanki patates yeme yarışmasını kazandığımda sevincim.
Dayı... seni çok özledim.
"Suçsuz olduğunu biliyorum." diye fısıldadım kulağına. "Senin suçsuz olduğunu biliyorum dayı. Ve bunu kanıtlamak için herşeyi yapacağım."
Saçıma öpücük kondurdun. Hatırlatın bana, siyah saçlarımı asla yıkamayacağım.
Sonra oturduk dayı. Annem sana uzun süre baktı. Ağlamamak için zor tuttu kendini. Belli.
Ve siz onunla sarıldınız. Yine eski günlerdeki gibi.
"Süytük!"
"Kim öğretti sana bunu?"
"Şiyus..."
"Seni buradan çıkarmak için uğraşacağım Sirius." dedi annem.
"Zor o Dromeda." dedin dayı.
"Herkes Potterları benim öldürdüğümü düşünüyor... ama o iğrenç Pettigrew-"
"Şu yanınızda takılan kısa ve şişman çocuk mu?" diye bağırdı bir an annem.
Sevmezdim o suratsızı zaten.
Şimdi gerçeği bilen tek biz miydik dayı?
Seni kurtaracak tek kişi biz miydik?
Dayı... seni buradan kurtarmak için herşeyi yapacağım.
"Harry nasıl?" diye sordun dayı.
Tam sana anılarımızdan bahsedip seni özlediğim günler ne yaptığımı söyleneceğim an. Ardından mektuplarım sana ulaşıyor mu diye soracağım an.
Ağzım açık kaldı o an dayı.
Harry nasıl?
"O kim?" diye sordum sesimin titremesine engel olurken.
Sanki gülümsedin dayı?
"Vaftiz oğlum." dedin. "James'in hatırası."
Gözlerim dolmasın diye kendimi zor tuttum.
"Tanımıyoruz onu." dedi annem.
Sana ben o kadar mektup yazmışken, senin suçsuz olduğunu her gün söylerken bizi görünce sorduğun tek şey Harry miydi dayı?
Ben varken o kimdi ki Sirius?

▪︎▪︎▪︎

Arkadaşlar ben Harry'yi sevmiyorum bilen bilir. Nefret ediyorum hatta Harry'den.  Rowling'in kitank yazarken istediğim tek şey Sirius×Dora×Andromeda sahnesi görmekti ve bol bol Remadora. Ve zümrüdüanla yoldaşlığı kitabında da keşke azcık da olsa ikisinin kuzen ilişkisini görseydik. Sonradan Sirius'un en sevdiği kuzeninin andromeda olduğunu söylemesini biliyor.
Bu yüzden böyle yazdım ve ilerleyen bölümlerde de  bunu göreceksiniz
Siriusu seviyorum bi öfke kusmayacağım ama ilerleyen yerler biraz kitaba göre gidecek özellikle yoldaşlık toplandığında. Yani bana gelipte iYiDe HaRrY oNuN vAfTiZ oĞlU demeyin sakın kendinizi sadece doranın yerine koyun.
Yıllarca dayınızın suçsuz olduğunu sayıklayıp durdunuz ona her Allah'ın günü mektup yazdınız ama dayınız size mektuplar hakkında bir şey demedi, ya da onsuz yılların nasıl geçtiğini sormadan onu tanımayan vaftiz oğlunu sordu?
Empati kurun çünkü ilerleyen bölümler baya üzücü olacak Dora adına.
Merak etme Pericik, Remy yolda <8

Küçük Dora ve PatiayakHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin