engel evliliği //hyunlix//

9

~3 HAFTA SONRA~

Herşey gayet iyi gidiyordu. Hyunjin bana karşı gayet iyi davranıyordu ve birbirimizi çok daha iyi tanımaya başlamıştık. Sadece ona karşı bazı güven problemleri yaşıyor, bir kez daha beni aldatmasından korkuyordum. Ayaklarımda pek bir gelişme olmasada iyileştiğimi hissediyordum. Her gün seanslara düzenli olarak giriyordum. Şuan da ise evin mutfağında hyunjin in bana yemek hazırlayışını seyrediyordum. Bunu bana Özel olarak yapıyordu. Normalde bir aşçı zaten vardı çünkü. Yemeği yaparken bana komik şeyler anlatıyor ve beni güldürüyordu. İlk kez bir hafta sonum güzel geçecekti sanırım.

"Ah!"

Elimde ki su bardağını düşürüp kırmamla beraber elime saplanan birkaç cam parçası yüzünden acı ile inledim.

(Yazacak birşey bulamadığım çok belli oluyor mu?)

Hyunjin hızlıca yanıma geldi. Elime baktı ve beni hızlıca banyoya doğru yönlendirdi.

"Biraz daha dikkatli olmalısın Lix! Canın daha da fazla yanabilirdi! O cam parçacıkları başka yerlerine de gelebilirdi!"

Birşey demedim çünkü haklıydı. Haksız olsa altında kalmazdım bu sözlerin.

Hyunjin hızlı ama nazik bir şekilde elimdeki cam parçalarını çıkardım elimi suya tuttu. Güzelce yıkadıktan sonra beni salona getirerek elime pansuman yapıp sardı. Ha birde 5 dakikadır çalan bir kapı var ama hyunjin ne kadar kapıyı açmasını söyleyip onu ikna etmeye çalışsamda kapıyı açmama konusunda kararlı bir biçimde elime pansuman yapmaya devam etti. En sonunda kapıyı açmaya gidip karşısında duran doktora göz devirdi.

"Saat ne ara 11:00 oldu?" Diye sorguladım içimden. Hyunjin ise kapıda ki doktora eliyle içeriyi gösterip "felix'in kahvaltı yapmasını beklemelisin." Dedi.

Hyunjin yanıma gelip elime bakıp okşadı.

"İyisin değil mi?"

"Evet, merak etme."

Beni kahvaltımı yapmam için mutfağa götürdü.

~25 DAKİKA SONRA~

Kahvaltımı yaptıktan sonra hyunjin beni salona götürdü ve rahat etmem için koltuğa yatırdı. Daha sonra ise her seans yaptığı gibi kollarını göğsünde bağlayarak çatık kaşları ile bizi izlemeye başladı. Gözlerine bakarak beni doktorumdan kıskandığını net bir şekilde görebiliyordum. Ben onun tam gözlerinin içine baksam da o sadece doktoruma bakıyor, ellerinin hangi bölgelerime dokunduğunu inceliyordu. Kıskanmakta haklıydı aslında çünkü doktor acayip yakışıklıydı. Hakkını yememek lazım adamın.

~1 BUÇUK SAAT SONRA~

"Bacakların gayet iyi Felix. Herşey iyiye gidiyor. Sadece birkaç haftaya daha ihtiyacın var. Vücudunda minik karıncalanmalar hissediyor musun?"

Doktor hafif bozuk Türkçesi ile konuşurken bende bakışlarımı hyunjinden ayırıp ona doğrulttum.

"Bazen."

"Güzel bu iyiye gittiğinin bir işareti."

Sevinçle gülümsediğimde hyunjin in de hafif bir şekilde gülümsediğini gördüm.

"Artık ben gideyim. Yarın görüşürüz Felix."

"Herşey için teşekkürler bayım. Görüşmek üzere."

(Bayım nerden çıktı bende anlamadım.)

Hyunjin doktoru uğurlamak için yanımdan ayrıldı ve kısa bir süre sonra yanıma geldi. Gülümsüyordu.

"Gördün mü iyileşiyormuşum!"

"Evet. Bu beni de mutlu etti. Sadece birkaç haftaya ihtiyacımız var."