ZAR ~Benim Hâlâ Umudum Var! ~

7) -ATEŞ𓍯

İyi okumalar...

"Bakarken kıyamamak mı?
Yoksa baktıkça doyamamak mıdır aşk? "
         ~ÖZDEMİR ASAF

Ayça Bade Demirkan

𓆸

Koridorda boş boş dolaşıyordum. Deren bugün gelmemişti. Annesi bileğini burktuğu için sabah onunla beraber hastaneye gitmişti. Sarı'yı da bugün hiç görmemiştim. Ne durakta ne de  okulda.  Son dakikada tuvalete gitmeye karar vererek yönümü değiştirdim ve geldiğim yoldan geri dönerek yürümeye başladım.

Yürürken ayaklarıma bakmayı severdim. Kafamı kaldırarak koridoru inceledim. Şöyle bir inceleme sonrası sol duvarda yaslanmış kişiyi görünce ve üstününe üstlük bana baktığını görünce, kaşlarımı çatarak gözlerimi kaçırdım.

Neydi bu çocuğun ismi? İsimlerle sorunum vardı sanırım. İşime gelen isim hep aklımda kalırdı ama gelmeyen de hiç yerin de durmazdı.

Kolarımı göğüsüm de birleştirerek sağ elimi çeneme koydum.

Neydi ya?

Yok bu böyle olmayacak. Hemen telefonumu çıkararak instagram hesabını aradım geçmişten.

Heh! Yağız Yalçın.

Yağız daha bir münasip geldi sanki...

Her neyse banane ki!

Dedikten hemen sonra hesaba sürekli girmemek için ekran görüntüsü alarak kapatım cebime koydum.

Birde banane demem yok mu! Ölüyorum kendime! Beni ilgilendirse ne yaparım acaba...

Merak! Allah belanı versin!

Önünden geçerek tuvalete doğru gidiyordum ancak Sinan'ın atlı gibi koşarak yanıma geldi. Koşarken aynı zaman'da yanağımdan makas alarak yoluna devam etti.

Neyi var bunun?

Tekrar önüme dönüp gidicektim ki Görkem'in kovaladığını anladım. O da Sinan gibi koşarak yanımdan geçerken göz kırparak hızını artırdı. Ellerimi iki yana açarak neden koşuşturduklarını anlamaya çalıştım fakat buna benim kafamın basmıyacağını anladığım anda  tekrar tuvaletin yolunu tuttum.

Tuvalette ki işimi bitirip çıkacağım sırada birilerinin konuşmalarını duyunca elim havada bir şekil de duraksadım.

"O her kimse canına susmış! " diyordu kız.

Bir diğeri ise, "Valla kanka bışey diyicem ama kızma," demesiyle bir kaç saniye sesizlik esir aldı.

Kız yavaşça, "Tamam... " dedi.

Diğeri ise cesaret yüklenmiş gibi hızla konuşmaya başladı. "Ya bu cümleden sonra mizah yapmayı çok isterdim, ancak gerçek şu ki siz oyun üzerine sevgili oldunuz. Yani o seninle sadece oyun için sevgiliydi. "

"Hayır! O beni gerçekten sevdi. Gözlerinde vardı bu! Gördüm!" yüzümü buruşturdum.

Ne zamandan beri kapı dinliyorsun, Ayça?

Bugünden itibaren.

Tekrar kapıya uzanmıştım ki duyduğum isimle yine duraksadım.

"Ya kızım! Yağız seni hiç öptü mü? " Oha! Bir dakika, bir dakika! Hangisi? Koskoca okul vardır bir sürü.

Açık artırma sanki, Ayça! Sanane kızım ya!?

Doğru.

"Hayıır! Öpmedi. Yani bir kaç kez girişimde bulundu ama hep bişeyler çıktı... "