Ben hep mutlu oldum. Ben hep mutlu yaşadım. Hiçbir zaman kötülüğü tatmadım.
Hayır! Sakın bana her insan kötü şeyler yaşar demeyin! Çünkü ben gerçekten yaşamadım...
Ama, ama aslında ben tamamen toz pembeden oluşan kör lenslerimi çıkardıktan sonra g...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ORENDA: Kötü giden herşeye rağmen vazgeçmeden, dimdik ayakta durup tüm bunları değiştiricek gücü kendimizde bulmak.
"Onun sessizliği, Yüz binlerce insanın cümlesinden daha güzeldi. "
~YAĞIZ YALÇIN BOLAT
Gözlerimi yavaşça aralayarak etrafıma bakındım. Neredeydim pek bir fikrim yoktu ancak şatafatlı bir odada olduğum aşikardı. Etrafıma bakınarak üzerimdeki bembeyaz yorganı kenara bıraktım. Yatakta aynı yorgan gibi bembeyazdı. İyice doğrularak ayaklarımı yere sarkıttım. Ellerimi saçlarıma daldırarak dağınık olan bakır rengindeki saçlarımı daha da dağıttım.
Başım arıyordu. Şiddetli baş ağrısı eşliğinde geçmişi takip ettim. En son birileri tarafından kaçırılmıştım. Evet, hatırlıyorum...
3 SAAT ÖNCE...
Beni oturttukları demir sandalye de sadece ellerim bağlıydı. Kafamdaki siyah torba beni gittikçe boğuyor ve pis kokuyordu. Kafamı eğerek boynumu esnektim.
Ayak sesleri işitmemle ayaklarımı ileri doğru uzattım. Kafamdaki torba çıkaran kişi kel ve kocaman bir adamdı. Saçma bir şekilde bir an Shrek'e benzetmiştim.
Adam çektiği torbayla elini yüzüme yaklaştırdı. Yaklaştırdığı eliyle bir kaç saniye bakışarak iki ayağımıda kendime doğru çektim ve karnına doğru tekmeyi bastım. Adam elini geri çekerek gerileyince ağızımda biriktirdiğim tükürüğü yüzüne püskürdüm.
"Terbiyesiz," dedim fısıltıyla. "Kızın yaşındayım lan! " diye haykırdım bu sefer.
Adam doğrularak elinin tersiyle yüzüme çarpacaktı ki arabadaki kadının kapıdan girmesiyle geri çekildi.
Kadın cık cıklayarak yavaşça yanıma doğru yürüdü. "Hayır Carlos, bu kız olmaz. Bu kızdan uzak duracaksın. " diyerek onu sesiz bir şekilde uyardı.
Ee, ben duyduğuma göre pekte sessiz olmamıştı.
Yanağımın içini yerken kadını tekrar baştan aşağı süzdüm. Siyah bir takım, siyah boyalı uzun saçlar, rugan topuklu ayakkabı ve kırmızı ruj.
Kadın ona bir kaç şey daha diyerek arkasını işaret etti. Carlos Kadının arkasına geçerek bir koruma edasıyla bana dik dik bakmaya başladı. Kadın ise kollarını birbiriyle buluşturarak önümde durup bana üsten baktı.
"Korkuyor musun? " diye sordu.
"Köpeklerden korkmam. "
Kadın kahkaha atarak kırmızı rujla boyadığı dudaklarını yaladı. "Neye göre yorumluyorsun? "
