CHAPTER 20

399 12 4
                                    

Ylena

"Finally, natapos na ang lahat, Sean. Nakulong na rin si Roseanne. Everything will be at ease now. Puputulin ko na rin ang lahat sa amin ni Livrin. I don't want to be stucked in the past. He'll be having his own family soon and so do I. May kanya-kanya na tayong mga buhay. Unti-unti kong ibabangon ang kompanya ng mom ko, there will be no more pains, anymore."

Napaupo na lamang ako sa sofa at nagpakawala ng isang buntong hininga habang si Sean naman ay abalang nagluluto.

As I opened the television, nagulat ako sa narinig kong balita.

"Ang inakusahang utak ng pagsabog sa Liberty Sandals na si Roseanne Herrera ay nakatakas sa—" Hindi ko na pinakinggan pa ang sumunod na balita. I immediately closed the television after hearing it.

"Sean," tugon ko.

"Shit! How did she escaped?" I heard Sean cursed.

Hindi ako mapakali sa aking narinig, nararamdaman kong nanganganib pa rin ang aming buhay. Sean told me, she's a criminal.

"Hindi ko alam, baka may kasabwat?" naguguluhang tanong ko.

"I know Roseanne Herrera, she's a criminal. Naalala ko na ang lahat ng krimen na ginawa niya. She even killed his husband's mistress."

"Ganyan na ba siya ka desperadang lumabas ng presinto? Paano niyang nagawang tumakas?!"

Minutes have passed, I dialed Livrin's number. I need to confirm everything.

"Hello? Is this Livrin?" I asked him over the phone.

"Yes? Napatawag ka Ylena? You shouldn't be calling me right now, nasa ospital ako." Malamig nitong tugon. "Malapit ng nanganak si Abigail, I should be taking care of her." Dagdag pa niyang tugon.

"Haven't you heard the news? Your mom escaped." I said with trembling words.

"What? No? Hindi niya iyan magagawa. Mom would not do such things na ikapapahamak niya."

"Your mom is a criminal, Livrin. Her escape proved it."

"Hindi ako maniniwala sa'yo, Ylena. Mom is not a criminal!" The tone of his voice become stern.

"Please sabihin mo kung nasaan ang mom mo, Livrin. Hindi pwedeng pagala-gala ang isang tulad niyang kriminal."

"Hindi siya kriminal, Ylena. Ilang beses ba kitang papaniwalain na hindi kriminal ang mom ko?" galit niyang tanong.

"Marami ka pa talagang hindi nalalaman tungkol sa ina mong kriminal, Livrin. Maraming ebidensiya ang nagtutukoy na isa siyang kriminal. Hindi mo ba maalala? O nagbubulag-bulagan ka lang?" anas kong tanong sa kanya.

"You don't know anything, Ylena."

"Nasaa—" he just ended the call.

Sa sobrang inis ko, naihagis ko ang cellphone ko kay Sean.

"What happened? Sinabi niya ba?" tanong niya sa akin.

"Hindi, sigurado akong alam niya kung nasaan ang mom niya." I just let out a long sigh.

Ilang oras na ang lumipas ay hindi pa rin ako napakali. Sino ba naman ang mapapakali? Isang kriminal na pagala-gala? Baka kung ano pang pinaplano niya.

"Don't worry, may mga pulis namang nakahandang hulihin siya."

Another hour just passed pero hindi pa rin ako napapakali. I just felt something bad will gonna happen.

"Calm down, will you?" sita sa akin ni Sean. Pabalik balik na lang ako sa kakalakad sa sala.

Almost Is Never Enough | ✓Where stories live. Discover now