Almost Is Never Enough | ✓

CHAPTER 15

Ylena

"Kumusta na ang pinag-uutos ko Raquel? Was it doing good?" I smiled over the phone talking to her as I sip the coffee.

"Kinabahan lang naman si Roseanne Herrera, Miss Ylena and I really pity her," Raquel replied.

"That's good, keep doing that. Anyways, let's meet at a nearby cafe, if it's okay with you?"

"Sure, Miss Ylena." Raquel replied again and I cut the call.

It's 8:30 in the morning. I don't have any  schedules for today so I decided to meet Raquel.

We had a deal last time we talked.

Suddenly, I heard a voice calling my name from behind, it was Sean. I turned my head behind and saw him naked.

"Bakit kaba tawa—" I was cut off by my own tongue. He's all naked.

"Tatanungin sana kita kung saan ka pupunta, I heard you talking to someone over the phone." Sambit niya, habang ako'y nakatalikod lamang at nahihiyang humarap sa kanya.

Nakakahiya.

"Magbihis ka muna," ani ko.

"Matitikman mo rin naman to," pagngisi niya at hindi ko namamalayang nasa likuran ko na pala siya.

"Tigil-tigilan mo ako sa mga biro mo, Sean. I said get dressed, already!." Sigaw ko sa kanya, namumula na talaga ako sa hiya.

"You're blushing, honey." Sean sounded sexy while whispering to my ears, kulang na lang mahulog na ako sa mga salita niya. Bwisit!

"Lumayo, ka!" nahihiyang sigaw ko saka tuluyan siyang itinulak.

"Easy, Ylena. Ang bilis mo talagang maasar. kung nakikita mo lang sarili mo ngayon sa salamin, I'm sure matatawa ka na lang rin." He chuckled. "Saang cafe ba kayo? Hatid na kita." Dagdag pa niya.

Ang lakas talaga mang-asar nitong si Sean. He really knows my weakest spot, to make me blush easily. Muntikan pa akong mabuking sa katarantaduhan niya pero hindi ako madaling mahulog, he already knows that.

"Wildflour Café," sambit ko.

"Okay then, ihaharid kita pagkatapos kong magbihis." Sambit ni Sean habang papunta sa kwarto niya.

Kaagad na rin akong nagbihis at nag-ayos upang mabilis na mapuntahan si Raquel sa Wildflour Café.

"Already done, Ylena?" tanong niya sa akin sa may pintuan ng kwarto ko. I was busy putting my lipstick and blush on kaya medyo matagalan.

"Wait a little longer, Sean. Masyadong mainitin ulo mo." I just replied.

. . .

"Good morning po, Miss Ylena." Pagbati sa akin ni Raquel saka umupo ako ng upuan.

"So, dala mo ba lahat ng impormasyon na hinihingi ko?" I asked.

"Yes, right in this envelope. Ma'am baka tatanggalin na niya ako once na mag-apply kana for their secretary, kilala ko si ma'am Roseanne, kung makakakita siya ng mas magaling pa sa akin, for sure tatanggalin niya ako." Paliwanag sa akin ni Raquel.

"Don't worry, kapag pinatanggal ka niya, I'll hire you as my secretary, instead. I know you are already aware that I run a company, right?" pagdadalawang biro ko sa kanya. "I'm sure Roseanne commanded you to have some research of me, of course naunahan ko siya kay Don Enriquez." Pagdagdag ko pa bago ngumisi.

"Ilang beses ko na nga pong binalak na magresign kaso wala lang talaga akong mahanap na trabaho, nakakasuka na rin talaga ang ugali niya, kahit anak niya ginawang utusan."