Güneşi Yakala

37. Bölüm

Merhaba 💛

Bu bölümü ilk bölümlerden bu yana bizimle olan sevgili nkirlibeyazkedi 'ye armağan ediyorum. İyi ki varsın, yüreğine sağlık. 🌸

Oy vermeyi ve fikir belirtmeyi es geçmeyelim lütfen. Sınır koymak hoşlandığım bir durum değil ama okuyan kişi sayısıyla oy veren kişi sayısı arasındaki makas beni ister istemez rahatsız ediyor. Unutmazsak sevinirim. 🙏🏻Emeğe saygı duyan herkes baş tacı benim için. 🥰

Keyifli okumalar.

☀️

Atilla'nın dudaklarından dökülen kelimeler, İnci'nin tüylerini diken diken etmiş ve pamuk ipliğine bağlı sabrı için son damla olmuştu.

"Ne diyorsun sen?" diye bağırarak, gülmeye devam eden Atilla'yı hırslı yumruklarıyla omuzlarından iterken çileden çıkmıştı. "Ulan senin dilini koparırım şerefsiz!"

İnci'nin omzuna indirdiği yumruklardan zevk alır gibi kızı sırıtarak izleyen Atilla, bir müddet sonra İnci'yi bileklerinden yakalayıp durdurdu.

"Of, seninle yatmak istediğimi falan mı düşündün?" dediğinde alt dudağı bu fikri beğenmemiş gibi aşağı kıvrılmıştı. "Oradan bakınca Nuri Alço'ya benzer halim mi var güzelim?"

Öfkeden deliye dönmüştü İnci. Hızla inip kalkan göğsüyle çenesini yukarı kaldırdı.

"Şerefsizlikte sınır tanımadığın için senden her şeyi beklerim!" dedi tükürürcesine. "Seninle geçirdiğim her saniyeden iğreniyorum!"

Ekşiyen yüzüyle gözlerini devirdi Atilla.

"Beni kışkırtma İnci, sen zararlı çıkarsın." diyerek pencerenin önündeki koltuğu işaret etti kıza. "Geç otur. Anlaşma yapacağımız şeyi konuşacağız."

"Ne istediğini söyle!"

"Otur, söyleyeceğim." diye diretti Atilla.

Burçin'in yaşadığı çirkin şeyin üzüntüsü hala çok tazeydi. Üstelik buna yoğun öfke ve hayal kırıklığı da eşlik ediyor, İnci'yi adeta köşeye sıkıştırıyordu. Tüm bunlara rağmen Atilla'ya boğun eğmek istemediğine adı kadar emindi. Ağır hislerin ket vurucu etkisine rağmen hızlıca düşünmesi lazımdı. Elbet bir çıkar yol bulacaktı. Çabucak düşündü. Cep telefonu çantasındaydı, bir bahaneyle lavaboya gidip ses kaydını açabilirdi. Yutkundu ve titreyen elini ter tabakasıyla kaplı alnına yaslayarak sendeler gibi yaptı.

"Tansiyonum düştü sanırım." diyerek bulanık görüyormuş gibi gözlerini kıstı. "Yüzümü yıkamam lazım."

Gözleri İnci'nin yüzünde uzun uzun turlamakta olan Atilla'ysa umursamaz tavrıyla omuz silkti.

"Tamam, git yıka hadi."

Yüreğine serin sular serpilen İnci, Atilla'ya belli etmeden heyecanla yutkundu. Halledecekti. Hep halletmişti. Şimdi de sıyrılacaktı bu işten. Hızla çarpan kalbindeki umuda duyduğu inançla arkasına döndü.

Fakat tam o anda "Ama." diye ekledi Atilla eğlenen sesiyle. "Ses kaydı alma planına elveda demen lazım."

Ardından da İnci'ye doğru adımladı ve çantasını aldı. Üzerini aramaya yelteneceği anda onu öfkeyle iten İnci'ye göz kırptı.

"Senin kafanda 40 tilki dolaştığını bilmiyor muyum ben?"

Pencere önündeki koltuğa ilerleyen kızı takip etti. Nasıl da keyifliydi. Aylar sonra içinin sahici sevinçle dolduğunu hissediyordu.