나의 모든것 ~Hyunlix (+18)

4| ... DUR ARTIK!"

---

"Evet dinliyorum."

"Onu bilerek çizmedim ve seni görmeden önce çizdim."

"O nasıl oluyor? Beni görmeden "hiç" görmeden nasıl çizebildin?"

Anlatamıyordum. O an kelimeler ağızımdan çıkmıyordu.

- "Evet"

"Felix biraz daha zaman versen o zaman anlatacağım."

"Nede-"

"Babanın adamları halen evinin önünde midir?"

"Ne??"

"Eve ne zaman gideceksin?"

Kafam çok karışıktı o an. Sadece Felix'in gitmesini istedim. İstemeyerek.. Felix'in gitmesini..

"Şimdi."

"Felix.."

"Ne?"

"Biraz daha acele et. Zaten acele etmekten başka bir şey yapmıyorsun." Tanrım ne diyorum ben..

"NE DİYORSUN HYUNJİN!?"

"Acele et diyorum." Ne oluyor???

"BU MU YANİ BU MUSUN SEN HYUNJİN!"

"BAĞIRMAYI KES." 

Felix ağlamaya başladı. Özür dilerim Felix istiyerek demiyorum.

"GERÇİ HATA BENDE NEDEN SANA GÜVENDİM Kİ?? HAYIR ZATEN MAL MIYIM BEN İNANDIM SADECE BİR KAÇ GÜNLÜK KİŞİYE??"

"FELİX KELİMELERİNİ SEÇTE KONUŞ."

"SEÇMİYORUM HYUNJİN SEÇMİYORUM NE YAPACAKSIN???"

Yine kriz geçirmeye başladı. Elimde değil gerçekten ne oluyor anlamıyorum sadece resimi sordu.. Ne varda anlatmıyorsun ki??

Yüksek sesle ağlıyor ve sadece bağırıyordu.

"SENDE BABAM GİBİSİN! BANA ASLA YARDIM ETMEYECEKTİN Kİ ZATEN. "Felix ben yanındayım" mış hıh."

Felix hemen kapıya koştu. Ne yapacağımı bilemedim. Ama kapıyı açamıyordu çünkü kitlemişti. Kendisi.. Kendisi kitlemişti. Krizdeyken her şeyi unutuyordu ve sadece kendini anlatabilmek için bağırıp ağlıyordu. Kapıyı açmak için olan uğraşı;

"Lütfen yardım edin ne olur kurtarın beni."

"Nereye gidiyorsun Hyunjin kaçma."

"Ne olur kimse yok muhuhuhu"

"Pes et artık Hyunjin bedenin benim olacak bundan kaçışın yok."

Hemen Felix'in yanına koşup ellerini sıkıca tuttuğu kapı kolundan çekmeye çalışıyordum. Ama o ne yaptığının farkında bile değildi.

"BIRAK BENİ!"

"Felix sakin ol."

"BIRAKK!"

Felix'in yakasından tuttuğum gibi kenara fırlattım. Yere çok sert düşmüştü.. Neredeyse diz kapağının tümünün yara alacağı şekilde...

"Ağhss"

"İyi misin???? Felix isteyerek olmadı gerçekten." Benim canım acımıştı çok korktum.

Hemen yanına gittim endişeli bir şekilde.

Feci şekilde gözlerim dolmuştu.

"B-ben özü- özür dilerim Felix isteyerek olmadı yemin ederim. Bilerek yapmadım çok özür dilerim."