나의 모든것 ~Hyunlix (+18)

5| "Seni seviyorum..."

***

"NE!"

"Ne oldu??"

"Emin misiniz çünkü biz öyle bir başvuru yapmadık?"

"Hyunjin ne oluyor???"

"Tamam teşekkürler"

"Ne oldu!"

"İşten çıkartılmışız."

"Şaka?"

"Adımıza çıkış başvurusu yapılmış ama biz yapmadık öyle bir şey. Sen mi bir şey yaptın doğru söyle?"

"Ben neden böyle bir şey yapayım!!"

"Bilmiyorum ama kimse onu öğreneceğim" der demez montumu alıp giymeye başladım.

"Ne yapıyorsun?"

"Öğreneceğim dedim ya" ayakkabılarımı alıp hızlıca kapıyı örttüm. Arkamdan Felix'in sesi geldi.

"HEY BENDE GELECEĞİM BEKLE!" arabayı hareket ettireceğim zaman Felix kapıyı açıp arabaya bindi. Umursamadan hemen arabayı çalıştığımız restorana sürdüm. Hiç düşünmeden içeri girdim ve direkt patronun odasının kapısını açtım içeride başka bir adamla konşuyordu ama bizim içeri dalışımızla yarıda kesilmişti konuşmaları.

İçeri girer girmez "Ne oldu da çıkarttınız!!"

"Hyunjin sakin ol" içerideki adam sesini duyduğunda Felix'e dikkat kesilmişti. O sırada Felix beni tutuyordu. Ama o adamla göz göze gelince tuttuğu kolum boşluğa sallandı.

"Baba.."

"NE!" şoka girdim o an. Tüm bağırmamı tekte kesmişti Felix.

- "Senin ne işin var burada!"

"Önemli mi?"

- "Karşılık verme bana"

"Neden hep susacak mıydım? Zaten ne olduysa susmamdan oldu."

"Ne diyorsun sen-" babası Felix'e vuracakken engel oldum. 

"Sen kim oluyorsu-"

"Erkek arkadaşım." bunu demesiyle daha büyük bir şok içinde babasının elini bırakıp Felix'e dönmemle Felix'in elimi tutması bir oldu. Felix'in kulağına yaklaşıp fısıltıyla "Ne diyorsun Felix?"

- "Erkek arkadaş mı!"

"Evet ne oldu hoşuna gitmedi mi?" Felix burnunun dikine dikine gidiyordu ve bu hali belli ki babasının hiç hoşuna gitmiyordu.

- "Seni küçük.." babası çıkıp giderken arkasından Felix seslendi. "Kendin zorla soktuğun işten kendin çıkartman çok garip." Babası arkasını döndü Felix yine susmadı..

"Hem bir de sadece beni değil erkek arkadaşımı da işten çıkartman daha garip bir durum. Anlaşılan bir şeyler zoruna gitmiş." oyuncu bir tavırla "Baba" babası bayağı sinirlenmişti. Sanırım yaptığı şeylerin yüzüne vurulmasına alışık değildi. Felix halen elimi tutuyordu bunu farkettiğinde elimi yavaşça bıraktı. Patron konuştu "Ben bir şey anlamadım işe alacak mıyım tekrar sizi?" Ağızımı açmama kalmadan Felix "Hayır istemiyoruz." cevabını vermişti. Sonunda ağızımı açtım konuşacağım -

"A-ama ben?"

"Sen yok ikimizde burada kalmayacağız." Felix bayağı kararlıydı ama bana söz hakkı vermiyordu ki. Eve geldiğimizde de aynı şekilde durmadan konuşup sinirini atmaya çalışıyordu.

"Felix bir sakin olsana önce."

"Hyunjin benim bu sinirim az bile. Bilmiyorsun bir şey."

"Anlatsan öğrenirim belki." Felix anlatmayı çok istiyordu ama kendini hazırlayamıyordu.