Eylül

5. BÖLÜM

Akşam olduğunda hala yatağımda yatıyordum. Yemek yapmam da gerekiyordu ama canım hiç bir şey yapmak istemiyordu. Kalkmalıydım yoksa açlıktan  ölebilirdim. Tam kalkmak için dikeldiğimde telefonuma bildirim geldi. Hemen yatağın üzerindeki telefonumu aldım.

Buse :) den mesajınız var.

Hemen bildirimin üzerine tıkladım.

Buse :) : Kanka müsaitsen hemen geliyorum.

Siz: Ne oldu kanka?

Buse :) : Sorma işte müsait misin değil misin?

Siz: Müsaitim de meraklandırdın şimdi beni

Siz: Çabuk ol bari.

Bu mesajı yazdıktan sonra hemen ayağa kalktım ve mutfağa doğru gittim. Dolaptan makarnayı ve tencereyi çıkardım. Makarnayı yapmaya başladığımda telefonum çaldı. Arayan annemdi. Hemen açtım.

"Efendim anne?"

"Ne yapıyorsun kızım?"

"Yemek yapıyorum"

"Benim kızım yemek de yaparmış. Aç kalmıyorsun dimi bak?"

"Kalmıyorum anne."

"Bak ne diyeceğim hani Burak var ya?"

Ne diyecekti acaba Burak ile ne ilgisi vardı? Yoksa okul çıkışı birisi görüp haber mi vermişti?

"Eee ne olmuş Burağa?" dedim korkarak.

"Heh işte o ve annesi aşağı gelecekmiş."

"Neden? Onlar ne alaka?"

"Ne bileyim kızım öyle oturmaya herhalde."

"Ama anne,"

"Anne falan yok gelsinler zaten çok durmazlar."

"Anne Buse gelecek şimdi."

"Gelsin kızım ne zararı var size."

"Off anne off cidden. Deseydin ya ders çalışıyordur o diye."

"Ayy aman 5 dakika gelsinler ne olacak kızım."

"Off tamam ya."

"Off falan demek yok."

"Tamam anne tamam. Bu arada ben ne ikram edeceğim şimdi?"

"Kızım bir kahve yapsan yeter hadi ben kapatıyorum."

"Tamaamm."

"Hee bu arada biz yazın da gelemeyebiliriz kızım çünkü burada işlere falan yardım ediyoruz. Hadi öptüm seni."

"Bende seni."

Cidden annemler gelmeyecekti. Tamam özlemiştim orası ayrı da yani evde tek kalmak bence daha iyiydi.

Makarnanın suyunu koyup bu sefer de kahveyi yapmaya başladım. Harbiden gelecek olmaları şuan çok fazla sinirimi bozuyordu çünkü Buse'nin anlatacağı şeyi çok merak ediyordum. Kapı çaldığında hemen koştum. Kapıyı açtığımda sadece Burak karşımdaydı.

"Annen nerede?"

"O komşuya gitti benim gelmemi söyledi öylesine bakmak için."

"Iıı peki tamam otur sen ben geliyorum."

Hemen mutfağa gittim. Kahveyi ocağa koydum ve yine kapı çaldı. Koştum ve kapıyı açar açmaz Buse;

"Kanka bak ne ol-" derken Burağı görüverdi.

"Kanka sen şöyle otur" diyerek susturdum.

"Ben kahveye bakayım."

Hemen mutfağa gittim.