Umudunu yitirme

327 39 23
                                    

Yorum ve oy'larinizi esirgemeyin.

Eve geldiğim gibi üstümü değiştim ve yemek yapmaya mutfağa geçtim.Aniden Letanis karşımda belirdi.

İrkildim amma belli etmemeye çalıştım."Neden kabul ettin isteğini? Kıskandırmak için falan mı? İşe yaramadı ama haberin olsun"

"Ne alaka hayat benim değil mi istersem kabul ederim istersem etmem.Sana ne? Hem senin işin gücün yokmu beni izliyorsun sal"

N'oluyor gururlu Asiye gibi olmaya başladım.

"Komiksin.Sence istersem ben o bu gece buraya gele bilirmi? Hem evet işim yok seni izliyorum"

N'oluyor ne diyor bu? Hem nasıl işi yok?

"Sen hakimiyetin başı değil misin?" Sorular alakasız diyalog dahada alakasız.

"Evet ama sen daha önemlisi-" sesi giderek kısıldı.Belli etmemek için çalıştı.Ama çoktan anladım)

Boğazını temizledi."Sen neden bu kadar meraklı birisi oldun?" Bana doğru bir adım attı.

Hayır Alisa hayır bu duruma düşmeyeceksin o bir insan dahi değil.Ne aşık olması ne sevmesi?

Hem o aşık olamaz sana kızım.Kendini toparla.

"Geri gider misin Litanis? Rahatsız oluyorum" Diyemiyorum ya sevmekten korkuyorum.

"Hadi ama Alisa.Ben seni ezbere biliyorum ve duygularını da. Aynı zamanda iç sesinide.Bana karşı yapma." E zaten doğru söylüyor.

"Öyleyse çekil imkansız şeyden umut almak istemiyorum.Duygularimla oynama lütfen." Ama haklıydım.

"Ah Alisa.Sen beni dinleniyorsun.Ben imkansız demedim. Milyarda bir imkansız değil hâlâ ihtimal var.Umudunu yitirme."

Bölüm sonu.

Evet bu bölüm Emir gelmedi ama diğer bölümleri bekleyin.

LETANİSHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin