Bölüm-3

1.1K 26 5
                                    

*Zeynep'in Anlatımıyla*

Hayat bizi her bir çıkmaz sokağa soktuğunda son kez bize birşey fısıldar,umut...
Ve o umut bizi hayatta tutar.
Bunu unutmamak gerekir.

Şuan bunu gidip Onur'a demek istiyordum,ona bir umut olduğunu söylemek istiyordum.
Tatile gitmekten vazgeçip eve dönmüştük ve Onur eve 5 tane restorana da 10 tane ve çocuklarının okullarına gizli üçer koruma koymuştu.
Hiçbirşeyi riske atmak istemiyordu Onur.
Ve haklıydı önlem almak tabiki en iyisiydi.
Yıllar sonra Mahşerin 4 Atlısı tek başlarına salonda oturuyorlardı.
Gece ile Güneş uyumuştu zaten olması gereken buydu saat gece dörde geliyordu.
Ortamda ağır bir sessizlik vardı.
Onur endişe ile hep birilerini arayıp durumu öğrenmek istiyordu.
Mert düşünüyor,Burak biri ile mesajlaşıyordu.
Ben ne mi yapıyordum o an?
Geçmişi düşünüyordum,o anıları,Ender'i ve diğer tüm maceraları...

Ortamın sessizliğini benim telefonumun çalması bozmuştu saat gece dörtte bir numara niye birini arar ki?

Telefonu açtım ve bir ses konuşmaya başladı,
"Alo? Zeynep Aka- AA Boysan ile mi görüşüyorum?"

Bu ses Rüzgar'a aitti!

Onur direkt anlayıp gözünü bana dikti.

Ben,
"Aaa selam Rüzgar,naber?"dedim gergince.

"İyi Zeynep'ciğim sen nasılsın?"

"Bende iyiyim.."

"Seninle yıllardır konuşmadık değil mi ya haha Onur ile aran nasıl?"

"Evet ya çok uzun zaman oldu,iyi çok şükür.."

"Zeynep sen iyi misin o dağ ayısı mı sana birşey yaptı?"

"Haha yok be Rüzgar ne yapacak bana biraz yorgunum da.."

"Anladım prenses bu saatte aradım diye özür dilerim numarana ulaşınca sabahı bekleyemedim!"

"Sıkıntı yok ama şuan kapatmam lazım yarın konuşuruz.."

"Peki prenses iyi geceler sana!"

"Sanada Rüzgar."

Telefonu kapattıktan sonra Onur sinirle balkona çıktı.
NİYE KISKANIYORSUN Kİ EVLİYİZ VE 2 ÇOCUĞUMUZ VAR BE ADAM?(!)
Tam peşinden gidecekken Mert beni durdurup,

"Aman boşver sen onu çocuk gibi kıskanıyor."dedi ve haklıydı boşvermeliydim şimdi önemli olan konu Ender'di.

(O günün sabahında)

Yeni uyanan Burak,
"*Esner*Zeyno diğerleri nerede?"

"Bilmiyorum Burak."

İçeriden bir ses gelmişti Burak ile birbirimize bakıp koştuk.

Karantina 6Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin