Sick Days | ᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘ

8

Gece vakitleri, Katsuki durmadan kızın söylediklerini düşünüp duruyordu.

"Aşık bir genç."

Çaresizlik kötüydü, ne durduruyordu ki onu? Yatağın üstünde dikleşerek boş duvara doğru bakıyor ve düşünüyordu.

İzuku şu anda nasıldı? Yine başına kötü bir iş gelir miydi..? İçindeki huzursuzluğu bitirmenin tek yolunun oğlanın evine gitmek olduğunu biliyordu, yorgunca kalktı yataktan ve dolabından üstüne bir Sweat geçirerek hızla odasından çıktı oğlan.

Dış kapıya doğru yürüdüğü sıra televizyon izleyen annesi şaşkınca baktı oğlana.

"Nereye gidiyorsun? Saat akşamın on ikisi."

"Yürüyüşe."

"Çabuk gel."

"Belki İzuku'larda kalırım."

"Eskisinden daha iyi anlaşmanıza seviniyorum, İzuku iyi bir oğlan."

"Öyledir."

Annesine son bir kez bakıp tekrardan kapıya dönerek spor ayakkabılarını giymiş, evden dışarı doğru atmıştı kendini.

Geceleri soğuk olan bu semt, sessizdi de... Fazla sessizlik çoğu zaman kötüdür.
Sarışın oğlanın evine doğru yürüyorken bir sigara yaktı kendine.

Rüzgar tütününü daha da yakıyorken aklını talan eden oğlanı düşünmeye devam ediyordu.

Sanırım apartmandan taşınmaları İzuku için kötü olmuştu çünkü sitede güvenlik onun sarhoş babasını sokmaz idi, yine de şimdiki evleri okula ve Katsuki'nin evlerine daha yakındı. Ayrıca fiyatı da uygundu ve ev kendilerinindi.

Katsuki bir süre yolu izleyerek yürümeye devam ettiğinde bağırış sesleri duydu.

Yetişkin bir adamın sarhoş sesleri.

Kaşları sinirle çatıldığında, hızla elindeki sigarasını atarak Yeşilinin evinin önüne doğru koşmuş ve evin kapısında elinde şişe ile küfürler savuran adamı görünce çığırından çıkmıştı.

"Seni orospu çocuğu... Şimdi siktim seni!"

Sarhoş adam önünü göremez bir şekilde duyduğu küfür ile sinirlenerek yalpalıyor ve elindeki şişeyi Sarışına doğru savuruyordu ama nafile. Katsuki geriye doğru çekilip adamın yüzüne bir yumruk geçirmiş ve herifi ayağının altına almıştı.

"S-seğni p-piğç-! Ne varsğa İzujğunun altından cikiğyor!"

Katsuki sinirle yerde yatan Sarhoş adamı teklemeye başladı ve adamın acı dolu inleyişleriyle kulaklarının paslarını alıyordu.

O sırada içeride ağlayan İzuku tanıdık küfür sesleri ile hızla kapıyı açmış ve Sarışını gördüğü an şok olmuştu.

Katsuki ise açılan kapının ardından, mahvolmuş oğlanı gördüğünde çileden daha çok çıkarak herifin üstüne doğru çökmüş ve ardı ardına yumruk atmaya başlamıştı.

İzuku gördüğü manzara ile endişeleniyor ve telaşla Katsuki'nin kolunu tutmaya çalışıyordu.

"Kacchan! Kacchan dur, onun seviyesine düşme! Kendi sicilini kabartma bari!"

"Deku bırakta ağzını yüzünü dağıtayım bu herifin!"

"Kacchan polis çağıracaklar hadi!"

"Polisi de sikerim!"

İzuku en sonunda oğlanı geri çekmeyi becerebilmiş ve babasının mahvolan suratına bakmıştı, üstü başı kan içinde kalmıştı... Daha sonra Katsuki'ye döndü ve onun kan içinde kalmış ellerine. Ah işte bu daha da çok canını yakmıştı.

"Kacchan..."

Katsuki sinirle terlemiş saçlarını geriye doğru atarak oğlana doğru baktı ve çilli yanaklardan gözyaşlarını iteleyim derken elindeki kanlar bulaştı oğlana.

Sarışının gözleri doldu ve sarıldı kendisinden küçük bedene.

"Neden... Neden başına böyle bir şey geldiğinde beni aramıyorsun hay sikeyim!"

Sarışın geri çekiliyor ve alakasız oğlanın dudaklarından hafifçe öpüyordu...

Gariptir ki o sırada yerde baygın bir herif ve yaklaşan polis sirenlerinin sesleri duyuluyordu. Komşular polisi aramakta çok gecikmemiş olsa gerekti, sarhoş bir adamın bağırışlarına göz yumabilirlerdi lakin iş kavgaya gelince hayırdı.

İzuku geriye doğru çekilerek dudağını tuttu, her şeyin anlık gelişmesi iyi bir şey miydi..? Korkuyordu da. Sarışın oğlanın her türlü tavrından anlıyordu, sonuna kadar ona destek çıkmaya yemin etti. Geçmişi telafi etmenin zamanı çoktan gelmişti.

"Korkma... Baban önce bana saldırdı."

"Ama sende onu bayıltacak şekilde dövdün..."

"Ama babanın uzaklaştırma emri var."

"Ah... Doğru..."

Katsuki geri çekildi ve eve varan polislere doğru döndü, iki polis arabadan indiğinde sinirle bağırmaya başladı Sarışın.

"Siz polis değil misiniz!? Bu herifin uzaklaştırma emri var ise ne diye sürekli bu kapıda bitiyor!?"

İzuku çok hızlı olan şeyleri sindiremiyordu... Ayrıca bir yandan çevresine bakıyor, komşular pencerelerden merakla bakıyordu. Boşverdi ve Katsuki'yi sakinleştirmeye çalıştı.

"Katsuki sakin ol..."

Polis iki genci ve yerde yatan herifi görünce şaşırmıştı.

"İfadenizi alacağım..."

İzuku endişelenmeyi durduramadığında, Katsuki oğlanın elini tuttu.

"Alın memur bey ama lütfen önce kapının önünden şu herifi alın."

Yeşili istemsizce Sarışının lafına güldüğünde, polis derin bir iç çekti ve iki oğlanı da köşeye çekerek sorguya aldılar.

______________________