Katsuki İzuku'ya durmadan bir haftadır çiçek alıyor, her gün nergis hediye ediyordu.
İzuku çiçekleri nereye koyacak diye bıkmıştı artık.
"Benimle zaten çıkıyorsun o zaman niye her gün çiçek alıyorsun bana Kacchan? Daha fazla koyacak yerim yok."
"Bilmiyorum."
"Öyleyse neden çiçek alıyorsun bana durmadan?"
"Sana yakışıyor."
"Mezarıma da yakışır."
Katsuki somurttu.
"Bazen sözlerin can alıcı olabiliyor."
"Evet."
İzuku gülerek yürümeye devam ederken, yolda sabaha karşı işten dönen annesini gördüğünde, Sarışına dönerek annesini işaret etti.
"Beni var eden kadına teşekkür et hadi, anneme ver buketi."
"Ha?"
"Ver dedim."
Sarışın şokla kendisine denilen şeyi aniden telaşla yerine getiriyor ve bayan Midoriya'nın yanına varıp buketi uzatarak kızarıyor ve aptalca konuşmaya başlıyordu.
"B-bu İzuku'yu doğurduğunuz için!"
Bayan İnko işinden yorgunca gelmişken duyduğu şey ile kahkaha attı.
"Sen cidden! Haha! İzuku'yu seviyorsun değil mi?"
"E-eh.."
İzuku da yanlarına gelip güldü.
"Günaydın anneciğim, sana almış işte kabul etsene."
İnko buketi gülümseyerek aldı ve oğluyla biraz sohbet etti. Sarışın kadın gittikten sonra utanarak yere eğildi, o sırada İzuku'nun yaptığı tek şey dalga geçmekti.
__________________
Benim çektiğim bir sanat galerisi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sick Days | ᵇᵃᵏᵘᵈᵉᵏᵘ
Fanfic"Bağımlı bir gençten daha kötü ne vardır bilir misin?" İçtiği sigaranın dumanının dağılışını öylece ölü gibi izlerken, merakla sordu. "Ne vardır?" "Aşık bir genç." "Hass*ktir be ordan!" Sarışın yanında ki kıza doğru tükürüp yürüdü, ne diye şimdi sin...