lemonade ❧ yeonjun

on üç

annem
arin kapıyı kilitle
kapıyı çalan olursa da açma tamam mı

arin
anne beni kaçırmak için sırada beklemiyo insanlar
ya da evimize girmek için

annem
bekliyolar arin

arin
🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️

annem
perdeleri kapattın mı
bir şey olursa hemen beni ara

arin
anne kendimi aşağı atim bence
hiçbi sorunumuz kalmaz

annem
çok konuşma
neyse
otur dersini çalış ben gelene kadar

arin
TAMAM

Telefonu koltuğun üstüne bırakıp mutfağa gitmek için ayağa kalktım. Ufak çaplı bir kahve banyosu ve atıştırmalık seansına ihtiyacım vardı. Televizyondan açtığım ve kanalda rastgele çalan şarkıya ayak uydurup başımı salladım. Evde yalnız olmayı gerçekten seviyordum.

Kahve makinesini çalıştırıp tezgaha yaslandım. Eve gelmeden önce annem geç geleceğini söylediğinden markete uğrayıp bir şeyler almıştım kendime. Evde yalnızken yemeden vakit geçmiyordu, aslında genel olarak hayatta yemeden vakit geçmiyordu. Yemek için var olmuş gibi hissediyordum.

Annem bu kadar sağlıksız şeyi bir arada yediğimi görse muhtemelen bir de dayak yerdim ama haberi olmayacağı için rahattım.

Ve kendisi tutarsızlığın kitabını yazdığından kahve içmeme de karşı çıkıyordu. Sorun şu ki onu örnek alıp içmeye başlamıştım.
Sigara içsem, eve alkollü gelsem "Gençtir, yapar." rahatlığında olan annem konu kahve olduğunda bir tık abartıyordu.
Yani arada çarpıntılarım olduğunu ve henüz on sekiz yaşında bile olmadığımı varsayarsak haklıydı belki de.

Sık sık hastanelik olduğum dönemde de bunun kahveden kaynaklandığını savunmuştu. Doktor düşük tansiyon hastası olduğumu söylese de hâlâ annem kahveyi suçluyordu.

Bir ara kafayı taktığım zift gibi kahveleri yasakladığından ve uzun bir süre içemediğimden artık hiç içemiyordum, ağır geliyordu. Ve annem de bu durumdan çok memnundu.

Kahvemin hazır olduğuna dair ses makineden geldiğinde önce kafamı kaldırıp saate baktım. Her ne kadar analog saatleri şu yaşımda bile okuyamasam da sanırım on bir buçuk olmasına birkaç dakika vardı.

Kahvenin bardağa dolmasını bekleyip aldım. Oturma odasına giderken canımın sıkılmaya başladığını hissetmiştim.

Televizyonda çalmaya başlayan oldukça hüzünlü slow şarkının ruh halimi etkilemiş olabileceğini düşünüp rastgele bir kanal açtım. Dizi vardı. İzlediğim bir şey değildi ki ben film, dizi benzeri şeyler izlemekten nefret ederdim. Üç dakikalık bir müzik videosunu bile on sefer oturup kalkarak izlerdim.

Geçen aylarda görüştüğüm bir eğitim koçu, normalde biyoloji öğretmeniydi ama koçluk konusunda fazlasıyla deneyimliydi, dikkat eksikliğimin sebebini aile hayatıma bağlamıştı. Annemle babamın ayrı olması ve babamla görüşmememle dikkat eksikliğimin bağlantısını çözememiştim.

İnternet gibi genel bir bahane öme sürse daha mantıklı olabilirdi ama bu bana saçma gelmişti.
Ve ben de bir daha o kadınla görüşmemiştim.